Salmoak
132:1 Jauna, orhoit zaitez Dabidez eta haren atsekabe guziez;
132:2 Nola zin egin zion Jaunari, eta zin egin zion Jakoben Jainko indartsuari;
132:3 Ez naiz ene etxeko tabernakuloan sartuko, ezta igoko ere
nire ohea;
132:4 Ez diet emango lorik nire begiei, ez lozorrorik nire betazalei,
132:5 Jaunaren lekua aurkitu arte, Jainko ahaltsuaren egoitza
Jakoben.
132:6 Huna, Efratan entzun genuen: basoko soroetan aurkitu genuen.
132:7 Haren oihaletan sartuko gara, haren oinetako aulkian adoratuko gara.
132:8 Jaiki, Jauna, zure atsedenera; zu eta zure indarren arka.
132:9 Zure apaizak zintzotasunez jantziak izan bedi; eta zure sainduek oihu egin dezaten
pozagatik.
132:10 Dabidez zure zerbitzaria dela eta, ez ezazu itzularazi zure gantzutuaren aurpegia.
132:11 Jaunak egiaz zin egin dio Davidi; ez da bertatik aldenduko; De
zure gorputzaren fruitua ezarriko dut zure tronuan.
132:12 Zure seme-alabek ene ituna eta ene testigantza gordeko badituzte, nik egingo dudana
Irakatsi iezaiezu, beren seme-alabak ere eseriko dira zure tronuan betiko.
132:13 Jaunak Sion aukeratu baitu; nahi izan du bere bizilekutzat.
132:14 Hau da ene atsedena betiko: emen biziko naiz; izan ere, nahi izan dut.
132:15 Asko bedeinkatuko dut haren hornidura: aseko dut haren pobrea
ogia.
132:16 Haren apaizak-ere salbamenduz jantziko ditut, eta haren sainduak
oihu egin alaitasunez.
132:17 Han jarriko dut Dabiden adarra;
nire gantzutua.
132:18 Haren etsaiak lotsaz jantziko ditut: baina bere gainean izango du bere koroa
loratu.