Salmoak 132:1 Jauna, orhoit zaitez Dabidez eta haren atsekabe guziez; 132:2 Nola zin egin zion Jaunari, eta zin egin zion Jakoben Jainko indartsuari; 132:3 Ez naiz ene etxeko tabernakuloan sartuko, ezta igoko ere nire ohea; 132:4 Ez diet emango lorik nire begiei, ez lozorrorik nire betazalei, 132:5 Jaunaren lekua aurkitu arte, Jainko ahaltsuaren egoitza Jakoben. 132:6 Huna, Efratan entzun genuen: basoko soroetan aurkitu genuen. 132:7 Haren oihaletan sartuko gara, haren oinetako aulkian adoratuko gara. 132:8 Jaiki, Jauna, zure atsedenera; zu eta zure indarren arka. 132:9 Zure apaizak zintzotasunez jantziak izan bedi; eta zure sainduek oihu egin dezaten pozagatik. 132:10 Dabidez zure zerbitzaria dela eta, ez ezazu itzularazi zure gantzutuaren aurpegia. 132:11 Jaunak egiaz zin egin dio Davidi; ez da bertatik aldenduko; De zure gorputzaren fruitua ezarriko dut zure tronuan. 132:12 Zure seme-alabek ene ituna eta ene testigantza gordeko badituzte, nik egingo dudana Irakatsi iezaiezu, beren seme-alabak ere eseriko dira zure tronuan betiko. 132:13 Jaunak Sion aukeratu baitu; nahi izan du bere bizilekutzat. 132:14 Hau da ene atsedena betiko: emen biziko naiz; izan ere, nahi izan dut. 132:15 Asko bedeinkatuko dut haren hornidura: aseko dut haren pobrea ogia. 132:16 Haren apaizak-ere salbamenduz jantziko ditut, eta haren sainduak oihu egin alaitasunez. 132:17 Han jarriko dut Dabiden adarra; nire gantzutua. 132:18 Haren etsaiak lotsaz jantziko ditut: baina bere gainean izango du bere koroa loratu.