Salmoak
109:1 Ez isildu, ene laudorioaren Jainkoa;
109:2 Ezen gaiztoaren ahoa eta iruzurgilearen ahoa ideki dira
ene kontra: nire kontra mintzatu dira gezurretan.
109:3 Gorrotozko hitzez ere inguratu naute; eta nire aurka borrokatu zen
kausarik gabe.
109:4 Ene amorioagatik dira ene arerioak: baina ni otoitzetara ematen naiz.
109:5 Eta gaiztoa onagatik eman didate, eta gorrotoa ene maitasunagatik.
109:6 Ezarri gaizto bat haren gainean, eta utz bedi Satanas haren eskuinaldean.
109:7 Epaitua izango denean, kondena bedi: eta bere otoitza izan bedi.
bekatua.
109:8 Gutxi izan bedi haren egunak; eta beste batek har dezala bere ofizioa.
109:9 Izan bedi bere seme-alabak aitarik gabe, eta bere emaztea alargun.
109:10 Izan bedi bere seme-alabak etengabe ibiltari, eta eske egin beza, bila bezate beren
ogia ere beren leku desertatuetatik.
109:11 Harrapa beza harrapatzaileak duen guztia; eta arrotzak honda dezatela
bere lana.
109:12 Ez bedi inor hari urrikaltzen, eta ez bedi inor.
bere aitarik gabeko seme-alaben alde.
109:13 Moztu bedi haren ondorengoak; eta ondorengo belaunaldian utzi beren
izena ezabatu.
109:14 Oroitu bedi bere arbasoen gaiztakeria Jaunarekin; eta ez utzi
amaren bekatua ezabatu bedi.
109:15 Izan bedi beti Jaunaren aurrean, oroimena ezaba dezan
haietatik lurretik.
109:16 Ceren eztuala gogoratu miserikordia, baina pobreak persecutatu zituen
eta behartsuak, bihotza hautsitakoak ere hil zezan.
109:17 Madarikazioa maite zuen bezala, hala ethor bedi beragana:
bedeinkapena, beraz urrun egon dadila harengandik.
109:18 Nola madarikazioz jantzi zuen bere soñekoa bezala, hala bedi
sartu bere erraietara ura bezala, eta olioa bezala bere hezurretara.
109:19 Izan bedi hura estaltzen duen jantzia eta gerrikotzat.
zeinekin etengabe gerrikoa da.
109:20 Hau izan dadila Jaunaren etsaien eta haien saria
ene arimaren kontra gaizki esaten dutenak.
109:21 Egizu, ordea, enegatik, Jainko, Jauna, zure izenagatik, zeren zure
errukia ona da, libra nazazu.
109:22 Ecen pobre eta behartsu naiz, eta ene bihotza zauritua da ene baitan.
109:23 Itzalaren antzera joan naiz, behera egiten duenean;
txingorra.
109:24 Ene belaunak ahul daude barauagatik; eta ene haragiak ahultzen du gizentasuna.
109:25 Iraingarri ere bihurtu nintzen haientzat: niri begiratzen zidatenean dardar egiten zuten.
beren buruak.
109:26 Lagun iezadazu, Jauna, ene Jainkoa: salba nazazu zure errukiaren arabera.
109:27 Jakin dezatela hau dela zure eskua; zuk, Jauna, egin duzula.
109:28 Madarikatu beza, baina zu bedeinkatu: jaikitzen direnean, lotsatu bedi;
baina poztu bedi zure zerbitzaria.
109:29 Ene etsaiak lotsaz jantziak izan bedi, eta estal bezate
beraiek beren nahasmenarekin, mantu batekin bezala.
109:30 Asko goretsiko dut Jauna ene ahoz; bai, goretsiko dut
jendetzaren artean.
109:31 Ecen paubrearen escuinean içanen da, hura hetaric salba deçan
bere arima kondenatzen dutenak.