Salmoak 109:1 Ez isildu, ene laudorioaren Jainkoa; 109:2 Ezen gaiztoaren ahoa eta iruzurgilearen ahoa ideki dira ene kontra: nire kontra mintzatu dira gezurretan. 109:3 Gorrotozko hitzez ere inguratu naute; eta nire aurka borrokatu zen kausarik gabe. 109:4 Ene amorioagatik dira ene arerioak: baina ni otoitzetara ematen naiz. 109:5 Eta gaiztoa onagatik eman didate, eta gorrotoa ene maitasunagatik. 109:6 Ezarri gaizto bat haren gainean, eta utz bedi Satanas haren eskuinaldean. 109:7 Epaitua izango denean, kondena bedi: eta bere otoitza izan bedi. bekatua. 109:8 Gutxi izan bedi haren egunak; eta beste batek har dezala bere ofizioa. 109:9 Izan bedi bere seme-alabak aitarik gabe, eta bere emaztea alargun. 109:10 Izan bedi bere seme-alabak etengabe ibiltari, eta eske egin beza, bila bezate beren ogia ere beren leku desertatuetatik. 109:11 Harrapa beza harrapatzaileak duen guztia; eta arrotzak honda dezatela bere lana. 109:12 Ez bedi inor hari urrikaltzen, eta ez bedi inor. bere aitarik gabeko seme-alaben alde. 109:13 Moztu bedi haren ondorengoak; eta ondorengo belaunaldian utzi beren izena ezabatu. 109:14 Oroitu bedi bere arbasoen gaiztakeria Jaunarekin; eta ez utzi amaren bekatua ezabatu bedi. 109:15 Izan bedi beti Jaunaren aurrean, oroimena ezaba dezan haietatik lurretik. 109:16 Ceren eztuala gogoratu miserikordia, baina pobreak persecutatu zituen eta behartsuak, bihotza hautsitakoak ere hil zezan. 109:17 Madarikazioa maite zuen bezala, hala ethor bedi beragana: bedeinkapena, beraz urrun egon dadila harengandik. 109:18 Nola madarikazioz jantzi zuen bere soñekoa bezala, hala bedi sartu bere erraietara ura bezala, eta olioa bezala bere hezurretara. 109:19 Izan bedi hura estaltzen duen jantzia eta gerrikotzat. zeinekin etengabe gerrikoa da. 109:20 Hau izan dadila Jaunaren etsaien eta haien saria ene arimaren kontra gaizki esaten dutenak. 109:21 Egizu, ordea, enegatik, Jainko, Jauna, zure izenagatik, zeren zure errukia ona da, libra nazazu. 109:22 Ecen pobre eta behartsu naiz, eta ene bihotza zauritua da ene baitan. 109:23 Itzalaren antzera joan naiz, behera egiten duenean; txingorra. 109:24 Ene belaunak ahul daude barauagatik; eta ene haragiak ahultzen du gizentasuna. 109:25 Iraingarri ere bihurtu nintzen haientzat: niri begiratzen zidatenean dardar egiten zuten. beren buruak. 109:26 Lagun iezadazu, Jauna, ene Jainkoa: salba nazazu zure errukiaren arabera. 109:27 Jakin dezatela hau dela zure eskua; zuk, Jauna, egin duzula. 109:28 Madarikatu beza, baina zu bedeinkatu: jaikitzen direnean, lotsatu bedi; baina poztu bedi zure zerbitzaria. 109:29 Ene etsaiak lotsaz jantziak izan bedi, eta estal bezate beraiek beren nahasmenarekin, mantu batekin bezala. 109:30 Asko goretsiko dut Jauna ene ahoz; bai, goretsiko dut jendetzaren artean. 109:31 Ecen paubrearen escuinean içanen da, hura hetaric salba deçan bere arima kondenatzen dutenak.