Salmoak 107:1 Eskerrak eman Jaunari, ona baita, bere errukia baita. inoiz. 107:2 Esan beza Jaunaren erreskatatuek, eskuetatik askatu duenak. etsaiarena; 107:3 Eta bildu zituen lurraldeetatik, sortaldetik eta mendebaldetik, iparraldetik, eta hegoaldetik. 107:4 Basamortuan ibili ziren modu bakartian; ez zuten hiririk aurkitu bertan bizi. 107:5 Gose eta egarri, beren arima ahuldu zen haietan. 107:6 Orduan, oihu egin zioten Jaunari beren atsekabean, eta libratu zituen beren estutasunetatik kanpo. 107:7 Eta eraman cituen bide onetik, ioait citeçen hiri batera bizilekua. 107:8 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik! lan zoragarriak gizonen seme-alabei! 107:9 Ecen arima irrikatsua asetzen du, eta arima gosea ontasuna. 107:10 Ilunpetan eta heriotzaren itzalean eserita daudenak, loturik gaitz eta burdina; 107:11 Ecen Iaincoaren hitzen contra errebelatu baitziren, eta gaitzetsi baitzituzten Gorenaren aholkua: 107:12 Halacotz hequien bihotza nequez beheratu cituen; erori ziren, eta ez zegoen inor laguntzeko. 107:13 Orduan, oihu egin zioten Jaunari beren arazoetan, eta salbatu zituen haien atsekabeak. 107:14 Ilhunbetik eta heriotzaren itzaletik atera zituen, eta hautsi zituen bandak banatuta. 107:15 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik! lan zoragarriak gizonen seme-alabei! 107:16 Zeren brontzezko ateak hautsi ditu, eta burdinazko barrak moztu ditu. zatikatu. 107:17 Ergelak beren transgresioagatik eta beren gaiztakeriagatik, jota daude. 107:18 Haien arimak gaitzetsi ditu haragi oro; eta hurbildu dira heriotzaren ateak. 107:19 Orduan, Jaunari oihu egiten diote beren arazoetan, eta hark salbatu zituen haien atsekabeak. 107:20 Bere hitza bidali zuen, eta sendatu zituen, eta libratu zituen haiengandik suntsiketak. 107:21 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik! lan zoragarriak gizonen seme-alabei! 107:22 Eta sakrifika ditzatela esker oneko sakrifizioak, eta deklara ditzatela haren poztasunez lan egiten du. 107:23 Ontzietan itsasora jaisten direnak, ur handietan negozioak egiten dituztenak; 107:24 Hauek ikusten dituzte Jaunaren lanak, eta haren mirariak sakonean. 107:25 Ecen manatu du, eta altxatzen du ekaitz haizea, zeinak altxatzen baitu horren olatuak. 107:26 Igo dira zerura, berriro jaisten dira sakonera; arima urtu da arazoengatik. 107:27 Harra eta hona dabiltza, eta mozkor bat bezala dabiltza, eta beren buruan daude. adimenaren amaiera. 107:28 Orduan, Jaunari oihu egiten diote beren atsekabean, eta kanpora atera ditu. beren larritasunetatik. 107:29 Ekaitza baretzen du, bere olatuak bare egon daitezen. 107:30 Orduan pozten dira isilik daudelako; beraz, berengana ekartzen ditu nahi duen aterpea. 107:31 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik! lan zoragarriak gizonen seme-alabei! 107:32 Gora bezate hura ere herriaren kongregazioan, eta goretsi hura zaharren batzarrean. 107:33 Ibaiak basamortu bihurtzen ditu, eta iturburuak lehor bihurtu. lurra; 107:34 Lur emankorra antzuetara, bizi direnen gaiztakeriagatik bertan. 107:35 Basamortua ur geldiko bihurtzen du, eta lur lehorra iturburuak. 107:36 Eta han eçarten ditu goseac, hiri bat prestatu deçatençát bizitegirako; 107:37 Eta erein soroak, eta landatu mahastiak, fruituak eman ditzaketenak areagotu. 107:38 Bedeinkatzen ditu hec-ere, anitz ugaritzen baitirade; eta ez ditu beren abereak murrizten uzten. 107:39 Berriz ere, zapalkuntzaren, atsekabearen bidez txikitu eta apaltzen dira. eta pena. 107:40 Mespretxua isurtzen du prinzipeen gainera, eta haiek noraezean eragiten ditu basamortua, biderik ez dagoen tokian. 107:41 Baina pobrea goiti jartzen du atsekabetik, eta familiak egiten ditu. artaldea bezala. 107:42 Ikusiren du zintzoak, eta pozturen dira: eta gaiztakeria guziak geldiaraziren du. ahoa. 107:43 Norc da jakintsu, eta gauça hauc behaturen dituena, hec-ere ulerturen ditu Jaunaren maitagarritasuna.