Salmoak
107:1 Eskerrak eman Jaunari, ona baita, bere errukia baita.
inoiz.
107:2 Esan beza Jaunaren erreskatatuek, eskuetatik askatu duenak.
etsaiarena;
107:3 Eta bildu zituen lurraldeetatik, sortaldetik eta mendebaldetik,
iparraldetik, eta hegoaldetik.
107:4 Basamortuan ibili ziren modu bakartian; ez zuten hiririk aurkitu
bertan bizi.
107:5 Gose eta egarri, beren arima ahuldu zen haietan.
107:6 Orduan, oihu egin zioten Jaunari beren atsekabean, eta libratu zituen
beren estutasunetatik kanpo.
107:7 Eta eraman cituen bide onetik, ioait citeçen hiri batera
bizilekua.
107:8 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik!
lan zoragarriak gizonen seme-alabei!
107:9 Ecen arima irrikatsua asetzen du, eta arima gosea
ontasuna.
107:10 Ilunpetan eta heriotzaren itzalean eserita daudenak, loturik
gaitz eta burdina;
107:11 Ecen Iaincoaren hitzen contra errebelatu baitziren, eta gaitzetsi baitzituzten
Gorenaren aholkua:
107:12 Halacotz hequien bihotza nequez beheratu cituen; erori ziren, eta
ez zegoen inor laguntzeko.
107:13 Orduan, oihu egin zioten Jaunari beren arazoetan, eta salbatu zituen
haien atsekabeak.
107:14 Ilhunbetik eta heriotzaren itzaletik atera zituen, eta hautsi zituen
bandak banatuta.
107:15 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik!
lan zoragarriak gizonen seme-alabei!
107:16 Zeren brontzezko ateak hautsi ditu, eta burdinazko barrak moztu ditu.
zatikatu.
107:17 Ergelak beren transgresioagatik eta beren gaiztakeriagatik,
jota daude.
107:18 Haien arimak gaitzetsi ditu haragi oro; eta hurbildu dira
heriotzaren ateak.
107:19 Orduan, Jaunari oihu egiten diote beren arazoetan, eta hark salbatu zituen
haien atsekabeak.
107:20 Bere hitza bidali zuen, eta sendatu zituen, eta libratu zituen haiengandik
suntsiketak.
107:21 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik!
lan zoragarriak gizonen seme-alabei!
107:22 Eta sakrifika ditzatela esker oneko sakrifizioak, eta deklara ditzatela haren
poztasunez lan egiten du.
107:23 Ontzietan itsasora jaisten direnak, ur handietan negozioak egiten dituztenak;
107:24 Hauek ikusten dituzte Jaunaren lanak, eta haren mirariak sakonean.
107:25 Ecen manatu du, eta altxatzen du ekaitz haizea, zeinak altxatzen baitu
horren olatuak.
107:26 Igo dira zerura, berriro jaisten dira sakonera;
arima urtu da arazoengatik.
107:27 Harra eta hona dabiltza, eta mozkor bat bezala dabiltza, eta beren buruan daude.
adimenaren amaiera.
107:28 Orduan, Jaunari oihu egiten diote beren atsekabean, eta kanpora atera ditu.
beren larritasunetatik.
107:29 Ekaitza baretzen du, bere olatuak bare egon daitezen.
107:30 Orduan pozten dira isilik daudelako; beraz, berengana ekartzen ditu
nahi duen aterpea.
107:31 Oi gizonek goretsiko balute Jauna bere ontasunagatik eta beregatik!
lan zoragarriak gizonen seme-alabei!
107:32 Gora bezate hura ere herriaren kongregazioan, eta goretsi
hura zaharren batzarrean.
107:33 Ibaiak basamortu bihurtzen ditu, eta iturburuak lehor bihurtu.
lurra;
107:34 Lur emankorra antzuetara, bizi direnen gaiztakeriagatik
bertan.
107:35 Basamortua ur geldiko bihurtzen du, eta lur lehorra
iturburuak.
107:36 Eta han eçarten ditu goseac, hiri bat prestatu deçatençát
bizitegirako;
107:37 Eta erein soroak, eta landatu mahastiak, fruituak eman ditzaketenak
areagotu.
107:38 Bedeinkatzen ditu hec-ere, anitz ugaritzen baitirade; eta
ez ditu beren abereak murrizten uzten.
107:39 Berriz ere, zapalkuntzaren, atsekabearen bidez txikitu eta apaltzen dira.
eta pena.
107:40 Mespretxua isurtzen du prinzipeen gainera, eta haiek noraezean eragiten ditu
basamortua, biderik ez dagoen tokian.
107:41 Baina pobrea goiti jartzen du atsekabetik, eta familiak egiten ditu.
artaldea bezala.
107:42 Ikusiren du zintzoak, eta pozturen dira: eta gaiztakeria guziak geldiaraziren du.
ahoa.
107:43 Norc da jakintsu, eta gauça hauc behaturen dituena, hec-ere ulerturen ditu
Jaunaren maitagarritasuna.