Salmoak
77:1 Oihu egin nion Jainkoari ene bozarekin, Jainkoari ene bozarekin; eta eman zuen
belarria niri.
77:2 Nire atsekabeko egunean, Jaunaren bila ibili nintzen: nire minak gauean joan ziren,
eta etzuen gelditu: nere arimak ez zuen kontsolatu nahi.
77:3 Iaincoaz orhoitu naiz, eta larritu nengoen: kexatu naiz, eta ene espiritua izan da
larrituta. Selah.
77:4 Ene begiak iratzartzen dituzu: Hain nago larritua, non ezin baita hitz egin.
77:5 Kontuan hartu ditut antzinako egunak, antzinako denboretako urteak.
77:6 Nere abestia oroitzera deitzen dut gauean: neurearekin komunikatzen naiz
bihotza: eta nere izpirituak zorroztasunez bilatu zuen.
77:7 Jaunak betiko botako al du? eta ez ote da gehiago izango?
77:8 Haren urrikalmendua garbia da betiko? Huts al da betiko bere promesa?
77:9 Ahantzi al da Iaincoa misericordiosoa izatea? aserretu du bere samurtasuna
errukiak? Selah.
77:10 Eta erran nuen, Au da ene eritasuna: baina orhoituren naiz urte hartaz
Gorenaren eskuineko eskua.
77:11 Jaunaren obrez oroituko naiz, zure gogoan izango naiz
antzinako mirariak.
77:12 Meditatuko dut-ere zure obra guciaz, eta hire egintzaz mintzatuko naiz.
77:13 Zure bidea, o Iaincoa, santutegian da: nor da gure Iaincoa bezain handia?
77:14 Hi zara mirariak eguiten dituen Iaincoa: hire indarra deklaratu duc
jendearen artean.
77:15 Zure besoarekin askatu duzu zure herria, Jakoben eta semeak.
Joseph. Selah.
77:16 Urak ikusi zaitu, Jainkoa, urak ikusi zaitu; beldur ziren: du
sakonak ere nahasiak ziren.
77:17 Hodeiek ura isuri zuten: zeruek hotsa igorri zuten: zure geziak
atzerrira ere joan zen.
77:18 Zure trumoiaren ahotsa zeruan izan zen: tximistak argitu zuten
mundua: lurra dardara eta astindu zen.
77:19 Zure bidea itsasoan da, eta zure bidea ur handietan, eta zure
pausoak ez dira ezagutzen.
77:20 Moisesen eta Aaronen eskutik eraman duzu zure herria artalde bat bezala.