Salmoak 77:1 Oihu egin nion Jainkoari ene bozarekin, Jainkoari ene bozarekin; eta eman zuen belarria niri. 77:2 Nire atsekabeko egunean, Jaunaren bila ibili nintzen: nire minak gauean joan ziren, eta etzuen gelditu: nere arimak ez zuen kontsolatu nahi. 77:3 Iaincoaz orhoitu naiz, eta larritu nengoen: kexatu naiz, eta ene espiritua izan da larrituta. Selah. 77:4 Ene begiak iratzartzen dituzu: Hain nago larritua, non ezin baita hitz egin. 77:5 Kontuan hartu ditut antzinako egunak, antzinako denboretako urteak. 77:6 Nere abestia oroitzera deitzen dut gauean: neurearekin komunikatzen naiz bihotza: eta nere izpirituak zorroztasunez bilatu zuen. 77:7 Jaunak betiko botako al du? eta ez ote da gehiago izango? 77:8 Haren urrikalmendua garbia da betiko? Huts al da betiko bere promesa? 77:9 Ahantzi al da Iaincoa misericordiosoa izatea? aserretu du bere samurtasuna errukiak? Selah. 77:10 Eta erran nuen, Au da ene eritasuna: baina orhoituren naiz urte hartaz Gorenaren eskuineko eskua. 77:11 Jaunaren obrez oroituko naiz, zure gogoan izango naiz antzinako mirariak. 77:12 Meditatuko dut-ere zure obra guciaz, eta hire egintzaz mintzatuko naiz. 77:13 Zure bidea, o Iaincoa, santutegian da: nor da gure Iaincoa bezain handia? 77:14 Hi zara mirariak eguiten dituen Iaincoa: hire indarra deklaratu duc jendearen artean. 77:15 Zure besoarekin askatu duzu zure herria, Jakoben eta semeak. Joseph. Selah. 77:16 Urak ikusi zaitu, Jainkoa, urak ikusi zaitu; beldur ziren: du sakonak ere nahasiak ziren. 77:17 Hodeiek ura isuri zuten: zeruek hotsa igorri zuten: zure geziak atzerrira ere joan zen. 77:18 Zure trumoiaren ahotsa zeruan izan zen: tximistak argitu zuten mundua: lurra dardara eta astindu zen. 77:19 Zure bidea itsasoan da, eta zure bidea ur handietan, eta zure pausoak ez dira ezagutzen. 77:20 Moisesen eta Aaronen eskutik eraman duzu zure herria artalde bat bezala.