Salmoak 39:1 Esan nuen, Behatuko ditut nire bideei, ez dezadan bekaturik nire mihiarekin; ene ahoa bridarekin gordeko dut, gaiztoa nire aurrean dagoen bitartean. 39:2 Isiltasunaz mutu egon nintzen, ixilik gelditu nintzen, onetik ere; eta nire samina nahasi zen. 39:3 Ene bihotza berotu zen ene baitan, suak erretzen ari nintzela gogoan mihiarekin hitz egin nuen, 39:4 Jauna, ezagut iezadazu nire amaiera, eta nire egunen neurria, zein den. zein ahula naizen jakin dezadan. 39:5 Huna, ene egunak esku-zabalera bezala egin dituzu; eta nire adina da ezer ez zure aurrean: egiazki, gizon bakoitza bere egoerarik onenean dago guztiz hutsalkeria. Selah. 39:6 Eguiaz, guiƧon gucia iragaiten dabil alferretan: eguiaz asaldatzen dira. alferrik: aberastasunak pilatzen ditu, eta ez daki nork bilduko dituen. 39:7 Eta orain, Iauna, zer itxaroten dut? nire itxaropena zuregan dago. 39:8 Libra nazazu ene transgresio guzietarik, ez nazazu eginen laidoa ergela. 39:9 Mutu nintzen, ez nuen ahoa ireki; egin duzulako. 39:10 Kendu nigandik zure kolpea: hondatu naiz zure eskuko kolpeak. 39:11 Mehatxuekin gizona gaiztakeriagatik zuzentzen duzunean, bere egiten duzu edertasuna sitsaren antzera kentzeko: gizon bakoitza hutsalkeria da. Selah. 39:12 Entzun, Jauna, nire otoitza, eta entzun ene oihua; ez isildu nere malkoak: zeren arrotza naiz zurekin, eta arrotza, nire guzia bezala aitak ziren. 39:13 Barkatu nazazu, indar berreskura dezadan, handik joan baino lehen, eta ez gehiago.