Salmoak
39:1 Esan nuen, Behatuko ditut nire bideei, ez dezadan bekaturik nire mihiarekin;
ene ahoa bridarekin gordeko dut, gaiztoa nire aurrean dagoen bitartean.
39:2 Isiltasunaz mutu egon nintzen, ixilik gelditu nintzen, onetik ere; eta nire samina
nahasi zen.
39:3 Ene bihotza berotu zen ene baitan, suak erretzen ari nintzela gogoan
mihiarekin hitz egin nuen,
39:4 Jauna, ezagut iezadazu nire amaiera, eta nire egunen neurria, zein den.
zein ahula naizen jakin dezadan.
39:5 Huna, ene egunak esku-zabalera bezala egin dituzu; eta nire adina da
ezer ez zure aurrean: egiazki, gizon bakoitza bere egoerarik onenean dago guztiz
hutsalkeria. Selah.
39:6 Eguiaz, guiƧon gucia iragaiten dabil alferretan: eguiaz asaldatzen dira.
alferrik: aberastasunak pilatzen ditu, eta ez daki nork bilduko dituen.
39:7 Eta orain, Iauna, zer itxaroten dut? nire itxaropena zuregan dago.
39:8 Libra nazazu ene transgresio guzietarik, ez nazazu eginen laidoa
ergela.
39:9 Mutu nintzen, ez nuen ahoa ireki; egin duzulako.
39:10 Kendu nigandik zure kolpea: hondatu naiz zure eskuko kolpeak.
39:11 Mehatxuekin gizona gaiztakeriagatik zuzentzen duzunean, bere egiten duzu
edertasuna sitsaren antzera kentzeko: gizon bakoitza hutsalkeria da. Selah.
39:12 Entzun, Jauna, nire otoitza, eta entzun ene oihua; ez isildu
nere malkoak: zeren arrotza naiz zurekin, eta arrotza, nire guzia bezala
aitak ziren.
39:13 Barkatu nazazu, indar berreskura dezadan, handik joan baino lehen, eta ez
gehiago.