Jonas
4:1 Baina içan ceçan Jonas gaitzetsiric, eta haserre cedin.
4:2 Eta otoitz egin zion Jaunari, eta esan zion: Otoi, Jauna, ez al zen hau
nire esana, oraindik nire herrian nengoela? Beraz, aurretik ihes egin nuen
Tarsis: zeren banekien zu zarela Jainko errukitsua, eta errukitsua, motela
haserre, eta ontasun andiaz, eta damutu zaite gaiztakeriaz.
4:3 Beraz, orain, Jauna, kendu ene bizia nigandik; baita
hobe niretzat hiltzea bizitzea baino.
4:4 Orduan, Jaunak esan zuen: Onik al duzu haserretzea?
4:5 Joan zen bada Jonas hiritik, eta eseri zen hiriaren ekialdeko aldean, eta
han egin zion txosna bat, eta haren azpian eseri zen itzalean, ahal zuen arte
ikusi zer izango zen hiriarekin.
4:6 Eta Jainko Jaunak kalabaza bat prestatu eta Jonasen gainera igoarazi zuen.
bere buru gainean itzala izan dadin, bere atsekabetik libratzeko.
Beraz, Jonas ikaragarri poztu zen kalabazaz.
4:7 Baina Jainkoak prestatu zuen harra, biharamunean goiza irten zenean, eta jo zuen
ihartu zuen kalabaza.
4:8 Eta guertha cedin, iguzquia ilki cedinean, Iaincoac prestatu ceçan a
ekialdeko haize gogorra; eta eguzkiak jo zuen Jonasen buruan, hura
zorabiatu eta bere baitan hil nahi zuen, eta esan zuen: Hobe da niretzat
bizi baino hil.
4:9 Eta Iaincoac erran cieçón Jonasi, Ogi al duc aserre içateco kalabaçaz? Eta berak
erran zuen: On egiten dut haserre egotea, hil arte.
4:10 Orduan, Jaunak esan zuen: «Errukitu duzu kalabaza, zeinagatik.
ez duzu lan egin, ez hazi egin; gau batean sortu zena, eta
gau batean hil zen:
4:11 Eta ez nuke barkatuko Ninive, hiri handi hura, zeinetan baino gehiago diren
Eskuineko eskua bereizten ez duten sei mila pertsona
eta haien ezkerreko eskua; eta ganadu asko ere bai?