Lanpostua
9:1 Orduan Jobek erantzun zuen:
9:2 Badaquit hala dela eguiaz: baina nola içanen da guiçona iusto Iaincoarequin?
9:3 Baldin harequin disputatzen badu, ezin dio ihardesten millaetaric bati.
9:4 Hura da bihotzez jakintsua, eta indarrez indartsua, bere burua gogortu duena
haren aurka, eta aurrera egin du?
9:5 Zeinek mendiak kentzen ditu, eta ez dakite, zeinak iraultzen dituen
bere haserrean.
9:6 Ceinac astintzen du lurra bere lekutik, eta haren zutabeac
dardara.
9:7 Cein iguzkiari manatu, eta ez da ilkitzen; eta izarrak zigilatzen ditu.
9:8 Ceinec bakharric hedatzen ditu ceruac, eta urratzen dituen uhinen gainean.
itsasoa.
9:9 Hark egiten dituen Arkturo, Orion eta Pleiades, eta ganberak.
hegoaldera.
9:10 Ceinac eguiten dituen gauça andiac eguiten dituan iaincoa. bai, eta mirariak gabe
zenbakia.
9:11 Huná, pasatzen da ene ondoan, eta ez dut hura ikusten: bera ere iragaiten da, baina ni
ez antzeman.
9:12 Huna, kentzen du, nork eragotzi dezake? nork esango dio, Zer
al duzu?
9:13 Baldin Iaincoac bere haserrea kendu nahi ez badu, laguntzaile harroak makurtzen dira
hura.
9:14 Zenbat gutiago ihardesten diot, eta aukeratu ene hitzak arrazoitzeko
hura?
9:15 Ceinec, iusto banintz, ez nuke ihardesten, baina eguingo nuke
otoitz nire epaileari.
9:16 Baldin deithu banu, eta harc ihardesten banu; hala ere ez nuke sinetsiko hura
entzun zuen nire ahotsa.
9:17 Ecen ekaitz batez hausten nau, eta kanpoan ugaritzen ditu ene zauriak
kausa.
9:18 Ez dit utziko ene arnasa hartzea, baina mingotsaz bethetzen nau.
9:19 Baldin indarrez mintzatzen banaiz, huná, indartsu da: eta judizioz baldin, nor izango da
erregutzeko ordua jarri didazu?
9:20 Baldin neure burua justifikatzen badut, neure ahoak kondenatuko nau: baldin erraiten badut, Ni naiz.
perfektua, gaiztoa ere frogatuko nau.
9:21 Perfektua banintz ere, ez nuke ezagutuko ene arima: mespretxatuko nuke ene
bizitza.
9:22 Hau da gauza bat, beraz erran dut, Perfektua eta perfektua galtzen du
gaiztoak.
9:23 Azoteak bat-batean hiltzen badu, barre egingo du epaiketaz
errugabea.
9:24 Lurra gaiztoen eskuetara emana da: hark estaltzen ditu aurpegiak
bertako epaileak; ez bada, non eta nor da?
9:25 Orain ene egunak posta bat baino azkarragoak dira: iges egiten dute, ez dute onik ikusten.
9:26 Joan dira ontzi bizkorrak bezela: arranoa lasterka bezala.
harrapakina.
9:27 Esaten badut: Ahaztuko dut ene kexa, utziko dut nire astuntasuna, eta
kontsolatu neure burua:
9:28 Beldur naiz ene atsekabe guztien beldur, badakit ez nauzula eutsiko
errugabea.
9:29 Gaiztoa banaiz, zergatik orduan alferrik nekatzen dut?
9:30 Baldin neure burua elur-urarekin garbitzen banaiz, eta neure eskuak sekula garbitzen baditut;
9:31 Hala ere lubakian sartuko nauzu, eta ene jantziak gaitzetsiren ditut
ni.
9:32 Ecen ez da guiçon ni naizen beçala, hari ihardesten diot, eta guc
epaian elkartu.
9:33 Ezta gure artean eskua gure gainera ezar diezaiokenik.
biak.
9:34 urrun bedi bere makila nigandik, eta ez nazala izutu bere beldurrak.
9:35 Orduan minçatu nahi nuke, eta eztut haren beldur izan; baina nirekin ez da horrela.