Lanpostua 9:1 Orduan Jobek erantzun zuen: 9:2 Badaquit hala dela eguiaz: baina nola içanen da guiçona iusto Iaincoarequin? 9:3 Baldin harequin disputatzen badu, ezin dio ihardesten millaetaric bati. 9:4 Hura da bihotzez jakintsua, eta indarrez indartsua, bere burua gogortu duena haren aurka, eta aurrera egin du? 9:5 Zeinek mendiak kentzen ditu, eta ez dakite, zeinak iraultzen dituen bere haserrean. 9:6 Ceinac astintzen du lurra bere lekutik, eta haren zutabeac dardara. 9:7 Cein iguzkiari manatu, eta ez da ilkitzen; eta izarrak zigilatzen ditu. 9:8 Ceinec bakharric hedatzen ditu ceruac, eta urratzen dituen uhinen gainean. itsasoa. 9:9 Hark egiten dituen Arkturo, Orion eta Pleiades, eta ganberak. hegoaldera. 9:10 Ceinac eguiten dituen gauça andiac eguiten dituan iaincoa. bai, eta mirariak gabe zenbakia. 9:11 Huná, pasatzen da ene ondoan, eta ez dut hura ikusten: bera ere iragaiten da, baina ni ez antzeman. 9:12 Huna, kentzen du, nork eragotzi dezake? nork esango dio, Zer al duzu? 9:13 Baldin Iaincoac bere haserrea kendu nahi ez badu, laguntzaile harroak makurtzen dira hura. 9:14 Zenbat gutiago ihardesten diot, eta aukeratu ene hitzak arrazoitzeko hura? 9:15 Ceinec, iusto banintz, ez nuke ihardesten, baina eguingo nuke otoitz nire epaileari. 9:16 Baldin deithu banu, eta harc ihardesten banu; hala ere ez nuke sinetsiko hura entzun zuen nire ahotsa. 9:17 Ecen ekaitz batez hausten nau, eta kanpoan ugaritzen ditu ene zauriak kausa. 9:18 Ez dit utziko ene arnasa hartzea, baina mingotsaz bethetzen nau. 9:19 Baldin indarrez mintzatzen banaiz, huná, indartsu da: eta judizioz baldin, nor izango da erregutzeko ordua jarri didazu? 9:20 Baldin neure burua justifikatzen badut, neure ahoak kondenatuko nau: baldin erraiten badut, Ni naiz. perfektua, gaiztoa ere frogatuko nau. 9:21 Perfektua banintz ere, ez nuke ezagutuko ene arima: mespretxatuko nuke ene bizitza. 9:22 Hau da gauza bat, beraz erran dut, Perfektua eta perfektua galtzen du gaiztoak. 9:23 Azoteak bat-batean hiltzen badu, barre egingo du epaiketaz errugabea. 9:24 Lurra gaiztoen eskuetara emana da: hark estaltzen ditu aurpegiak bertako epaileak; ez bada, non eta nor da? 9:25 Orain ene egunak posta bat baino azkarragoak dira: iges egiten dute, ez dute onik ikusten. 9:26 Joan dira ontzi bizkorrak bezela: arranoa lasterka bezala. harrapakina. 9:27 Esaten badut: Ahaztuko dut ene kexa, utziko dut nire astuntasuna, eta kontsolatu neure burua: 9:28 Beldur naiz ene atsekabe guztien beldur, badakit ez nauzula eutsiko errugabea. 9:29 Gaiztoa banaiz, zergatik orduan alferrik nekatzen dut? 9:30 Baldin neure burua elur-urarekin garbitzen banaiz, eta neure eskuak sekula garbitzen baditut; 9:31 Hala ere lubakian sartuko nauzu, eta ene jantziak gaitzetsiren ditut ni. 9:32 Ecen ez da guiçon ni naizen beçala, hari ihardesten diot, eta guc epaian elkartu. 9:33 Ezta gure artean eskua gure gainera ezar diezaiokenik. biak. 9:34 urrun bedi bere makila nigandik, eta ez nazala izutu bere beldurrak. 9:35 Orduan minçatu nahi nuke, eta eztut haren beldur izan; baina nirekin ez da horrela.