Lanpostua
4:1 Orduan Elifaz temandarrak erantzun zuen:
4:2 Baldin erraten badugu hirequin michatzen, tristaturen al aiz? baina nork dezake
hitz egiteari uko egin?
4:3 Huná, anhitz istruitu dituc, eta indartu dituc ahula
eskuak.
4:4 Zure hitzek eusten dute erortzen ari zena, eta zuk indartu duzu
belaun ahulak.
4:5 Baina orain ethorri da hire gainera, eta ahultzen aiz; ukitzen zaitu, eta
asaldatua zara.
4:6 Ez al da hau zure beldurra, zure konfiantza, zure itxaropena, eta zuzentasuna.
zure bideak?
4:7 Orhoit çaitez, othoi, nor galdu içan içan den inocente çuela? edo non zeuden
zintzoak moztu?
4:8 Ikusi dudanez, gaiztakeria goldatzen eta gaiztakeria ereiten dutenek biltzen dute.
berdina.
4:9 Iaincoaren eztandaz galtzen dirade, eta haren sudur-zuloen hatsaz dirade
kontsumitzen zuten.
4:10 Lehoiaren orroa, eta lehoi sutsuaren ahotsa, eta hortzak
lehoi gazteen artean, hautsi dira.
4:11 Lehoi zaharra harrapakinaren faltagatik galtzen da, eta lehoi potoloaren kumeak dira.
atzerrian sakabanatuta.
4:12 Bada gauza bat ezkutuan eraman içan çaidan, eta ene belarriric apur bat recebitu
horrena.
4:13 Pentsamenduetan gaueko ikuspenetatik, lo sakona erortzen denean
gizonak,
4:14 Beldurra etorri zitzaidan, eta dardara, zeinak astinarazi zizkidan nire hezur guztiak.
4:15 Orduan espiritu bat iragan cedin ene beguithartea; nire haragiko ilea zutitu zen:
4:16 Gelditu zen, baina ezin nuen haren forma antzeman: irudi bat zen
Nire begien aurrean, isiltasuna zegoen, eta ahots bat entzun nuen, esaten:
4:17 Iaincoa baño guiçon mortala izango al da? gizona baino garbiagoa izango da
bere egilea?
4:18 Huna, etzuen fidatzen bere cerbitzarietan; eta bere aingeruei kargu egin zien
zorakeria:
4:19 Zenbat gutiago buztinezko etcheetan habitatzen direnetan, ceinen fundamendua baita
hautsetan, zeintzuk dira sitsaren aurrean birrinduak?
4:20 Desegin dirade goizetik arratsera: betirako galtzen dirade
horri buruzko edozein.
4:21 Ez al da iragaiten hekien baithan dena? hiltzen dira, are
jakinduria gabe.