Lanpostua 4:1 Orduan Elifaz temandarrak erantzun zuen: 4:2 Baldin erraten badugu hirequin michatzen, tristaturen al aiz? baina nork dezake hitz egiteari uko egin? 4:3 Huná, anhitz istruitu dituc, eta indartu dituc ahula eskuak. 4:4 Zure hitzek eusten dute erortzen ari zena, eta zuk indartu duzu belaun ahulak. 4:5 Baina orain ethorri da hire gainera, eta ahultzen aiz; ukitzen zaitu, eta asaldatua zara. 4:6 Ez al da hau zure beldurra, zure konfiantza, zure itxaropena, eta zuzentasuna. zure bideak? 4:7 Orhoit çaitez, othoi, nor galdu içan içan den inocente çuela? edo non zeuden zintzoak moztu? 4:8 Ikusi dudanez, gaiztakeria goldatzen eta gaiztakeria ereiten dutenek biltzen dute. berdina. 4:9 Iaincoaren eztandaz galtzen dirade, eta haren sudur-zuloen hatsaz dirade kontsumitzen zuten. 4:10 Lehoiaren orroa, eta lehoi sutsuaren ahotsa, eta hortzak lehoi gazteen artean, hautsi dira. 4:11 Lehoi zaharra harrapakinaren faltagatik galtzen da, eta lehoi potoloaren kumeak dira. atzerrian sakabanatuta. 4:12 Bada gauza bat ezkutuan eraman içan çaidan, eta ene belarriric apur bat recebitu horrena. 4:13 Pentsamenduetan gaueko ikuspenetatik, lo sakona erortzen denean gizonak, 4:14 Beldurra etorri zitzaidan, eta dardara, zeinak astinarazi zizkidan nire hezur guztiak. 4:15 Orduan espiritu bat iragan cedin ene beguithartea; nire haragiko ilea zutitu zen: 4:16 Gelditu zen, baina ezin nuen haren forma antzeman: irudi bat zen Nire begien aurrean, isiltasuna zegoen, eta ahots bat entzun nuen, esaten: 4:17 Iaincoa baño guiçon mortala izango al da? gizona baino garbiagoa izango da bere egilea? 4:18 Huna, etzuen fidatzen bere cerbitzarietan; eta bere aingeruei kargu egin zien zorakeria: 4:19 Zenbat gutiago buztinezko etcheetan habitatzen direnetan, ceinen fundamendua baita hautsetan, zeintzuk dira sitsaren aurrean birrinduak? 4:20 Desegin dirade goizetik arratsera: betirako galtzen dirade horri buruzko edozein. 4:21 Ez al da iragaiten hekien baithan dena? hiltzen dira, are jakinduria gabe.