Judith
13:1 Eta ilunabarrean ethorri cenean, bere cerbitzariac laster ioait ceçaten, eta
Bagoasek denda kanpoan itxi eta zerbitzariak kaleratu zituen
bere jaunaren presentzia; eta beren oheetara joan ziren: zeren denak baitziren
nekatuta, jaia luzea izan zelako.
13:2 Judith gelditu zen etxolan, eta Holofernes gainean etzanda
bere ohea: ardoz betea baitzen.
13:3 Judithek agindu zuen bere neskamea bere logela kanpoan egoteko, eta
haren zain egoteko. ilki zen, egunero egiten zuen bezala: zeren esan zuen egingo zuela
zoaz bere othoitzetara, eta erran zion Bagoaseri
helburua.
13:4 Beraz, guciac ilkhi ciraden, eta inor ez cedin gelditu logelan, ez eta guti
ezta handia ere. Orduan Juditek, bere ohe ondoan zutik, esan zuen bere bihotzean: Jauna
Botere guztien Jainkoa, begira ezazu orain hau nire eskuen obrei
Jerusalemen goratzea.
13:5 Ecen orai da dembora hire ondarea laguntzeko, eta hire executatzeko
kontra altxatzen diren etsaiak suntsitzeko enpresak
gu.
13:6 Orduan, Holofernesen buruan zegoen ohearen zutabera heldu zen.
eta hortik kendu zuen bere fauchia,
13:7 Eta hurbil cedin bere oherat, eta heldu ceçan bere buruco ileari, eta
esan zuen: Indar nazazu, Israelgo Jainko Jauna, gaur.
13:8 Eta bi aldiz jo zioen haren lepoan bere indar guciz, eta eraman ceçan
bere burua berarengandik.
13:9 Eta eror ceçan haren gorputza ohetic, eta irauts ceçan ohea
zutabeak; eta handik aurrera atera eta bere burua Holofernesi eman zion
bere neskameari;
13:10 Eta içan ceçan bere haragi-poltsan: hala ioan ciraden biac elkarren araura
otoitz egiteko ohiturari: eta kanpalekutik igaro zirenean, haiek
Harana inguratu zuen, eta Betuliako mendira igo eta bertara iritsi zen
haren ateak.
13:11 Orduan, Judithek erran zioen urrutian atheko jagoleei: Ireki, ireki orain
atea: Jainkoa, gure Jainkoa ere, gurekin dago, oraindik bere boterea erakusteko
Jerusalem, eta bere indarrak etsaiaren aurka, berak egin duen bezala
eguna.
13:12 Bada haren hirico guiçonac ençun cituenean haren boza, laster iautsi citecen
beren hiriko atarira, eta hiriko zaharrei deitu zieten.
13:13 Eta orduan denak batera lasterka ziren, txikiak eta handiak, ecen arraroa zen
ethorri zitzaien: orduan ireki zuten atea, eta jaso zituzten.
eta egin zuen sua argirako, eta haien inguruan gelditu ziren.
13:14 Orduan erran ciecén boz handiz, Laudatu, laudatu Iaincoa, laudatu Iaincoa.
Diot, ez baitzuen bere errukia kendu Israelgo etxeari,
baina gure etsaiak suntsitu ditu nire eskuz gau honetan.
13:15 Hartu zuen bada burua poltsatik, eta erakutsi zuen, eta esan zien:
horra Holofernesen burua, Assurko armadako kapitain nagusia,
eta horra hor, bere mozkortasunean etzanda zegoen baldakia; eta
Jaunak emakume baten eskutik jo du.
13:16 Bizi den bezela Iauna, zeñak gorde nauen ene bidean joan nintzanean, ene
arpegiak engainatu du bere hondamenerako, eta eztu
nirekin bekatua egin zuen, ni kutsatzeko eta lotsatzeko.
13:17 Orduan populu gucia harritu cedin miragarri, eta makur cedin
eta Jainkoa adoratu zuen, eta esan zuen bat-batean: Bedeinkatua izan zaitez, gurea
Jainkoa, gaur zure herriaren etsaiak ezereztu dituena.
13:18 Orduan, Oziasek esan zion: O alaba, bedeinkatua zara goi-goikoarena.
Jainkoa lurreko emakume guztien gainetik; eta bedeinkatua izan bedi Jainko Jauna,
zeruak eta lurra sortu dituenak, zuzendu zaituenak
gure etsaien buruzagiari burua mozteari.
13:19 Ecen hunec hire fidamendua ez da aldenduren guiçonen bihotzetik
oroitu betiko Jainkoaren botereaz.
13:20 Eta Iaincoac gauça hauc itzultzen çaizquiçun laudatorio eternaltzat, hi visitatzera
gauza onetan, zure bizia atsekabeagatik ez baituzu barkatu
gure herriarena, baina gure hondamena mendekatu duzu, aurretik zuzen ibiliz
gure Jainkoa. Eta herri guztiak esan zuen; Hala izan, hala izan.