James 1:1 Iacob, Iaincoaren eta Iesus Christ Iaunaren cerbitzaria hamabietara atzerrian sakabanatuta dauden tribuak, agurra. 1:2 Ene anayeác, kontzaçue poz gucia tentationetan erortzen çareteenean. 1:3 Badaquiçuela haur, ecen çuen fedearen probatzeak pazientzia eragiten duela. 1:4 Baina izan bedi pazienzia bere obra perfektua, perfektua izan zaitezten eta osoa, ezer nahi gabe. 1:5 Baldin çuetaric cembeiten jakinduria falta bada, esca beça Iaincoari, guiçon guciei ematen baitio. liberalki, eta eztu gaitzetsi; eta emanen zaio. 1:6 Baina eska beça fedez, deus duda gabe. Izan ere, ezkutatzen dena bezalakoa da haizeak bultzatuta eta botatako itsasoko olatu bat. 1:7 Ecen guiçon harc ez beçala uste Iaunaganic deus recebituren duela. 1:8 Gizon bikoitza ezegonkorra da bere bide guztietan. 1:9 Poztu bedi beheko anaia goratua baita. 1:10 Baina aberatsa, behetu içan baita, ceren belhar lorea beçala igaroko da. 1:11 Ecen iguzkia ez da lenago irtengo bero errez, baina lehortzen du belarra, eta haren lorea erortzen da, eta itxurako grazia galtzen da: halaber aberatsa ere galduko da bere bideetan. 1:12 Dohatsu da tentazioa jasaten duen guiçona: ecen probatzen denean hura Jaunak agindu dien biziko koroa jasoko du maite duena. 1:13 Nehorc ez beça erran tentatua denean, Ni Iaincoaren tentatua nago: ecen Iaincoac ecin ezin gaiztakeriaz tentatu, eta ez du inor tentatzen. 1:14 Baina guiçon gucia tentatzen da, bere gutiziaz erakartzen denean, eta erakarri. 1:15 Orduan gutizia koncebetu denean, bekatua sortzen du: eta bekatua, denean amaitu da, heriotza sortzen du. 1:16 Ez zaitezte erratu, ene anaia maiteak. 1:17 Dohain on gucia eta dohain perfektu gucia goitic da, eta jausten da Argien Aitagandik, zeinekin ez baita aldakortasunik, ez itzalik buelta ematea. 1:18 Bere borondatez sortu gaitu egiazko hitzarekin, a izan gaitezen bere izakien lehen fruitu motak. 1:19 Beraz, ene anaia maiteak, batbedera izan bedi bizkor entzuteko, mantso hitz egin, haserrerako motel: 1:20 Ecen guiçonaren haserreac eztu Iaincoaren iustitia eguiten. 1:21 Beraz, utzi itzazu gaiztakeriaren zikinkeria eta superfluitate guztiak, eta har ezazu otzantasunez zure salbatzeko gai den hitz txertatua arimak. 1:22 Baina çuec hitzaren eguile, eta ez ençule soil, çuenac enganatzen çarete. norberak. 1:23 Ecen baldin norbeit hitzaren ençun bada, eta ez eguile, baten antzeko da. gizona bere aurpegi naturala edalontzi batean ikusten: 1:24 Ecen bere burua ikusten du, eta ioaiten da, eta berehala ahanzten da nolako gizona zen. 1:25 Baina norc behatzen baitu libertatearen Legue perfektua, eta perseveratzen baitu bertan, ez da entzule ahanztura, lanaren egile baizik, hau gizona bedeinkatua izango da bere egintzan. 1:26 Baldin çuen artean norbeit erlijiosoa dela iduritzen badu, eta ezpaitu mihia hesitzen, baina bere bihotza engainatzen du, gizon honen erlijioa alferrik da. 1:27 Erlijio garbia eta Iaincoaren eta Aitaren aitzinean haur da, bisitatzea aita-orbak eta alargunak beren atsekabean, eta bere burua gordetzeko mundutik orbaingabea.