James
1:1 Iacob, Iaincoaren eta Iesus Christ Iaunaren cerbitzaria hamabietara
atzerrian sakabanatuta dauden tribuak, agurra.
1:2 Ene anayeác, kontzaçue poz gucia tentationetan erortzen çareteenean.
1:3 Badaquiçuela haur, ecen çuen fedearen probatzeak pazientzia eragiten duela.
1:4 Baina izan bedi pazienzia bere obra perfektua, perfektua izan zaitezten eta
osoa, ezer nahi gabe.
1:5 Baldin çuetaric cembeiten jakinduria falta bada, esca beça Iaincoari, guiçon guciei ematen baitio.
liberalki, eta eztu gaitzetsi; eta emanen zaio.
1:6 Baina eska beça fedez, deus duda gabe. Izan ere, ezkutatzen dena bezalakoa da
haizeak bultzatuta eta botatako itsasoko olatu bat.
1:7 Ecen guiçon harc ez beçala uste Iaunaganic deus recebituren duela.
1:8 Gizon bikoitza ezegonkorra da bere bide guztietan.
1:9 Poztu bedi beheko anaia goratua baita.
1:10 Baina aberatsa, behetu içan baita, ceren belhar lorea beçala
igaroko da.
1:11 Ecen iguzkia ez da lenago irtengo bero errez, baina lehortzen du
belarra, eta haren lorea erortzen da, eta itxurako grazia
galtzen da: halaber aberatsa ere galduko da bere bideetan.
1:12 Dohatsu da tentazioa jasaten duen guiçona: ecen probatzen denean hura
Jaunak agindu dien biziko koroa jasoko du
maite duena.
1:13 Nehorc ez beça erran tentatua denean, Ni Iaincoaren tentatua nago: ecen Iaincoac ecin ezin
gaiztakeriaz tentatu, eta ez du inor tentatzen.
1:14 Baina guiçon gucia tentatzen da, bere gutiziaz erakartzen denean, eta
erakarri.
1:15 Orduan gutizia koncebetu denean, bekatua sortzen du: eta bekatua, denean
amaitu da, heriotza sortzen du.
1:16 Ez zaitezte erratu, ene anaia maiteak.
1:17 Dohain on gucia eta dohain perfektu gucia goitic da, eta jausten da
Argien Aitagandik, zeinekin ez baita aldakortasunik, ez itzalik
buelta ematea.
1:18 Bere borondatez sortu gaitu egiazko hitzarekin, a izan gaitezen
bere izakien lehen fruitu motak.
1:19 Beraz, ene anaia maiteak, batbedera izan bedi bizkor entzuteko, mantso
hitz egin, haserrerako motel:
1:20 Ecen guiçonaren haserreac eztu Iaincoaren iustitia eguiten.
1:21 Beraz, utzi itzazu gaiztakeriaren zikinkeria eta superfluitate guztiak, eta
har ezazu otzantasunez zure salbatzeko gai den hitz txertatua
arimak.
1:22 Baina çuec hitzaren eguile, eta ez ençule soil, çuenac enganatzen çarete.
norberak.
1:23 Ecen baldin norbeit hitzaren ençun bada, eta ez eguile, baten antzeko da.
gizona bere aurpegi naturala edalontzi batean ikusten:
1:24 Ecen bere burua ikusten du, eta ioaiten da, eta berehala ahanzten da
nolako gizona zen.
1:25 Baina norc behatzen baitu libertatearen Legue perfektua, eta perseveratzen baitu
bertan, ez da entzule ahanztura, lanaren egile baizik, hau
gizona bedeinkatua izango da bere egintzan.
1:26 Baldin çuen artean norbeit erlijiosoa dela iduritzen badu, eta ezpaitu mihia hesitzen,
baina bere bihotza engainatzen du, gizon honen erlijioa alferrik da.
1:27 Erlijio garbia eta Iaincoaren eta Aitaren aitzinean haur da, bisitatzea
aita-orbak eta alargunak beren atsekabean, eta bere burua gordetzeko
mundutik orbaingabea.