Isaias 62:1 Sionen gatik ez dut isilduko, eta Jerusalemen gatik. ez da atseden hartuko, haren zuzentasuna distira bezala atera arte, eta haren salbamendua pizten den lanpara bezala. 62:2 Eta jentilek ikusiko dute zure zuzentasuna, eta errege guziak zure aintza. eta Jaunaren ahoak duen izen berri batez deituko zaituzte izendatuko du. 62:3 Zu ere izango zara aintzazko koroa Jaunaren eskuan, eta errege. diadema zure Jainkoaren eskuetan. 62:4 Ez zaituzte gehiago abandonatua izendatuko; ez da gehiago zure lurra izango deitzen zaidazu desolatua: baina hi Hefziba eta zure lurra deituko zaituzte Beulah: zeren Jaunak atsegin du zurekin, eta zure lurra ezkonduko da. 62:5 Ecen nola gazte bat birjina batekin ezkontzen den bezala, hala ezkonduren dira zure semeak zurekin. senargaia emaztegaiaz pozten den bezala, hala alaituko da zure Jainkoa zure gainean. 62:6 Ezarri ditut begiraleak zure harresien gainean, o Jerusalem, inoiz eutsiko ez duena beren bakea egunez eta gauez: Jaunaren aipamena egiten duzuenok, ez gorde isiltasuna, 62:7 Eta ez eçaçuela atsedenic içanen den arteo, eta Jerusalem eguin arteo laudorioa lurrean. 62:8 Jaunak zin egin du bere eskuineko eskuaz eta bere indarren besoaz, Segur aski, ez dut gehiago emango zure laborea zure etsaien jateko; eta arrotzaren semeek ez dute edango zure ardoa, zuk horrengatik lan egin du: 62:9 Baina bildu dutenek jango dute, eta laudatuko dute Jauna; eta bildu dutenek edanen dute nere atarian santutasuna. 62:10 Zoazte, igaro atheetatik; presta ezazue herriaren bidea; bota gora, gora errepidea; bildu harriak; estandar bat altxatu jendea. 62:11 Hara, Jaunak aldarrikatu du munduaren azkeneraino: Siongo alaba: Huna datorrela zure salbamendua; horra, bere saria harekin dago, eta bere lana aurretik. 62:12 Eta deituko dituzte: Herri saindua, Jaunaren erredimituak: eta Deitua izango zara: Bilatua, utzi gabeko hiria.