Isaias
62:1 Sionen gatik ez dut isilduko, eta Jerusalemen gatik.
ez da atseden hartuko, haren zuzentasuna distira bezala atera arte,
eta haren salbamendua pizten den lanpara bezala.
62:2 Eta jentilek ikusiko dute zure zuzentasuna, eta errege guziak zure aintza.
eta Jaunaren ahoak duen izen berri batez deituko zaituzte
izendatuko du.
62:3 Zu ere izango zara aintzazko koroa Jaunaren eskuan, eta errege.
diadema zure Jainkoaren eskuetan.
62:4 Ez zaituzte gehiago abandonatua izendatuko; ez da gehiago zure lurra izango
deitzen zaidazu desolatua: baina hi Hefziba eta zure lurra deituko zaituzte
Beulah: zeren Jaunak atsegin du zurekin, eta zure lurra ezkonduko da.
62:5 Ecen nola gazte bat birjina batekin ezkontzen den bezala, hala ezkonduren dira zure semeak zurekin.
senargaia emaztegaiaz pozten den bezala, hala alaituko da zure Jainkoa
zure gainean.
62:6 Ezarri ditut begiraleak zure harresien gainean, o Jerusalem, inoiz eutsiko ez duena
beren bakea egunez eta gauez: Jaunaren aipamena egiten duzuenok, ez gorde
isiltasuna,
62:7 Eta ez eçaçuela atsedenic içanen den arteo, eta Jerusalem eguin arteo
laudorioa lurrean.
62:8 Jaunak zin egin du bere eskuineko eskuaz eta bere indarren besoaz,
Segur aski, ez dut gehiago emango zure laborea zure etsaien jateko; eta
arrotzaren semeek ez dute edango zure ardoa, zuk horrengatik
lan egin du:
62:9 Baina bildu dutenek jango dute, eta laudatuko dute Jauna; eta
bildu dutenek edanen dute nere atarian
santutasuna.
62:10 Zoazte, igaro atheetatik; presta ezazue herriaren bidea; bota
gora, gora errepidea; bildu harriak; estandar bat altxatu
jendea.
62:11 Hara, Jaunak aldarrikatu du munduaren azkeneraino:
Siongo alaba: Huna datorrela zure salbamendua; horra, bere saria
harekin dago, eta bere lana aurretik.
62:12 Eta deituko dituzte: Herri saindua, Jaunaren erredimituak: eta
Deitua izango zara: Bilatua, utzi gabeko hiria.