Isaias
57:1 Zintzoa galtzen da, eta nehork ez du bihotzean jartzen: eta errukitsuak.
kentzen dira, inork ez du kontuan hartzen zintzoa kendua dela
etorriko den gaitza.
57:2 Bakean sartuko da: beren oheetan atseden hartuko dute bakoitza
bere zuzentasunean ibiltzea.
57:3 Baina hurbil çaitezte huna, aztiaren semeak, aren hazia
adulterioa eta puta.
57:4 Noren kontra iharduten zarete? noren kontra egin aho zabala,
eta mihia atera? Ez al zarete transgresioaren seme, hazia
faltsukeria,
57:5 Zuhaitz berde guztien azpian idoloekin sutan jarriz, hiltzen
haurrak haranetan harkaitzen azpian?
57:6 Errekako harri leunen artean zure zatia da; haiek, zureak dira
lot: haiei ere edari-opari bat isuri diezu, a
haragi eskaintza. Erosotasuna jaso behar al dut hauetan?
57:7 Mendi garai eta altu baten gainean ezarri duzu zure ohea, han ere
sakrifizioa eskaintzera igo zara.
57:8 Ateen eta zutoinen atzean ezarri duzu zure oroitzapena.
izan ere, ni baino beste bati aurkitu baitzaizu zure burua, eta igo egin zara;
zabaldu duzu zure ohea, eta ituna egin duzu haiekin; zu
maitatu zuen haien ohea ikusi zenuen lekuan.
57:9 Eta joan zinen erregegana ukenduarekin, eta handitu egin zenuen
lurrinak, eta zure mandatariak urrutira bidali dituzu, eta urritu egin dituzu
zeure burua infernura ere.
57:10 Nekatua zara zure bidearen handitasunean; Baina ez duzu erran, Hor
ez da itxaropena: aurkitu duzu zure eskuko bizia; horregatik izan zinen
ez atsekabetuta.
57:11 Eta noren beldur edo beldur izan zara, gezurra esan duzula, eta
ez al zara nitaz oroitu, ezta zure bihotzean jarri? ez al dut eutsi nire
aintzinako bakea, eta ez al nauzu beldurrik?
57:12 Zure zuzentasuna eta zure obrak deklaratuko ditut; ez baitute egingo
etekina ematen dizu.
57:13 Oihu egiten duzunean, libra bezazu zure taldeek; baina haizeak egingo du
denak eraman; banitateak hartuko ditu: baina berea jartzen duenak
fida zaitez nigan lurra jabetuko da, eta oinordetzan hartuko du nire mendi santua;
57:14 Eta erranen duçue, Gora, bota çaitezte, prestatu bidea, har çaçue
estropezuka nire herriaren bidetik.
57:15 Ecen hau dio eternidadean bizi den Goren eta Altuak, zeinen
izena da Santua; Leku altu eta santuan bizi naiz, harekin ere bai
espiritu kontrito eta umil batena, xumeen izpiritua biziberritzeko, eta
atsekabeen bihotza suspertzeko.
57:16 Ecen eznaiz bethi guerthaturen, eta eznaiz bethi haserretuko: ecen
izpirituak huts egin beharko luke nire aurrean, eta nik egin ditudan arimak.
57:17 Ecen haren gutiziaco gaiztakeriaz haserretu nintzen, eta jo nuen: ezkutatu nuen.
ni, eta haserre nengoen, eta bere biotzaren bidetik txarto jarraitu zuen.
57:18 Ikusi ditut haren bideak, eta sendaturen dut: hura-ere eramanen dut, eta
itzul iezaiezu erosotasuna berari eta bere doluai.
57:19 Ezpainen fruitua sortzen dut; Bakea, bakea urrun dagoenari, eta
hurbil dagoenari, dio Jaunak; eta sendatuko dut.
57:20 Baina gaiztoak itsaso nahasia bezalakoak dira, atsedenik ezin duenean, zeinen
urak lohi eta zikinkeria botatzen ditu.
57:21 Ez dago bakerik, dio ene Jainkoak, gaiztoentzat.