Isaias 57:1 Zintzoa galtzen da, eta nehork ez du bihotzean jartzen: eta errukitsuak. kentzen dira, inork ez du kontuan hartzen zintzoa kendua dela etorriko den gaitza. 57:2 Bakean sartuko da: beren oheetan atseden hartuko dute bakoitza bere zuzentasunean ibiltzea. 57:3 Baina hurbil çaitezte huna, aztiaren semeak, aren hazia adulterioa eta puta. 57:4 Noren kontra iharduten zarete? noren kontra egin aho zabala, eta mihia atera? Ez al zarete transgresioaren seme, hazia faltsukeria, 57:5 Zuhaitz berde guztien azpian idoloekin sutan jarriz, hiltzen haurrak haranetan harkaitzen azpian? 57:6 Errekako harri leunen artean zure zatia da; haiek, zureak dira lot: haiei ere edari-opari bat isuri diezu, a haragi eskaintza. Erosotasuna jaso behar al dut hauetan? 57:7 Mendi garai eta altu baten gainean ezarri duzu zure ohea, han ere sakrifizioa eskaintzera igo zara. 57:8 Ateen eta zutoinen atzean ezarri duzu zure oroitzapena. izan ere, ni baino beste bati aurkitu baitzaizu zure burua, eta igo egin zara; zabaldu duzu zure ohea, eta ituna egin duzu haiekin; zu maitatu zuen haien ohea ikusi zenuen lekuan. 57:9 Eta joan zinen erregegana ukenduarekin, eta handitu egin zenuen lurrinak, eta zure mandatariak urrutira bidali dituzu, eta urritu egin dituzu zeure burua infernura ere. 57:10 Nekatua zara zure bidearen handitasunean; Baina ez duzu erran, Hor ez da itxaropena: aurkitu duzu zure eskuko bizia; horregatik izan zinen ez atsekabetuta. 57:11 Eta noren beldur edo beldur izan zara, gezurra esan duzula, eta ez al zara nitaz oroitu, ezta zure bihotzean jarri? ez al dut eutsi nire aintzinako bakea, eta ez al nauzu beldurrik? 57:12 Zure zuzentasuna eta zure obrak deklaratuko ditut; ez baitute egingo etekina ematen dizu. 57:13 Oihu egiten duzunean, libra bezazu zure taldeek; baina haizeak egingo du denak eraman; banitateak hartuko ditu: baina berea jartzen duenak fida zaitez nigan lurra jabetuko da, eta oinordetzan hartuko du nire mendi santua; 57:14 Eta erranen duçue, Gora, bota çaitezte, prestatu bidea, har çaçue estropezuka nire herriaren bidetik. 57:15 Ecen hau dio eternidadean bizi den Goren eta Altuak, zeinen izena da Santua; Leku altu eta santuan bizi naiz, harekin ere bai espiritu kontrito eta umil batena, xumeen izpiritua biziberritzeko, eta atsekabeen bihotza suspertzeko. 57:16 Ecen eznaiz bethi guerthaturen, eta eznaiz bethi haserretuko: ecen izpirituak huts egin beharko luke nire aurrean, eta nik egin ditudan arimak. 57:17 Ecen haren gutiziaco gaiztakeriaz haserretu nintzen, eta jo nuen: ezkutatu nuen. ni, eta haserre nengoen, eta bere biotzaren bidetik txarto jarraitu zuen. 57:18 Ikusi ditut haren bideak, eta sendaturen dut: hura-ere eramanen dut, eta itzul iezaiezu erosotasuna berari eta bere doluai. 57:19 Ezpainen fruitua sortzen dut; Bakea, bakea urrun dagoenari, eta hurbil dagoenari, dio Jaunak; eta sendatuko dut. 57:20 Baina gaiztoak itsaso nahasia bezalakoak dira, atsedenik ezin duenean, zeinen urak lohi eta zikinkeria botatzen ditu. 57:21 Ez dago bakerik, dio ene Jainkoak, gaiztoentzat.