Isaias 51:1 Ençun içaçue, iustitiaren atzetik dabiltzatenác, hura bilhatzen çaretetenác JAUNA: begira zazue landutako harkaitzara eta zuloko zulora nondik zulatuak zarete. 51:2 Beha zazue zuen aita Abrahami, eta erditu zaituen Sarari: ecen ni bera bakarrik deitu, eta bedeinkatu, eta handitu. 51:3 Zeren Jaunak Sion kontsolatuko du, haren hondakin guztiak kontsolatuko ditu; eta bere basamortua Eden bezala egingo du, eta bere basamortua bezala Jaunaren lorategia; poza eta poza aurkituko dira bertan, eskerrak ematea, eta doinuaren ahotsa. 51:4 Entzun nazazu, ene herria; eta entzun niri, o nere nazioa, legetzat enegandik aterako da, eta argi baten atseden hartuko dut nere epaia herriarena. 51:5 Hurbil da ene zuzentasuna; atera da nire salbazioa, eta nire besoak herria epaituko du; uharteek nigan eta ene besoan itxarongo dute fidatuko dute. 51:6 Altxa itzazu begiak zerura, eta beha beheko lurrari: ecen zeruak desagertuko dira kea bezala, eta lurra zahartu egingo da soñeko bat bezela, eta an bizi diranak era berean ilko dira; baña ene salbamena betiko izango da, eta ene zuzentasuna ez da izango deuseztatua. 51:7 Entzun zaidazue, zuzentasuna ezagutzen duzuenok, zeinen bihotzean duten herria nire legea da; Ez izan beldurrik gizonen laidoari, eta ez izan beldurrik beren irainak. 51:8 Ecen sitsac janen ditu soñecoa beçala, eta harrak jango ditu artilea bezala: baina nire zuzentasuna betiko izango da, eta nire salbazioa belaunaldiz belaunaldi. 51:9 Esna zaitez, esna zaitez, jantzi indarra, Jaunaren besoa; esna, an bezala antzinako egunetan, aspaldiko belaunaldietan. Ez al zara zu moztu duena Rahab, eta herensugea zauritu? 51:10 Ez al zara itsasoa lehortu duen hura, sakonera handiko urak? itsasoaren sakontasuna erreskatatuentzat igarotzeko bide bihurtu duena amaitu? 51:11 Beraz, Jaunaren erredimituak itzuliko dira eta kantuz etorriko dira Sionera; eta betiko bozkarioa izango da haien buru gainean: egingo dute lortu poza eta poza; eta atsekabeak eta doluak ihes egingo dute. 51:12 Ni naiz ni naiz consolatzen zaitudana: nor aiz hi, zu izan behar dezazun hilko den gizonaren beldur izan, eta izango den gizonaren semeaz belarra bezala egina; 51:13 Eta ahantz çaçue zure eguile Iauna, hedatu duena zeruak, eta lurraren zimenduak ezarri; eta beldur izan zara etengabe egunero zapaltzailearen amorruagatik, hura balitz bezala suntsitzeko prest zeuden? eta non dago zapaltzailearen amorrua? 51:14 Gatibu erbesteratua bizkortzen da, askatu dadin, eta egin dezan ez hil zuloan, ezta bere ogiak huts egin dezan. 51:15 Baina ni naiz zure Jainko Jauna, itsasoa zatitu dudana, zeinaren uhinak orroa egiten baitzuen. Armadetako Jauna da bere izena. 51:16 Eta ene hitzak hire ahoan jarri ditut, eta estali zaitut nere eskuaren itzala, zerua landatu eta ezarri dezadan lurraren oinarriak, eta esan Sioni: Zu zara ene herria. 51:17 Esna zaitez, esna zaitez, altxa zaitez, o Jerusalem, zeina edan duzunaren eskutik Jauna bere haserrearen kopa; edan dituzu katiluaren zirriborrak dardaraz, eta zurtu egin zituen. 51:18 Ez da inor gidatzen duenik ekarri dituen seme guztien artean aurrera; ezta seme guztien eskutik hartzen duenik hazi duela. 51:19 Bi gauça hauc hiregana ethorri dirade; nor damutuko da zuregatik? desolazioa, eta suntsipena, eta gosea, eta ezpata: noren bidez kontsolatuko zaitut? 51:20 Zure semeak ahuldu dira, kale guztien buruan daude, basa zezena sare batean: Jaunaren haserreaz beteta daude, errietaz zure Jainkoa. 51:21 Beraz, ençun orain haur, atsecabea eta mozkortua, baina ez ardoz. 51:22 Hau dio zure Jaunak, eta zure Jainkoak bere kausa defendatzen duenak. Jendeak, Hara, zure eskutik kendu dizut dardararen kopa, baita nire haserrearen katiluaren hondarrak ere; ez duzu gehiago edango: 51:23 Baina nik ipiniko dut zu aflizitzen zaituztenen eskuetan; duten esan zion zure arimari: Makurtu, pasa gaitezen, eta hire ezarri duzu gorputza lurra bezala, eta kalea bezala, gainditzen zirenei.