Isaias
51:1 Ençun içaçue, iustitiaren atzetik dabiltzatenác, hura bilhatzen çaretetenác
JAUNA: begira zazue landutako harkaitzara eta zuloko zulora
nondik zulatuak zarete.
51:2 Beha zazue zuen aita Abrahami, eta erditu zaituen Sarari: ecen ni
bera bakarrik deitu, eta bedeinkatu, eta handitu.
51:3 Zeren Jaunak Sion kontsolatuko du, haren hondakin guztiak kontsolatuko ditu;
eta bere basamortua Eden bezala egingo du, eta bere basamortua bezala
Jaunaren lorategia; poza eta poza aurkituko dira bertan,
eskerrak ematea, eta doinuaren ahotsa.
51:4 Entzun nazazu, ene herria; eta entzun niri, o nere nazioa, legetzat
enegandik aterako da, eta argi baten atseden hartuko dut nere epaia
herriarena.
51:5 Hurbil da ene zuzentasuna; atera da nire salbazioa, eta nire besoak
herria epaituko du; uharteek nigan eta ene besoan itxarongo dute
fidatuko dute.
51:6 Altxa itzazu begiak zerura, eta beha beheko lurrari: ecen
zeruak desagertuko dira kea bezala, eta lurra zahartu egingo da
soñeko bat bezela, eta an bizi diranak era berean ilko dira;
baña ene salbamena betiko izango da, eta ene zuzentasuna ez da izango
deuseztatua.
51:7 Entzun zaidazue, zuzentasuna ezagutzen duzuenok, zeinen bihotzean duten herria
nire legea da; Ez izan beldurrik gizonen laidoari, eta ez izan beldurrik
beren irainak.
51:8 Ecen sitsac janen ditu soñecoa beçala, eta harrak jango ditu
artilea bezala: baina nire zuzentasuna betiko izango da, eta nire salbazioa
belaunaldiz belaunaldi.
51:9 Esna zaitez, esna zaitez, jantzi indarra, Jaunaren besoa; esna, an bezala
antzinako egunetan, aspaldiko belaunaldietan. Ez al zara zu moztu duena
Rahab, eta herensugea zauritu?
51:10 Ez al zara itsasoa lehortu duen hura, sakonera handiko urak?
itsasoaren sakontasuna erreskatatuentzat igarotzeko bide bihurtu duena
amaitu?
51:11 Beraz, Jaunaren erredimituak itzuliko dira eta kantuz etorriko dira
Sionera; eta betiko bozkarioa izango da haien buru gainean: egingo dute
lortu poza eta poza; eta atsekabeak eta doluak ihes egingo dute.
51:12 Ni naiz ni naiz consolatzen zaitudana: nor aiz hi, zu izan behar dezazun
hilko den gizonaren beldur izan, eta izango den gizonaren semeaz
belarra bezala egina;
51:13 Eta ahantz çaçue zure eguile Iauna, hedatu duena
zeruak, eta lurraren zimenduak ezarri; eta beldur izan zara
etengabe egunero zapaltzailearen amorruagatik, hura balitz bezala
suntsitzeko prest zeuden? eta non dago zapaltzailearen amorrua?
51:14 Gatibu erbesteratua bizkortzen da, askatu dadin, eta egin dezan
ez hil zuloan, ezta bere ogiak huts egin dezan.
51:15 Baina ni naiz zure Jainko Jauna, itsasoa zatitu dudana, zeinaren uhinak orroa egiten baitzuen.
Armadetako Jauna da bere izena.
51:16 Eta ene hitzak hire ahoan jarri ditut, eta estali zaitut
nere eskuaren itzala, zerua landatu eta ezarri dezadan
lurraren oinarriak, eta esan Sioni: Zu zara ene herria.
51:17 Esna zaitez, esna zaitez, altxa zaitez, o Jerusalem, zeina edan duzunaren eskutik
Jauna bere haserrearen kopa; edan dituzu katiluaren zirriborrak
dardaraz, eta zurtu egin zituen.
51:18 Ez da inor gidatzen duenik ekarri dituen seme guztien artean
aurrera; ezta seme guztien eskutik hartzen duenik
hazi duela.
51:19 Bi gauça hauc hiregana ethorri dirade; nor damutuko da zuregatik?
desolazioa, eta suntsipena, eta gosea, eta ezpata: noren bidez
kontsolatuko zaitut?
51:20 Zure semeak ahuldu dira, kale guztien buruan daude,
basa zezena sare batean: Jaunaren haserreaz beteta daude, errietaz
zure Jainkoa.
51:21 Beraz, ençun orain haur, atsecabea eta mozkortua, baina ez ardoz.
51:22 Hau dio zure Jaunak, eta zure Jainkoak bere kausa defendatzen duenak.
Jendeak, Hara, zure eskutik kendu dizut dardararen kopa,
baita nire haserrearen katiluaren hondarrak ere; ez duzu gehiago edango:
51:23 Baina nik ipiniko dut zu aflizitzen zaituztenen eskuetan; duten
esan zion zure arimari: Makurtu, pasa gaitezen, eta hire ezarri duzu
gorputza lurra bezala, eta kalea bezala, gainditzen zirenei.