Isaias 42:1 Huna ene zerbitzaria, zeina defendatzen dudana; ene hautetsiak, zeinetan nere arima gozatzen du; Nire espiritua haren gainean jarri dut: berak aterako du epaia jentilei. 42:2 Ez du oihurik egingo, ez altxatuko, ez bere ahotsa entzuteko egingo kalea. 42:3 Ez du hautsiko kanabera urratua, eta ez du liho erretzen duena itzali: epaia ekarriko du egiara. 42:4 Ez da huts egingo, ez desanimatuko, judizioa ezarri arte lurra: eta uharteak bere legearen zain egongo dira. 42:5 Hau dio Jainko Jaunak, zeruak sortu eta hedatu zituenak kanpora; lurra zabaltzen duena, eta handik ateratzen dena; berak arnasa ematen diona bertako jendeari, eta espiritua ibiltzen direnei bertan: 42:6 Nik, Jaunak, zuzentasunez deitu zaitut, eta eskua helduko dizut, eta gordeko zaitu, eta emanen zaitu herriaren ituntzat, agatik jentilen argia; 42:7 Begi itsuak irekitzeko, presoak kartzelatik ateratzeko, eta kartzelatik kanpo iluntasunean eserita daudenak. 42:8 Ni naiz Jauna: hori da ene izena: eta ez diot beste bati ene aintza emango. ez nire laudorioak irudi landuei. 42:9 Huna, lehengo gauçak eguin dirade, eta gauça berriak adirazten ditut. atera baino lehen esaten dizuet. 42:10 Kantatu Jaunari kantu berri bat, eta haren laudorioa lurraren muturretik, zuek, itsasora jaisten zaretenok, eta bertan dagoen guztia; uharteak, eta bertako biztanleak. 42:11 Basamortuak eta bere hiriek altxa dezatela beren ahotsa Kedar-ek bizi dituen herriak: kanta beza harkaitzako biztanleek, oihu egin dezatela mendi gailurretik. 42:12 Eman dezatela aintza Jaunari, eta aditzera eman dezatela haren laudorioa uharteak. 42:13 Jauna indartsu bezala aterako da, jeloskortasuna piztuko du bezala. gerrako gizona: oihu egingo du, bai, orroa; bere aurka gailenduko da etsaiak. 42:14 Luzaroan isilik egon naiz; Geldi egon naiz, eta eutsi egin diot neure burua: orain negar egingo dut erdiko emakume bat bezala; suntsitu egingo dut eta irentsi berehala. 42:15 Mendiak eta muinoak galduko ditut, eta haien belar guztiak lehortuko ditut; eta biok uharte bihurtuko ditut ibaiak, eta igerilekuak lehortuko ditut. 42:16 Eta itsuac eramanen ditut eçagutu etzuten bide batetik; eramango ditut ezagutu ez dituzten bideetan: iluntasuna argi jarriko dut aurretik haiek, eta gauzak zuzen okertu zituzten. Gauza hauek egingo ditut, eta ez utzi. 42:17 Itzuliren dirade, lotsa handia içanen dirade, fidatzen dutenac irudi landuak, irudi urtuei esaten dietenak: Zuek zarete gure jainkoak. 42:18 Ençun çaçue, gorrak; eta begira, itsuok, ikus dezazuen. 42:19 Nor da itsu, baina ene zerbitzaria? ala gor, igorri dudan ene mezulari bezala? MOE itsu al da perfektua bezain itsua, eta Jaunaren zerbitzaria bezala? 42:20 Anhitz gauça ikussiric, baina eztuc beguiratzen. belarriak irekiz, baina berak ez du entzuten. 42:21 Pozik dago Jauna bere zuzentasunagatik; handituko du legea, eta ohoragarri egin. 42:22 Baina haur da herri lapurtua eta hondatua; denak sartuta daude zuloak, eta kartzela-etxeetan ezkutatuta daude: harrapakinentzat dira, eta ez entregatzen du; harrapakinagatik, eta inork ez du esaten: Berreskuratu. 42:23 Çuen artean norc ençunren du haur hau? nork entzun eta entzungo du etortzeko ordua? 42:24 Nork eman zuen Jakob harrapakintzat, eta Israel lapurrei? ez zuen Jaunak, bekatu egin duguna? ez baitzuten haren bideetan ibiliko, ezta haren legeari obeditzen. 42:25 Hargatik isuri du haren gainera bere hasarrearen haserrea, eta guduaren indarra: eta su eman zion inguruan, baina bazekien ez; eta erre egin zuen, baina ez zuen gogoan jarri.