Isaias
42:1 Huna ene zerbitzaria, zeina defendatzen dudana; ene hautetsiak, zeinetan nere arima
gozatzen du; Nire espiritua haren gainean jarri dut: berak aterako du epaia
jentilei.
42:2 Ez du oihurik egingo, ez altxatuko, ez bere ahotsa entzuteko egingo
kalea.
42:3 Ez du hautsiko kanabera urratua, eta ez du liho erretzen duena
itzali: epaia ekarriko du egiara.
42:4 Ez da huts egingo, ez desanimatuko, judizioa ezarri arte
lurra: eta uharteak bere legearen zain egongo dira.
42:5 Hau dio Jainko Jaunak, zeruak sortu eta hedatu zituenak
kanpora; lurra zabaltzen duena, eta handik ateratzen dena; berak
arnasa ematen diona bertako jendeari, eta espiritua ibiltzen direnei
bertan:
42:6 Nik, Jaunak, zuzentasunez deitu zaitut, eta eskua helduko dizut,
eta gordeko zaitu, eta emanen zaitu herriaren ituntzat, agatik
jentilen argia;
42:7 Begi itsuak irekitzeko, presoak kartzelatik ateratzeko, eta
kartzelatik kanpo iluntasunean eserita daudenak.
42:8 Ni naiz Jauna: hori da ene izena: eta ez diot beste bati ene aintza emango.
ez nire laudorioak irudi landuei.
42:9 Huna, lehengo gauçak eguin dirade, eta gauça berriak adirazten ditut.
atera baino lehen esaten dizuet.
42:10 Kantatu Jaunari kantu berri bat, eta haren laudorioa lurraren muturretik,
zuek, itsasora jaisten zaretenok, eta bertan dagoen guztia; uharteak, eta
bertako biztanleak.
42:11 Basamortuak eta bere hiriek altxa dezatela beren ahotsa
Kedar-ek bizi dituen herriak: kanta beza harkaitzako biztanleek,
oihu egin dezatela mendi gailurretik.
42:12 Eman dezatela aintza Jaunari, eta aditzera eman dezatela haren laudorioa
uharteak.
42:13 Jauna indartsu bezala aterako da, jeloskortasuna piztuko du bezala.
gerrako gizona: oihu egingo du, bai, orroa; bere aurka gailenduko da
etsaiak.
42:14 Luzaroan isilik egon naiz; Geldi egon naiz, eta eutsi egin diot
neure burua: orain negar egingo dut erdiko emakume bat bezala; suntsitu egingo dut eta
irentsi berehala.
42:15 Mendiak eta muinoak galduko ditut, eta haien belar guztiak lehortuko ditut; eta biok
uharte bihurtuko ditut ibaiak, eta igerilekuak lehortuko ditut.
42:16 Eta itsuac eramanen ditut eçagutu etzuten bide batetik; eramango ditut
ezagutu ez dituzten bideetan: iluntasuna argi jarriko dut aurretik
haiek, eta gauzak zuzen okertu zituzten. Gauza hauek egingo ditut, eta
ez utzi.
42:17 Itzuliren dirade, lotsa handia içanen dirade, fidatzen dutenac
irudi landuak, irudi urtuei esaten dietenak: Zuek zarete gure jainkoak.
42:18 Ençun çaçue, gorrak; eta begira, itsuok, ikus dezazuen.
42:19 Nor da itsu, baina ene zerbitzaria? ala gor, igorri dudan ene mezulari bezala? MOE
itsu al da perfektua bezain itsua, eta Jaunaren zerbitzaria bezala?
42:20 Anhitz gauça ikussiric, baina eztuc beguiratzen. belarriak irekiz, baina berak
ez du entzuten.
42:21 Pozik dago Jauna bere zuzentasunagatik; handituko du
legea, eta ohoragarri egin.
42:22 Baina haur da herri lapurtua eta hondatua; denak sartuta daude
zuloak, eta kartzela-etxeetan ezkutatuta daude: harrapakinentzat dira, eta ez
entregatzen du; harrapakinagatik, eta inork ez du esaten: Berreskuratu.
42:23 Çuen artean norc ençunren du haur hau? nork entzun eta entzungo du
etortzeko ordua?
42:24 Nork eman zuen Jakob harrapakintzat, eta Israel lapurrei? ez zuen Jaunak,
bekatu egin duguna? ez baitzuten haren bideetan ibiliko,
ezta haren legeari obeditzen.
42:25 Hargatik isuri du haren gainera bere hasarrearen haserrea, eta
guduaren indarra: eta su eman zion inguruan, baina bazekien
ez; eta erre egin zuen, baina ez zuen gogoan jarri.