Isaias 26:1 Egun hartan, kantu hau abestuko da Judako lurrean; bat dugu hiri sendoa; Jainkoak salbazioa ezarriko du harresi eta harresietarako. 26:2 Ireki zaçue atheac, eguia beguiratzen duen natione iustoa sartu. 26:3 Bake betean gordeko dezu, zeinen gogoa zuregan daukan. zugan konfiantza duelako. 26:4 Konfiantza ezazue Jaunagan betirako, Jaunaren baitan betikoa baita. indarra: 26:5 Ezen goian bizi direnak jaisten ditu; hiri gorena, esaten du baxua da; behean jartzen du lurreraino; baita ekartzen du hautsa. 26:6 Oinek zapalduko dute, pobreen oinek eta urratsak behartsuena. 26:7 Zuzenaren bidea da zuzena: hi, zuzenena, pisatzen duzu justuaren bidea. 26:8 Bai, zure epaimenduen bidean, Jauna, zuregan itxaron dugu; du Gure arimaren nahia zure izenari, eta zure oroitzapenari dagokio. 26:9 Ene arimaz nahi zaitut gauean; bai, nire izpirituarekin ene barnean goiz bilhatuko zaitut, zeren zure epaiak daudenean lurra, munduko biztanleek zuzentasuna ikasiko dute. 26:10 Erakuts bedi gaiztoari grazia, eta ez du zuzentasuna ikasiko. zintzoko lurrean bidegabe egingo du, eta ez du ikusiko Jaunaren handitasuna. 26:11 Jauna, zure eskua altxatzen denean, ez dute ikusiko, baina ikusiko dute. eta lotsatu zaitezte jendeari dioten bekaizkeriagatik; bai, zure sua etsaiek irentsiko dituzte. 26:12 Jauna, bakea ezarriko diguzu, zeren hik ere egin baituzu gure guztia. gugan egiten du lan. 26:13 Jauna, gure Jainkoa, zure gain beste jaun batzuek izan gaituzte gure gainean nagusi; zuk bakarrik egingo dugu zure izena aipatuko. 26:14 Hilak dira, ez dira biziko; hildakoak dira, ez dira izango jaiki: beraz, bisitatu eta suntsitu dituzu, eta guztiak bere egin dituzu oroimena galtzeko. 26:15 Nazioa handitu duzu, Jauna, nazioa handitu duzu; loriatua zara: urruti eraman zenduen mutur guztietaraino lurra. 26:16 Jauna, arazoetan bisitatu zaituzte, otoitz bat isuri zuten noiz zure zigorra haien gainean zegoen. 26:17 Haurdun dagoen emakumea bezala, erditzeko garaia hurbiltzen dena, minez dago, eta oihu egiten du bere minez; hala izan gara zure begietan, O JAUNA. 26:18 Haurdun egon gara, minak izan ditugu, nolabait haizea atera; ez dugu salbamendurik egin lurrean; munduko biztanleak ere ez dira erori. 26:19 Hire hilac viciren dirade, ene gorputz hilagaz resuscitaturen dirade. Esna zaitez eta kanta ezazue, hautsean bizi zaretenok: zeren zure ihintza bezala da belarrak, eta lurrak botako ditu hilak. 26:20 Zatoz, ene herria, sar zaitez zure geletara, eta itxi ateak inguruan. zu: ezkutatu zaitez unetxo batez, haserre arte gainditua izan. 26:21 Ezen, huná, Jauna bere tokitik ateratzen da biztanleak zigortzera lurreko beren gaiztakeriagatik: lurrak ere agertuko du odola, eta ez ditu gehiago estaliko bere hildakoa.