Isaias
26:1 Egun hartan, kantu hau abestuko da Judako lurrean; bat dugu
hiri sendoa; Jainkoak salbazioa ezarriko du harresi eta harresietarako.
26:2 Ireki zaçue atheac, eguia beguiratzen duen natione iustoa
sartu.
26:3 Bake betean gordeko dezu, zeinen gogoa zuregan daukan.
zugan konfiantza duelako.
26:4 Konfiantza ezazue Jaunagan betirako, Jaunaren baitan betikoa baita.
indarra:
26:5 Ezen goian bizi direnak jaisten ditu; hiri gorena, esaten du
baxua da; behean jartzen du lurreraino; baita ekartzen du
hautsa.
26:6 Oinek zapalduko dute, pobreen oinek eta urratsak
behartsuena.
26:7 Zuzenaren bidea da zuzena: hi, zuzenena, pisatzen duzu
justuaren bidea.
26:8 Bai, zure epaimenduen bidean, Jauna, zuregan itxaron dugu; du
Gure arimaren nahia zure izenari, eta zure oroitzapenari dagokio.
26:9 Ene arimaz nahi zaitut gauean; bai, nire izpirituarekin
ene barnean goiz bilhatuko zaitut, zeren zure epaiak daudenean
lurra, munduko biztanleek zuzentasuna ikasiko dute.
26:10 Erakuts bedi gaiztoari grazia, eta ez du zuzentasuna ikasiko.
zintzoko lurrean bidegabe egingo du, eta ez du ikusiko
Jaunaren handitasuna.
26:11 Jauna, zure eskua altxatzen denean, ez dute ikusiko, baina ikusiko dute.
eta lotsatu zaitezte jendeari dioten bekaizkeriagatik; bai, zure sua
etsaiek irentsiko dituzte.
26:12 Jauna, bakea ezarriko diguzu, zeren hik ere egin baituzu gure guztia.
gugan egiten du lan.
26:13 Jauna, gure Jainkoa, zure gain beste jaun batzuek izan gaituzte gure gainean nagusi;
zuk bakarrik egingo dugu zure izena aipatuko.
26:14 Hilak dira, ez dira biziko; hildakoak dira, ez dira izango
jaiki: beraz, bisitatu eta suntsitu dituzu, eta guztiak bere egin dituzu
oroimena galtzeko.
26:15 Nazioa handitu duzu, Jauna, nazioa handitu duzu;
loriatua zara: urruti eraman zenduen mutur guztietaraino
lurra.
26:16 Jauna, arazoetan bisitatu zaituzte, otoitz bat isuri zuten noiz
zure zigorra haien gainean zegoen.
26:17 Haurdun dagoen emakumea bezala, erditzeko garaia hurbiltzen dena,
minez dago, eta oihu egiten du bere minez; hala izan gara zure begietan, O
JAUNA.
26:18 Haurdun egon gara, minak izan ditugu, nolabait
haizea atera; ez dugu salbamendurik egin lurrean;
munduko biztanleak ere ez dira erori.
26:19 Hire hilac viciren dirade, ene gorputz hilagaz resuscitaturen dirade.
Esna zaitez eta kanta ezazue, hautsean bizi zaretenok: zeren zure ihintza bezala da
belarrak, eta lurrak botako ditu hilak.
26:20 Zatoz, ene herria, sar zaitez zure geletara, eta itxi ateak inguruan.
zu: ezkutatu zaitez unetxo batez, haserre arte
gainditua izan.
26:21 Ezen, huná, Jauna bere tokitik ateratzen da biztanleak zigortzera
lurreko beren gaiztakeriagatik: lurrak ere agertuko du
odola, eta ez ditu gehiago estaliko bere hildakoa.