hebrearrak
12:1 Halacotz gu-ere ikussiric ain hodei handiz inguratu gara
testiguak, alde batera utzi ditzagun pisu guzia, eta hala egiten duen bekatua
aise besarkatu gaitzazu, eta egin dezagun pazientziaz egin den lasterketa
gure aurrean,
12:2 Gure fedearen egile eta amaitzaile Iesusgana begira gaudela; nor pozagatik
haren aitzinean jarri zena gurutzea jasan zuen, lotsa gutxietsiz, eta da
jarri Jainkoaren tronuaren eskuinaldean.
12:3 Ecen kontuan hartu bekatarien kontra alako kontraesana jasan zuena
bera, nekatu eta ahul ez zaitezten zuen gogoetan.
12:4 Oraindik ez zarete resistitu odolari, bekatuaren aurka borrokatzen.
12:5 Eta aztu duçue erraiten drauçuen exhortationa
seme-alabak, Ene semea, ez dezazula mespretxatu Jaunaren zigorra, ez ahuldu
beragatik mehatxatzen zarenean:
12:6 Ecen Iaunac maitatzen duena, zigortzen du, eta azotatzen ditu bere seme gucia.
jasotzen du.
12:7 Baldin kastigazioa jasaten badeuçue, Iaincoac çuequin tratatzen ditu semeac beçala. zer semetarako
aitak zigortzen ez duena al da?
12:8 Baina baldin baldin gaitzik gabe baldin bazarete, cein guciac parte hartzen diren, orduan dirade
zuek sasikumeak, eta ez semeak.
12:9 Gainera, gure haragiko aitak izan ditugu zuzendu gaituztenak, eta guk
begirunea eman zien: ez ote ginatekeen menpe egongo
Izpirituen Aita, eta bizi?
12:10 Ecen eguiaz eguiaz eguiaz egun batzuez bere nahiaren araura gaitzetsi gaituzte.
baina hura gure probetxurako, haren saindutasunaren partaide izan gaitezen.
12:11 Oraingo kastigatzerik ez da alai denik, baina atsekabea.
hala ere, gero zuzentasunaren fruitu baketsua ematen du
horrela egikaritzen direnei.
12:12 Hargatik altxa itzazue zintzilik dauden eskuak, eta belaun ahulak;
12:13 Eta bide zuzen eguiçue çuen oinetara, herren dena itzul ez dadin
bidetik kanpo; baña senda bedi.
12:14 Jarrai itzazu bakea gizon guztiekin, eta saindutasuna, zeina gabe nehork ez baitu ikusiko
Jauna:
12:15 Beguira içan çaizquiçuela, nehorc Iaincoaren gratiaz guehitzeco. ezpada errorik
Sortzen den samintasunak asaldatzen zaituzte, eta horrela asko kutsatuko dira;
12:16 Ez dadila batere fornicatzaile, edo profanorik, Esau bezala, nor den
haragi zatiak bere jaiotza-eskubidea saldu zuen.
12:17 Ecen badaquiçue nola hura gero, noiz heredatu nahi baitzuen
bedeinkapena, baztertua izan zen: ez baitzuen, ordea, damutzeko lekurik aurkitu
arretaz bilatu zuen malko artean.
12:18 Ecen ez zarete ethorri hunki litekeen mendira, eta hura
suarekin erre, ez iluntasunera, eta iluntasunera, eta ekaitzeraino,
12:19 Eta turuta-hotsa, eta hitzen boza; zein ahots dute
Entzun zutenak othoizten zuten hitza ez zitzaien inori esan
gehiago:
12:20 (Ecen ezin baitzuten jasan agintzen zena, eta baldin ainbeste
piztiak mendia ukitu, harrikatuko da, edo zeharkatuko da
dardoa:
12:21 Eta hain ikaragarria zen ikuspena, non Moisesek erran zuen, Beldur handia dut eta
lurrikara :)
12:22 Baina çuec ethorri çarete Siongo mendira, eta Iainco viciaren hirira.
Zeruko Jerusalem, eta aingeru-talde kontaezin bati,
12:23 Lehen-semeen Biltzar eta Elizari, cein scribatuak diraden
zeruan, eta guzien Juez Jainkoari, eta gizon zuzenen izpirituei
perfektua egina,
12:24 Eta Iesus itun berriaren mediatoreari, eta odolari
ihinztadura, Abelena baino gauza hobeak esaten dituena.
12:25 Begira ez dezazuen ukatu mintzatzen denari. Ihes egin ez balute nork
lurrean mintzatu zenari uko egin zion, are gehiago ez dugu ihes egingo, baldin bagara
aldendu zerutik mintzo denari:
12:26 Zeinen ahotsak bada lurra astindu zuen: baina orain hitzeman du, zioela, Oraindik
beste behin astintzen dut ez lurra bakarrik, baita zerua ere.
12:27 Eta hitz hau, Berriz ere, gauça hauc kentzea adierazten du
astintzen direnak, egin diren gauzez bezala, zein gauza horiek
ezin da astindu gera daiteke.
12:28 Beraz, hunkitu ezin den erreinu bat jasotzen dugu, izan dezagun
grazia, zeinaren bidez Jainkoa ongi zerbitzatzeko begirunez eta jainkotasunez
beldurra:
12:29 Ecen gure Iaincoa su igorlea da.