hebrearrak 12:1 Halacotz gu-ere ikussiric ain hodei handiz inguratu gara testiguak, alde batera utzi ditzagun pisu guzia, eta hala egiten duen bekatua aise besarkatu gaitzazu, eta egin dezagun pazientziaz egin den lasterketa gure aurrean, 12:2 Gure fedearen egile eta amaitzaile Iesusgana begira gaudela; nor pozagatik haren aitzinean jarri zena gurutzea jasan zuen, lotsa gutxietsiz, eta da jarri Jainkoaren tronuaren eskuinaldean. 12:3 Ecen kontuan hartu bekatarien kontra alako kontraesana jasan zuena bera, nekatu eta ahul ez zaitezten zuen gogoetan. 12:4 Oraindik ez zarete resistitu odolari, bekatuaren aurka borrokatzen. 12:5 Eta aztu duçue erraiten drauçuen exhortationa seme-alabak, Ene semea, ez dezazula mespretxatu Jaunaren zigorra, ez ahuldu beragatik mehatxatzen zarenean: 12:6 Ecen Iaunac maitatzen duena, zigortzen du, eta azotatzen ditu bere seme gucia. jasotzen du. 12:7 Baldin kastigazioa jasaten badeuçue, Iaincoac çuequin tratatzen ditu semeac beçala. zer semetarako aitak zigortzen ez duena al da? 12:8 Baina baldin baldin gaitzik gabe baldin bazarete, cein guciac parte hartzen diren, orduan dirade zuek sasikumeak, eta ez semeak. 12:9 Gainera, gure haragiko aitak izan ditugu zuzendu gaituztenak, eta guk begirunea eman zien: ez ote ginatekeen menpe egongo Izpirituen Aita, eta bizi? 12:10 Ecen eguiaz eguiaz eguiaz egun batzuez bere nahiaren araura gaitzetsi gaituzte. baina hura gure probetxurako, haren saindutasunaren partaide izan gaitezen. 12:11 Oraingo kastigatzerik ez da alai denik, baina atsekabea. hala ere, gero zuzentasunaren fruitu baketsua ematen du horrela egikaritzen direnei. 12:12 Hargatik altxa itzazue zintzilik dauden eskuak, eta belaun ahulak; 12:13 Eta bide zuzen eguiçue çuen oinetara, herren dena itzul ez dadin bidetik kanpo; baña senda bedi. 12:14 Jarrai itzazu bakea gizon guztiekin, eta saindutasuna, zeina gabe nehork ez baitu ikusiko Jauna: 12:15 Beguira içan çaizquiçuela, nehorc Iaincoaren gratiaz guehitzeco. ezpada errorik Sortzen den samintasunak asaldatzen zaituzte, eta horrela asko kutsatuko dira; 12:16 Ez dadila batere fornicatzaile, edo profanorik, Esau bezala, nor den haragi zatiak bere jaiotza-eskubidea saldu zuen. 12:17 Ecen badaquiçue nola hura gero, noiz heredatu nahi baitzuen bedeinkapena, baztertua izan zen: ez baitzuen, ordea, damutzeko lekurik aurkitu arretaz bilatu zuen malko artean. 12:18 Ecen ez zarete ethorri hunki litekeen mendira, eta hura suarekin erre, ez iluntasunera, eta iluntasunera, eta ekaitzeraino, 12:19 Eta turuta-hotsa, eta hitzen boza; zein ahots dute Entzun zutenak othoizten zuten hitza ez zitzaien inori esan gehiago: 12:20 (Ecen ezin baitzuten jasan agintzen zena, eta baldin ainbeste piztiak mendia ukitu, harrikatuko da, edo zeharkatuko da dardoa: 12:21 Eta hain ikaragarria zen ikuspena, non Moisesek erran zuen, Beldur handia dut eta lurrikara :) 12:22 Baina çuec ethorri çarete Siongo mendira, eta Iainco viciaren hirira. Zeruko Jerusalem, eta aingeru-talde kontaezin bati, 12:23 Lehen-semeen Biltzar eta Elizari, cein scribatuak diraden zeruan, eta guzien Juez Jainkoari, eta gizon zuzenen izpirituei perfektua egina, 12:24 Eta Iesus itun berriaren mediatoreari, eta odolari ihinztadura, Abelena baino gauza hobeak esaten dituena. 12:25 Begira ez dezazuen ukatu mintzatzen denari. Ihes egin ez balute nork lurrean mintzatu zenari uko egin zion, are gehiago ez dugu ihes egingo, baldin bagara aldendu zerutik mintzo denari: 12:26 Zeinen ahotsak bada lurra astindu zuen: baina orain hitzeman du, zioela, Oraindik beste behin astintzen dut ez lurra bakarrik, baita zerua ere. 12:27 Eta hitz hau, Berriz ere, gauça hauc kentzea adierazten du astintzen direnak, egin diren gauzez bezala, zein gauza horiek ezin da astindu gera daiteke. 12:28 Beraz, hunkitu ezin den erreinu bat jasotzen dugu, izan dezagun grazia, zeinaren bidez Jainkoa ongi zerbitzatzeko begirunez eta jainkotasunez beldurra: 12:29 Ecen gure Iaincoa su igorlea da.