Habakuk
3:1 Habakuk profetaren otoitza Xigionoth-en gainean.
3:2 Jauna, entzun dut zure hitza, eta beldurtu naiz: Bizi ezazu, Jauna, zure lana.
urteen erdian, urteen erdian ezagutarazi; urtean
haserrea gogoratu errukia.
3:3 Jainkoa Temandik etorri zen, eta Santua Paran menditik. Selah. Bere loria
zerua estali zuen, eta lurra bere laudorioz bete zen.
3:4 Eta haren distira cen argia beçala. adarrak ateratzen zizkion
eskua: eta han zegoen bere boterea ezkutatzea.
3:5 Haren aitzinean izurritea joan zen, eta ikatz erreak ilkitzen ziren haren gainera
oinak.
3:6 Zutik jarri zen, eta neurtu zuen lurra: ikusi zuen, eta zatikatu zuen
nazioak; eta betiko mendiak sakabanatu ziran, betikoak
muinoak makurtu ziren: bere bideak betikoak dira.
3:7 Kuxango etxolak atsekabetuta ikusi nituen, eta lurraldeko oihalak.
Midian dardar egin zuen.
3:8 Ez al zen Jauna erreken aurka? zure haserrea zen
ibaiak? Zure haserrea izan zen itsasoaren kontra, zure gainean ibili zinela
zaldiak eta zure salbameneko gurdiak?
3:9 Zure arkua guztiz biluzik egin zen, leinuen zinaren arabera,
zure hitza. Selah. Ibaiekin zatitu zenuen lurra.
3:10 Mendiek ikhusi zintuzten, eta dardar egin zuten: ura gainezka
igaro zen: sakonak bere ahotsa esan zuen, eta eskuak gora altxatu zituen.
3:11 Eguzkia eta ilargia gelditu ziren beren bizilekuan, zure argitan
geziak joan ziren, eta zure lantza distiratsuaren distiraz.
3:12 Asarreturik ibilli zinen lurraldean, irabiatu egin zenuen
jentilak haserrean.
3:13 Hire erriaren salbamendurako ilkhi zinen, salbaziorako
zure gantzutuarekin; burua zauritu zenuen etxetik
gaiztoak, leporainoko oinarria aurkituz. Selah.
3:14 Haren makilez iraindu zenituzten bere errietako buruak: hek
zurrunbilo bat bezala atera zen ni barreiatzeko: haien poztasuna irentsi bezala zen
pobreak ezkutuan.
3:15 Zure zaldiekin itsasoan zehar ibili zinen, pila batean
ur handiak.
3:16 Ençun nuenean, ikara ceçan ene sabela; nire ezpainak dardar egin ziren ahotsaren aurrean:
usteltasuna sartu zitzaidan hezurretara, eta neure baitan dardar egin nuen, ahal izateko
atseden egunetan atseden: herrira igotzean, nahi du
inbaditu itzazu bere tropekin.
3:17 Fikua loratuko ez bada ere, ez da fruiturik izango
mahastiak; oliba-lanak huts egingo du, eta soroek ez dute emango
haragia; artaldea moztuko da artaldetik, eta ez da izango
artaldea txosnetan:
3:18 Hala ere, pozten naiz Jaunagan, pozten naiz ene salbameneko Jainkoaz.
3:19 Jainko Jauna da nire indarra, eta nire oinak bekuen oinak bezala jarriko ditu.
eta ibiltzera eramango nau ene goi-gorretan. Abeslari nagusiari
nire harizko instrumentuetan.