Habakuk 3:1 Habakuk profetaren otoitza Xigionoth-en gainean. 3:2 Jauna, entzun dut zure hitza, eta beldurtu naiz: Bizi ezazu, Jauna, zure lana. urteen erdian, urteen erdian ezagutarazi; urtean haserrea gogoratu errukia. 3:3 Jainkoa Temandik etorri zen, eta Santua Paran menditik. Selah. Bere loria zerua estali zuen, eta lurra bere laudorioz bete zen. 3:4 Eta haren distira cen argia beçala. adarrak ateratzen zizkion eskua: eta han zegoen bere boterea ezkutatzea. 3:5 Haren aitzinean izurritea joan zen, eta ikatz erreak ilkitzen ziren haren gainera oinak. 3:6 Zutik jarri zen, eta neurtu zuen lurra: ikusi zuen, eta zatikatu zuen nazioak; eta betiko mendiak sakabanatu ziran, betikoak muinoak makurtu ziren: bere bideak betikoak dira. 3:7 Kuxango etxolak atsekabetuta ikusi nituen, eta lurraldeko oihalak. Midian dardar egin zuen. 3:8 Ez al zen Jauna erreken aurka? zure haserrea zen ibaiak? Zure haserrea izan zen itsasoaren kontra, zure gainean ibili zinela zaldiak eta zure salbameneko gurdiak? 3:9 Zure arkua guztiz biluzik egin zen, leinuen zinaren arabera, zure hitza. Selah. Ibaiekin zatitu zenuen lurra. 3:10 Mendiek ikhusi zintuzten, eta dardar egin zuten: ura gainezka igaro zen: sakonak bere ahotsa esan zuen, eta eskuak gora altxatu zituen. 3:11 Eguzkia eta ilargia gelditu ziren beren bizilekuan, zure argitan geziak joan ziren, eta zure lantza distiratsuaren distiraz. 3:12 Asarreturik ibilli zinen lurraldean, irabiatu egin zenuen jentilak haserrean. 3:13 Hire erriaren salbamendurako ilkhi zinen, salbaziorako zure gantzutuarekin; burua zauritu zenuen etxetik gaiztoak, leporainoko oinarria aurkituz. Selah. 3:14 Haren makilez iraindu zenituzten bere errietako buruak: hek zurrunbilo bat bezala atera zen ni barreiatzeko: haien poztasuna irentsi bezala zen pobreak ezkutuan. 3:15 Zure zaldiekin itsasoan zehar ibili zinen, pila batean ur handiak. 3:16 Ençun nuenean, ikara ceçan ene sabela; nire ezpainak dardar egin ziren ahotsaren aurrean: usteltasuna sartu zitzaidan hezurretara, eta neure baitan dardar egin nuen, ahal izateko atseden egunetan atseden: herrira igotzean, nahi du inbaditu itzazu bere tropekin. 3:17 Fikua loratuko ez bada ere, ez da fruiturik izango mahastiak; oliba-lanak huts egingo du, eta soroek ez dute emango haragia; artaldea moztuko da artaldetik, eta ez da izango artaldea txosnetan: 3:18 Hala ere, pozten naiz Jaunagan, pozten naiz ene salbameneko Jainkoaz. 3:19 Jainko Jauna da nire indarra, eta nire oinak bekuen oinak bezala jarriko ditu. eta ibiltzera eramango nau ene goi-gorretan. Abeslari nagusiari nire harizko instrumentuetan.