Ezekiel
9:1 Oihu eguiten çuen-ere ene belarrietara boz handiz, cioela, Egizue hec
agintzen dute hiriaren gainean hurbiltzeko, bakoitza berearekin ere
eskuan zuen arma suntsitzen.
9:2 Eta huná, sei guiçon ethorten ciraden etzan den athe goreneko bidetic
iparralderantz, eta bakoitzak eskuan hiltzeko arma bat; eta bat
Haien artean gizona lihoz jantzia zegoen, idazle baten tinta-adar batekin
aldean: eta sartu ziran, eta brontzezko aldarearen ondoan gelditu ziran.
9:3 Eta Israelgo Jainkoaren aintza igo zen kerubintik.
nondik zegoan, etxearen atarian. Eta deitu zion
lihoz jantzitako gizona, alboan idazlearen tinta-adarra zuela;
9:4 Orduan erran cieçón Iaunac, Zoaz hiriren erditic
Jerusalemen erdian, eta marka bat ezarri gizonen bekokietan
hasperen hori eta negar hori egiten diren higuingarri guztiengatik
horren erdian.
9:5 Eta berceei erran ciecén ene ençuntzean, Zoazte haren atzetik
hiria, eta zauritu: ez bedi zure begiak barkatu, ez izan erruki;
9:6 Hil itzazu guztiz zahar eta gazte, neskameak, eta ume txikiak, eta emakumeak.
baina ez hurbildu marka duen inori; eta hasi nire
santutegia. Orduan hasi ziren aintzinako gizonengandik
etxea.
9:7 Eta erran ciecén, Locustu etchea, eta bethe atariac
hil: zoazte. Eta ilkhi ziren, eta hil zuten hirian.
9:8 Eta guertha cedin hec hiltzen cituzten bitartean, eta ni gerthatu nintzen
Aurpegira erori nintzen, eta oihu egin nuen: Ai, Jainko Jauna! suntsitu egingo duzu
Israelgo hondarreko guztia Jerusalemen gainera zure haserretik isurtzean?
9:9 Orduan erran cidan, Israel eta Judaren etchearen gaiztakeria da
oso handia, eta lurra odolez betea da, eta hiriaz betea
gaiztakeria: zeren esaten dute: Jaunak utzi du lurra eta
Jaunak ez du ikusten.
9:10 Eta ni-ere, ene beguiac eztut barkaturen, eta eztut urrikalduren.
baña euren buruaren ordaina emango diet.
9:11 Eta huná, lihoz jantzia zuen guiçona, cein cikan tintura bere ondoan
alboan, berri eman zuen, esanez: Egin dut zuk agindutakoa
ni.