Ezekiel 9:1 Oihu eguiten çuen-ere ene belarrietara boz handiz, cioela, Egizue hec agintzen dute hiriaren gainean hurbiltzeko, bakoitza berearekin ere eskuan zuen arma suntsitzen. 9:2 Eta huná, sei guiçon ethorten ciraden etzan den athe goreneko bidetic iparralderantz, eta bakoitzak eskuan hiltzeko arma bat; eta bat Haien artean gizona lihoz jantzia zegoen, idazle baten tinta-adar batekin aldean: eta sartu ziran, eta brontzezko aldarearen ondoan gelditu ziran. 9:3 Eta Israelgo Jainkoaren aintza igo zen kerubintik. nondik zegoan, etxearen atarian. Eta deitu zion lihoz jantzitako gizona, alboan idazlearen tinta-adarra zuela; 9:4 Orduan erran cieçón Iaunac, Zoaz hiriren erditic Jerusalemen erdian, eta marka bat ezarri gizonen bekokietan hasperen hori eta negar hori egiten diren higuingarri guztiengatik horren erdian. 9:5 Eta berceei erran ciecén ene ençuntzean, Zoazte haren atzetik hiria, eta zauritu: ez bedi zure begiak barkatu, ez izan erruki; 9:6 Hil itzazu guztiz zahar eta gazte, neskameak, eta ume txikiak, eta emakumeak. baina ez hurbildu marka duen inori; eta hasi nire santutegia. Orduan hasi ziren aintzinako gizonengandik etxea. 9:7 Eta erran ciecén, Locustu etchea, eta bethe atariac hil: zoazte. Eta ilkhi ziren, eta hil zuten hirian. 9:8 Eta guertha cedin hec hiltzen cituzten bitartean, eta ni gerthatu nintzen Aurpegira erori nintzen, eta oihu egin nuen: Ai, Jainko Jauna! suntsitu egingo duzu Israelgo hondarreko guztia Jerusalemen gainera zure haserretik isurtzean? 9:9 Orduan erran cidan, Israel eta Judaren etchearen gaiztakeria da oso handia, eta lurra odolez betea da, eta hiriaz betea gaiztakeria: zeren esaten dute: Jaunak utzi du lurra eta Jaunak ez du ikusten. 9:10 Eta ni-ere, ene beguiac eztut barkaturen, eta eztut urrikalduren. baña euren buruaren ordaina emango diet. 9:11 Eta huná, lihoz jantzia zuen guiçona, cein cikan tintura bere ondoan alboan, berri eman zuen, esanez: Egin dut zuk agindutakoa ni.