Deuteronomioa
32:1 Ençun çaitezte, ceruác, eta minçaturen naiz; eta entzun, lurra, hitzak
nire ahotik.
32:2 Ene doctrina erortzen da euria beçala, ene mintsea ihintza beçala distilaturen da.
belar xamurren gainean euri txikia eta zaparradak bezala
belarra:
32:3 Zeren argitaratuko baitut Jaunaren izena: eman ezazue handitasuna
gure Jainkoa.
32:4 Harkaitza da, bere obra perfektua da: ecen haren bide guciac juicio dirade: a
Egiaren eta gaiztakeriarik gabeko Jainkoa, zuzena eta zuzena da.
32:5 Beraiek hondatu dira, beren tokira ez da haren lekukoa
seme-alabak: belaunaldi perbertsoa eta makurra dira.
32:6 Horrela ordaintzen al diozue Jaunari, herri erho eta zentzugabea? ez al da zurea
erosi zaituen aita? ez zaitu egin eta ezarri
zu?
32:7 Gogoratu itzazu antzinako egunez, behatu gizaldi askoren urteak: galdetu
zure aitak, eta berak erakutsiko dizu; zure zaharrek, eta esango dizute.
32:8 Goi-goikoak nazioei beren ondarea banatu zienean, berak
Adamen semeak bereizi zituen, herriaren mugak ezarri zituen
Israelgo semeen kopurua.
32:9 Zeren Jaunaren zatia bere herria da; Jakob bere zortea da
herentzia.
32:10 Eriden ceçan hura lur desertu batean, eta basamortu ulu hutsean. berak
eraman zuen, agindu zion, bere begien sagarra bezala gorde zuen.
32:11 Arranoak bere habia astintzen duen bezala, bere kumeen gainean hedatzen da,
bere hegoak kanpoan, hartzen ditu, hegoetan eramaten ditu:
32:12 Beraz, Jaunak bakarrik gidatu zuen, eta ez zegoen berarekin jainko arrotz.
32:13 Eguin ceçan lurreco goietan gañean, jan ceçan
soroen hazkundea; eta harkaitzetik eztia zurrupatu egin zuen,
eta harkaitz suharritik olioa;
32:14 Behien gurina, eta ardi-esnea, bildotsen eta aharien koipearekin.
Basango arraza, eta ahuntzak, gari-giltzurrunen koipearekin; eta zu
mahatsaren odol garbia edan duzu.
32:15 Baina Ieshurunek gizendu eta ostikoka eman zuen: gizena zara, hazi aiz.
lodi, lodiz estalita zaude; orduan utzi zuen egin zuen Jainkoa
hura, eta arinki estimatu zuen bere salbameneko Harkaitza.
32:16 Jainko arrotzekin, higuingarriekin, jeloskortasuna eragin zuten
haserretu zuten.
32:17 Deabruei sacrificatzen zieten, ez Iaincoari. Ezagutzen ez zituzten jainkoei, to
Jainko berriak sortu berriak, zure gurasoek beldurrik ez zutenak.
32:18 Sortu zaituen harkaitzetik ez duzu gogoan, eta ahantzi duzu Jainkoa.
eratu zaituena.
32:19 Eta Jaunak hura ikusi zuenean, gaitzetsi zituen, iragartzeagatik
bere semeak eta bere alabetatik.
32:20 Eta harc erran ceçan, Ezkutaturen diat neure beguithartea, ikussiren dut zein den hekien finala
Izango dira: zeren gizaldi gaiztoak dira, zeinetan ez dagoen haurrak
fedea.
32:21 Iainko ez denarekin jeloskortasunera eraman naute; dute
haserretu ninduten beren hutsalkeriaz: eta hunkituko ditut
jelosia herria ez direnekin; haserre eragingo ditut
nazio ergel batekin.
32:22 Ecen sua pizten da ene haserrean, eta erreko da behean
infernua, eta lurra hondatuko du bere hazkuntzarekin, eta su emango du
mendien oinarriak.
32:23 Gaiztakeriak bilduko ditut haien gainean; Haien gainean gastatuko ditut nire geziak.
32:24 Goseak erreak izango dira, eta bero erreak irentsiko dituzte, eta
suntsipen mingotsarekin: abereen hortzak ere bidaliko ditut haien gainera,
hautseko sugeen pozoiarekin.
32:25 Kanpoko ezpatak, eta barruko izuak, hondatuko ditu bi gazteak
eta birjina, edoskitzailea ere ile griseko gizonarekin.
32:26 Erran nuen, bazterretara barreiaturen nituzke, oroitzapena egingo nuke
haietarik gizonen artetik gelditzea:
32:27 Ez al nuke etsaien haserrearen beldur izan, haien etsaiak izan ez daitezen.
arraro jokatu beharko lukete, eta ez dezatela esan: Gure eskua
altua da, eta Jaunak ez du hau guztia egin.
32:28 Ecen hec natione dirade conseiu gabea, eta ez da inor
haietan ulertzea.
32:29 Oi jakintsu balira, hau aditzen balute, nahi luketela
kontuan hartu haien azken amaiera!
32:30 Nola atzeman beharko lituzke batek mila milla, eta bik hamar milla ihes egin beharko luke?
beren Harkaitzak saldu izan ez eta Jaunak itxi zituen?
32:31 Ecen beren harkaitza ez da gure harkaitza bezela, gure etsaiak beraiek baitira
epaileak.
32:32 Ecen beren mahatsondoa da Sodomaco eta Gomorrako soroetakoa.
beren mahatsak erkamezko mahatsak dira, beren mahatsak mingotsak dira:
32:33 Haien ardoa herensugeen pozoia da, eta aspien pozoi ankerra.
32:34 Ez al da haur enequin gordea, eta ene altxor artean sigilatua?
32:35 Niri da mendekua eta ordaina; beren oina behar bezala irristatuko da
denbora: zeren beren zoritxarreko eguna hurbil baita, eta gauzak
azkar etorriko zaie.
32:36 Izan ere, Jaunak epaituko du bere herria, eta bere burua damutuko du beregatik
zerbitzariak, ikusten duenean beren boterea desagertu dela, eta ez dagoela itxirik
gora, edo ezkerrera.
32:37 Eta erranen du, Non dira haien iaincoac, haren harkaitza, zeinetan fidatzen baitziren?
32:38 Zeinek jan zuten beren sakrifizioen koipea, eta beren arnoa edan zuten
edari eskaintza? altxa zaitezte eta lagundu zaituzte, eta izan zaitezte zuen babesa.
32:39 Begira orain, ni, ni bera naizela, eta ez dagoela nirekin Jainkorik: hiltzen dut, eta
bizirik egiten dut; Zauritzen dut, eta sendatzen dut: eta ez dago libratuko duenik
nire eskutik.
32:40 Ecen ene escua cerura altxatzen dut, eta erraiten, sekulan bizi naiz.
32:41 Baldin neure ezpata distiratsuak pizten badut, eta ene escua içanen badut juizioa; I
mendekua emango die ene etsaiei, eta gorroto dutenak sarituko ditu
ni.
32:42 Nire geziak odolez mozkortuko ditut, eta nire ezpatak irentsiko ditu
haragia; eta hori hildakoen eta gatibuen odolarekin, batetik
etsaien mendekuen hasiera.
32:43 Poztu zaitezte, herriak, bere herriarekin: ecen mendekatuko du odola.
bere zerbitzariak, eta mendekua emango diete arerioei, eta izango dira
errukitsu bere lurrarekin eta bere herriarekin.
32:44 Eta ethorriric Moises, erran citzan kantu hunen itz guciac haren belarrietara
jendea, bera eta Oseas Nunen semea.
32:45 Eta Moisesek amaitu zuen Israel guziari hitz hauek guztiak esatea.
32:46 Eta erran ciecén, Eçaçue çuen bihotza nic ditudan hitz guciac
deklaratu ezazute gaur zuen artean, zuen seme-alabei aginduko diozue
beha itzazu egiteko, lege honetako hitz guztiak.
32:47 Ecen ez da hutsala çuetzat; zure bizitza baita: eta bidez
gauza hau luzatuko duzue zuen egunak igarotzen zareten lurraldean
Jordan jabetzeko.
32:48 Orduan, Jaunak Moisesi hitz egin zion egun berean, esanez:
32:49 Igo zaitez Abarim mendi honetara, Nebo mendira, zeina baita.
Moabeko lurra, Jerikoren parean dagoena; eta horra lurra
Kanaan, israeldarrei ondasun gisa ematen diet;
32:50 Eta hil itzazu igotzen zaren mendian, eta bildu zaitez zuregana.
jendea; Zure anaia Aaron Hor mendian hil zen bezala, eta bertara bildu zen
bere jendea:
32:51 Israelgo semeen artean nere kontra huts egin duzuelakoan
Meribako urak, Kadesheko Tzin basamortuan; santifikatu zintuztelako
ez ni Israelgo semeen erdian.
32:52 Baina ikusiko duzu lurra zure aitzinean; baina ez zara hara joango
Israelgo semeei ematen diedan lurraldera.