Deuteronomioa 32:1 Ençun çaitezte, ceruác, eta minçaturen naiz; eta entzun, lurra, hitzak nire ahotik. 32:2 Ene doctrina erortzen da euria beçala, ene mintsea ihintza beçala distilaturen da. belar xamurren gainean euri txikia eta zaparradak bezala belarra: 32:3 Zeren argitaratuko baitut Jaunaren izena: eman ezazue handitasuna gure Jainkoa. 32:4 Harkaitza da, bere obra perfektua da: ecen haren bide guciac juicio dirade: a Egiaren eta gaiztakeriarik gabeko Jainkoa, zuzena eta zuzena da. 32:5 Beraiek hondatu dira, beren tokira ez da haren lekukoa seme-alabak: belaunaldi perbertsoa eta makurra dira. 32:6 Horrela ordaintzen al diozue Jaunari, herri erho eta zentzugabea? ez al da zurea erosi zaituen aita? ez zaitu egin eta ezarri zu? 32:7 Gogoratu itzazu antzinako egunez, behatu gizaldi askoren urteak: galdetu zure aitak, eta berak erakutsiko dizu; zure zaharrek, eta esango dizute. 32:8 Goi-goikoak nazioei beren ondarea banatu zienean, berak Adamen semeak bereizi zituen, herriaren mugak ezarri zituen Israelgo semeen kopurua. 32:9 Zeren Jaunaren zatia bere herria da; Jakob bere zortea da herentzia. 32:10 Eriden ceçan hura lur desertu batean, eta basamortu ulu hutsean. berak eraman zuen, agindu zion, bere begien sagarra bezala gorde zuen. 32:11 Arranoak bere habia astintzen duen bezala, bere kumeen gainean hedatzen da, bere hegoak kanpoan, hartzen ditu, hegoetan eramaten ditu: 32:12 Beraz, Jaunak bakarrik gidatu zuen, eta ez zegoen berarekin jainko arrotz. 32:13 Eguin ceçan lurreco goietan gañean, jan ceçan soroen hazkundea; eta harkaitzetik eztia zurrupatu egin zuen, eta harkaitz suharritik olioa; 32:14 Behien gurina, eta ardi-esnea, bildotsen eta aharien koipearekin. Basango arraza, eta ahuntzak, gari-giltzurrunen koipearekin; eta zu mahatsaren odol garbia edan duzu. 32:15 Baina Ieshurunek gizendu eta ostikoka eman zuen: gizena zara, hazi aiz. lodi, lodiz estalita zaude; orduan utzi zuen egin zuen Jainkoa hura, eta arinki estimatu zuen bere salbameneko Harkaitza. 32:16 Jainko arrotzekin, higuingarriekin, jeloskortasuna eragin zuten haserretu zuten. 32:17 Deabruei sacrificatzen zieten, ez Iaincoari. Ezagutzen ez zituzten jainkoei, to Jainko berriak sortu berriak, zure gurasoek beldurrik ez zutenak. 32:18 Sortu zaituen harkaitzetik ez duzu gogoan, eta ahantzi duzu Jainkoa. eratu zaituena. 32:19 Eta Jaunak hura ikusi zuenean, gaitzetsi zituen, iragartzeagatik bere semeak eta bere alabetatik. 32:20 Eta harc erran ceçan, Ezkutaturen diat neure beguithartea, ikussiren dut zein den hekien finala Izango dira: zeren gizaldi gaiztoak dira, zeinetan ez dagoen haurrak fedea. 32:21 Iainko ez denarekin jeloskortasunera eraman naute; dute haserretu ninduten beren hutsalkeriaz: eta hunkituko ditut jelosia herria ez direnekin; haserre eragingo ditut nazio ergel batekin. 32:22 Ecen sua pizten da ene haserrean, eta erreko da behean infernua, eta lurra hondatuko du bere hazkuntzarekin, eta su emango du mendien oinarriak. 32:23 Gaiztakeriak bilduko ditut haien gainean; Haien gainean gastatuko ditut nire geziak. 32:24 Goseak erreak izango dira, eta bero erreak irentsiko dituzte, eta suntsipen mingotsarekin: abereen hortzak ere bidaliko ditut haien gainera, hautseko sugeen pozoiarekin. 32:25 Kanpoko ezpatak, eta barruko izuak, hondatuko ditu bi gazteak eta birjina, edoskitzailea ere ile griseko gizonarekin. 32:26 Erran nuen, bazterretara barreiaturen nituzke, oroitzapena egingo nuke haietarik gizonen artetik gelditzea: 32:27 Ez al nuke etsaien haserrearen beldur izan, haien etsaiak izan ez daitezen. arraro jokatu beharko lukete, eta ez dezatela esan: Gure eskua altua da, eta Jaunak ez du hau guztia egin. 32:28 Ecen hec natione dirade conseiu gabea, eta ez da inor haietan ulertzea. 32:29 Oi jakintsu balira, hau aditzen balute, nahi luketela kontuan hartu haien azken amaiera! 32:30 Nola atzeman beharko lituzke batek mila milla, eta bik hamar milla ihes egin beharko luke? beren Harkaitzak saldu izan ez eta Jaunak itxi zituen? 32:31 Ecen beren harkaitza ez da gure harkaitza bezela, gure etsaiak beraiek baitira epaileak. 32:32 Ecen beren mahatsondoa da Sodomaco eta Gomorrako soroetakoa. beren mahatsak erkamezko mahatsak dira, beren mahatsak mingotsak dira: 32:33 Haien ardoa herensugeen pozoia da, eta aspien pozoi ankerra. 32:34 Ez al da haur enequin gordea, eta ene altxor artean sigilatua? 32:35 Niri da mendekua eta ordaina; beren oina behar bezala irristatuko da denbora: zeren beren zoritxarreko eguna hurbil baita, eta gauzak azkar etorriko zaie. 32:36 Izan ere, Jaunak epaituko du bere herria, eta bere burua damutuko du beregatik zerbitzariak, ikusten duenean beren boterea desagertu dela, eta ez dagoela itxirik gora, edo ezkerrera. 32:37 Eta erranen du, Non dira haien iaincoac, haren harkaitza, zeinetan fidatzen baitziren? 32:38 Zeinek jan zuten beren sakrifizioen koipea, eta beren arnoa edan zuten edari eskaintza? altxa zaitezte eta lagundu zaituzte, eta izan zaitezte zuen babesa. 32:39 Begira orain, ni, ni bera naizela, eta ez dagoela nirekin Jainkorik: hiltzen dut, eta bizirik egiten dut; Zauritzen dut, eta sendatzen dut: eta ez dago libratuko duenik nire eskutik. 32:40 Ecen ene escua cerura altxatzen dut, eta erraiten, sekulan bizi naiz. 32:41 Baldin neure ezpata distiratsuak pizten badut, eta ene escua içanen badut juizioa; I mendekua emango die ene etsaiei, eta gorroto dutenak sarituko ditu ni. 32:42 Nire geziak odolez mozkortuko ditut, eta nire ezpatak irentsiko ditu haragia; eta hori hildakoen eta gatibuen odolarekin, batetik etsaien mendekuen hasiera. 32:43 Poztu zaitezte, herriak, bere herriarekin: ecen mendekatuko du odola. bere zerbitzariak, eta mendekua emango diete arerioei, eta izango dira errukitsu bere lurrarekin eta bere herriarekin. 32:44 Eta ethorriric Moises, erran citzan kantu hunen itz guciac haren belarrietara jendea, bera eta Oseas Nunen semea. 32:45 Eta Moisesek amaitu zuen Israel guziari hitz hauek guztiak esatea. 32:46 Eta erran ciecén, Eçaçue çuen bihotza nic ditudan hitz guciac deklaratu ezazute gaur zuen artean, zuen seme-alabei aginduko diozue beha itzazu egiteko, lege honetako hitz guztiak. 32:47 Ecen ez da hutsala çuetzat; zure bizitza baita: eta bidez gauza hau luzatuko duzue zuen egunak igarotzen zareten lurraldean Jordan jabetzeko. 32:48 Orduan, Jaunak Moisesi hitz egin zion egun berean, esanez: 32:49 Igo zaitez Abarim mendi honetara, Nebo mendira, zeina baita. Moabeko lurra, Jerikoren parean dagoena; eta horra lurra Kanaan, israeldarrei ondasun gisa ematen diet; 32:50 Eta hil itzazu igotzen zaren mendian, eta bildu zaitez zuregana. jendea; Zure anaia Aaron Hor mendian hil zen bezala, eta bertara bildu zen bere jendea: 32:51 Israelgo semeen artean nere kontra huts egin duzuelakoan Meribako urak, Kadesheko Tzin basamortuan; santifikatu zintuztelako ez ni Israelgo semeen erdian. 32:52 Baina ikusiko duzu lurra zure aitzinean; baina ez zara hara joango Israelgo semeei ematen diedan lurraldera.