Deuteronomioa
24:1 Gizon batek emazte bat hartu eta harekin ezkontzen duenean, eta gerthatzen da
ez du graberik aurkitzen haren begietan, zeren zikinkeriaren bat aurkitu baitu
bere baitan: orduan idatz diezaion dibortzio-agiria, eta eman diezaion
eskua, eta bere etxetik igorri.
24:2 Eta haren etchetic ilkitzen denean, ioan dadila eta berce izan dedin
gizonaren emaztea.
24:3 Eta baldin azquen senharrac gorroto badu, eta escribatzen badu divorzio-actura,
eta eman zuen bere eskuan, eta igortzen zuen bere etxetik; edo bada
azken senarra hil zen, bere emaztetzat hartu zuena;
24:4 Bere lehen senarrak, igorri zuenak, ez dezala berriro izatera eraman
bere emaztea, orren ondoan, kutsatu da; izan ere, hori higuingarria baita
Jauna: eta ez diozu bekaturik egingo Jaunak zure Jainkoak duen lurraldeari
ondaretzat ematen dizu.
24:5 Gizon batek emazte berri bat hartu duenean, ez da gerlara irtengo, ezta
kobratuko da edozein negozioz: baina etxean libre izango da
urtean, eta alaituko du hartu duen emaztea.
24:6 Nehork ez du hartuko beheko edo goiko errota-harria fidantza egiteko: ecen hark
gizon baten bizia hartzen du bahitzeko.
24:7 Baldin nehor eriden baldin bada bere anaietaric bat ebasten duela, aren semeetaric
Israel, eta harekin saldu edo saltzen du; gero lapur hori
hilko da; eta gaitza kenduko duzu zure artetik.
24:8 Beguira itzazu legenaren izurritean, beha dezazuela, eta egin
apaizek lebitarrek irakatsiko dizuten guztiaren arabera: nik bezala
agindu zien, halaxe behatuko duzue.
24:9 Gogoratu zer egin zuen Jaunak zure Jainkoak Miriami bidean, ondoren
Egiptotik atera ziren.
24:10 Eure anaiari deus mailegatzen diozuneanean, ez haiz sarthu harengana
etxea bere bahia eskatzeko.
24:11 Kanpoan geldituko zara, eta mailegatzen diozun gizona ekarriko du
atzerrian hire bahia.
24:12 Eta baldin guiçona pobrea bada, ez dezu lo eginen bere fidantzaz.
24:13 Nolanahi ere, iguzkia ilkitzen denean itzuliko diozu bahia
jauts dezan, bere soinean lo egin dezan, eta bedeinka zaitzan: eta izango da
izan zaitez zuzena zure Jainko Jaunaren aurrean.
24:14 Ez dezu zapaldu behar alokatua eta behartsua den, ala
zure anaietakoa da, edo zure barruko lurraldean dauden zure arrotzetakoa
zure ateak:
24:15 Bere egunean emango diozu bere ordainsaria, eta ez da iguzkia ilusiko
haren gainean; zeren pobrea da, eta bere bihotza gainean jartzen du, ez dezala oihu egin
zure kontra Jaunari, eta bekatua izango da zuretzat.
24:16 Aitak ez dira hilen seme-alabengatik, ezta ere
seme-alabak arbasoengatik hilko dituzte;
bere bekatuagatik eriotza.
24:17 Ez dezu desbideratuko arrotzaren, ez aren juizioa
aitarik gabe; ez hartu alargunaren jantzirik bahitzeko:
24:18 Baina gogoratu zaitez esklabo izan zinela Egipton, eta Jauna.
zure Jainkoak bertatik erreskatatu zaitu: horregatik agintzen dizut gauza hau egiteko.
24:19 Zure soroan zure uzta mozten duzunean, eta ahazten zarenean
arba soroan, ez zara berriz joango hura hartzera: izanen da
arrotza, aita-orbagatik eta alargunagatik: hori Jauna zurea
Jainkoak bedeinka zaitzala zure eskuetako lan guztietan.
24:20 Zure olibondoa irabiatzen duzunean, ez duzu adarrak gaindituko
berriz: arrotzarentzat, aita-orbeentzat etaentzat izango da
alarguna.
24:21 Zure mahastiaren mahatsak biltzen dituzunean, ez duzu bilduko
gero: arrotzaren, aita-orbearen eta aitarendako izango da
alarguna.
24:22 Eta gogoan izanen zara esklabo izan zinela Egiptoko lurrean.
horregatik agintzen dizut gauza hau egiteko.