Deuteronomioa
21:1 Jaunak zure Jainkoak ematen dizun lurrean norbait hila aurkitzen bada
jabetu, soroan etzanda, eta ez da jakiten nork hil duen;
21:2 Orduan ilkhiren dirade hire zaharrec eta hire juezac, eta neurturen dute
hildakoaren inguruan dauden hirietara:
21:3 Eta içanen da hilaren ondoan dagoen hiria
Hiri hartako zaharrek hartuko dute izan ez den behi bat
landua, eta uztarrira tiratu ez duena;
21:4 Eta hiri hartako zaharrek iautsiko dute txakurra zakarra
harana, ez belarririk ez ereindakoa, eta kolpatuko duena
txaloaren lepoa han bailaran:
21:5 Eta hurbilduko dira Lebiren seme apaizak; haientzat zure Jauna
Jainkoak aukeratu du hura zerbitzatzeko, eta bedeinkatzeko haren izenean
JAUNA; eta hekien hitzaz sortuko da eztabaida eta kolpe oro
saiatu:
21:6 Eta hiri hartaco zahar guciac, hilaren ondoan daudenac, içanen dirade
garbitu eskuak haranean lepoa mozten dioten behiaren gainean:
21:7 Eta ihardesten dute, eta erranen dute, Gure eskuek ez dute odol au isuri.
gure begiek ere ez dute ikusi.
21:8 Erruki zaitez, Jauna, salbatu duzun zure Israelgo herriarekin,
eta ez jarri odol errugabea zure Israelen ardurapean. Eta
odola barkatuko zaie.
21:9 Beraz, kenduko duzu zure artetik odol errugabearen errua, noiz
Jaunaren aitzinean zuzena dena eginen duzu.
21:10 Zure etsaien eta Jaunaren zure Jainkoaren aurka gudara irteten zarenean
zure eskuetan eman ditu, eta gatibu hartu dituzu,
21:11 Eta ikhusi dezu gatibuen artean emazte eder bat, eta desio bat daukazu
hura, zure emazteari izan nahi zeniokela;
21:12 Orduan eramanen duzu etxera zure etxera; eta bizarra egingo du
burua, eta azazkalak moztu;
21:13 Eta bere gatibutasuneko soinekoak bere ganik kenduko ditu, eta egingo ditu
gelditu zaitez zure etxean, eta negar egin ezazute bere aita eta bere ama bete-betean
Hilabetea: eta gero sartuko zara harengana, eta izango zara haren senarra, eta
zure emaztea izango da.
21:14 Eta içanen da, baldin harequin atsegin ez badizu, utziren dioçu
joan nahi duen tokira; baña ez dezu batere salduko diruagatik, hi
etzaiozu merkantziarik eginen, apaldu dezulako.
21:15 Baldin guiçonac bi emazte baditu, bata maitatua, eta bercea gorrotatua, eta dituc
seme-alabak jaio zitzaizkion, bai maiteak, bai gorrotatuak; eta lehen-semea bada
semea izan bedi gorrotatu zuena:
21:16 Orduan içanen da, bere semeei duenari heredatu ditzanean,
ez dezan egin lehen-seme maitearen semea semearen aurretik
gorrotatua, hau da, hain zuzen, lehen-semea:
21:17 Baina aitorturen du gorrotatuaren semea lehen-semearentzat
duen guztiaren zati bikoitza emanez: zeren bera da hasiera
bere indarraz; lehen-semearen eskubidea berea da.
21:18 Baldin guiçonac baldin badu seme burugogor eta errebelde bat, ceinec eztu obeditzen
aitaren ahotsa, edo amaren ahotsa, eta hori, haiek
zigortu egin dute, ez die entzungo:
21:19 Orduan haren aitak eta bere amak helduko dute hura, eta aterako dute
bere hiriko zaharrei eta bere tokiko ateari;
21:20 Eta erranen die bere hirico zaharrei, Gure seme au burugogorra da
eta errebelde, ez du gure ahotsa beteko; jalea da, eta a
mozkor.
21:21 Eta bere hiriko guiçon guciac larrikaturen dute harriz, hil dedin.
kenduko duzu gaitza zure artetik; eta Israel guziak entzunen du, eta
beldurra.
21:22 Eta baldin guiçonac heriotzeko digne bekatu bat eguin badu, eta içarren bada.
hil arte, eta zuhaitz batean zintzilikatzen duzu:
21:23 Haren gorputza ez da gau osoan zuhaitzaren gainean geldituko, baina hi inongo gainean
jakintsu ehortzi ezazu egun artan; (ezen urkatua Jainkoaren madarikatua da;) hori
zure lurra ez da kutsatua izan, Jaunak zure Jainkoak ematen dizuna
herentzia.