Deuteronomioa 21:1 Jaunak zure Jainkoak ematen dizun lurrean norbait hila aurkitzen bada jabetu, soroan etzanda, eta ez da jakiten nork hil duen; 21:2 Orduan ilkhiren dirade hire zaharrec eta hire juezac, eta neurturen dute hildakoaren inguruan dauden hirietara: 21:3 Eta içanen da hilaren ondoan dagoen hiria Hiri hartako zaharrek hartuko dute izan ez den behi bat landua, eta uztarrira tiratu ez duena; 21:4 Eta hiri hartako zaharrek iautsiko dute txakurra zakarra harana, ez belarririk ez ereindakoa, eta kolpatuko duena txaloaren lepoa han bailaran: 21:5 Eta hurbilduko dira Lebiren seme apaizak; haientzat zure Jauna Jainkoak aukeratu du hura zerbitzatzeko, eta bedeinkatzeko haren izenean JAUNA; eta hekien hitzaz sortuko da eztabaida eta kolpe oro saiatu: 21:6 Eta hiri hartaco zahar guciac, hilaren ondoan daudenac, içanen dirade garbitu eskuak haranean lepoa mozten dioten behiaren gainean: 21:7 Eta ihardesten dute, eta erranen dute, Gure eskuek ez dute odol au isuri. gure begiek ere ez dute ikusi. 21:8 Erruki zaitez, Jauna, salbatu duzun zure Israelgo herriarekin, eta ez jarri odol errugabea zure Israelen ardurapean. Eta odola barkatuko zaie. 21:9 Beraz, kenduko duzu zure artetik odol errugabearen errua, noiz Jaunaren aitzinean zuzena dena eginen duzu. 21:10 Zure etsaien eta Jaunaren zure Jainkoaren aurka gudara irteten zarenean zure eskuetan eman ditu, eta gatibu hartu dituzu, 21:11 Eta ikhusi dezu gatibuen artean emazte eder bat, eta desio bat daukazu hura, zure emazteari izan nahi zeniokela; 21:12 Orduan eramanen duzu etxera zure etxera; eta bizarra egingo du burua, eta azazkalak moztu; 21:13 Eta bere gatibutasuneko soinekoak bere ganik kenduko ditu, eta egingo ditu gelditu zaitez zure etxean, eta negar egin ezazute bere aita eta bere ama bete-betean Hilabetea: eta gero sartuko zara harengana, eta izango zara haren senarra, eta zure emaztea izango da. 21:14 Eta içanen da, baldin harequin atsegin ez badizu, utziren dioçu joan nahi duen tokira; baña ez dezu batere salduko diruagatik, hi etzaiozu merkantziarik eginen, apaldu dezulako. 21:15 Baldin guiçonac bi emazte baditu, bata maitatua, eta bercea gorrotatua, eta dituc seme-alabak jaio zitzaizkion, bai maiteak, bai gorrotatuak; eta lehen-semea bada semea izan bedi gorrotatu zuena: 21:16 Orduan içanen da, bere semeei duenari heredatu ditzanean, ez dezan egin lehen-seme maitearen semea semearen aurretik gorrotatua, hau da, hain zuzen, lehen-semea: 21:17 Baina aitorturen du gorrotatuaren semea lehen-semearentzat duen guztiaren zati bikoitza emanez: zeren bera da hasiera bere indarraz; lehen-semearen eskubidea berea da. 21:18 Baldin guiçonac baldin badu seme burugogor eta errebelde bat, ceinec eztu obeditzen aitaren ahotsa, edo amaren ahotsa, eta hori, haiek zigortu egin dute, ez die entzungo: 21:19 Orduan haren aitak eta bere amak helduko dute hura, eta aterako dute bere hiriko zaharrei eta bere tokiko ateari; 21:20 Eta erranen die bere hirico zaharrei, Gure seme au burugogorra da eta errebelde, ez du gure ahotsa beteko; jalea da, eta a mozkor. 21:21 Eta bere hiriko guiçon guciac larrikaturen dute harriz, hil dedin. kenduko duzu gaitza zure artetik; eta Israel guziak entzunen du, eta beldurra. 21:22 Eta baldin guiçonac heriotzeko digne bekatu bat eguin badu, eta içarren bada. hil arte, eta zuhaitz batean zintzilikatzen duzu: 21:23 Haren gorputza ez da gau osoan zuhaitzaren gainean geldituko, baina hi inongo gainean jakintsu ehortzi ezazu egun artan; (ezen urkatua Jainkoaren madarikatua da;) hori zure lurra ez da kutsatua izan, Jaunak zure Jainkoak ematen dizuna herentzia.