Baruch
2:1 Beraz, Jaunak bete du bere hitza, zeina kontra esan zuena
gu, eta Israel epaitzen zuten gure epaileen eta gure erregeen aurka,
eta gure buruzagien kontra, eta Israelgo eta Judako gizonen kontra,
2:2 Izurrite handiak gure gainera ekartzea, guziaren azpian sekula gertatu izan ez zirenak
zeruan, Jerusalenen gertatu zan bezela, zera
Moisesen legean idatziak ziren;
2:3 Ian dezala guiçonac bere semearen haraguia, eta bere haraguia
alaba.
2:4 Gainera, entregatu ditu erreinu guztien mendean egoteko
gure inguruan daudenak, denon artean laido eta desolazio gisa izateko
inguruko herria, non Jaunak sakabanatu dituen.
2:5 Hala bota içan gara, eta ez goratu, ceren contra bekatu egin baitugu
gure Jainko Jauna, eta ez zarete bere ahotsari esan.
2:6 Jaunari gure Iainkoari dagokio zuzentasuna: baina guri eta gureari
aitek zabaltzen dute lotsa, gaur egun agertzen den bezala.
2:7 Ecen izurrite hauc guciac ethorri dirade gure gainera, Iaunac erran dituenac
gure aurka
2:8 Baina ez dugu othoitz egin Iaunaren aitzinean, gucia itzul gaitezan
bere bihotz gaiztoaren irudimenetatik.
2:9 Halacotz Iaunac beguiratu çuen gaizquiaren gainean, eta Iaunac ekarri ditu
gure gainean: zeren Jauna zuzena da bere eginkizun guztietan
agindu zigun.
2:10 Baina ez dugu entzun haren boza, manamenduetan ibiltzeko
Jaunak, gure aurrean jarri duela.
2:11 Eta orai, Israelgo Iainco Iauna, hire erria ilkhi dezazun
Egiptoko lurraldea esku indartsuarekin, eta beso altuarekin, eta seinaleekin eta horrekin
mirariak, eta indar andiarekin, eta zure buruari izen bat lortu duzu, bezala
egun honetan agertzen da:
2:12 Gure Jainko Jauna, bekatu egin dugu, gaiztakeria egin dugu, egin dugu
bidegabe zure agindu guztietan.
2:13 Bihur bedi zure haserrea gureganik: ecen guti guti gera jentilen artean.
non sakabanatu gaituzun.
2:14 Entzun, Jauna, gure otoitzak eta gure eskariak, eta libra gaitzazu zuregatik
bere kabuz, eta emaiguzu grazia eraman gaituztenen aitzinean
kanpoan:
2:15 Eçagutu deçan lur guciac ecen hi zarela gure Iainco Iauna, ceren
Israeli eta bere ondorengoei zure izenaz deitzen zaie.
2:16 Iauna, beguira eçac hire etche saindutic, eta beguira gaitzazu: makurtu hire
belarria, Jauna, gu entzuteko.
2:17 Ireki itzazu begiak, eta huna; hilobietan dauden hildakoentzat, zeinen
arimak gorputzetik kenduak, ez dizkiote Jaunari emango
laudorioa ez zuzentasuna:
2:18 Bainan arima andi hunkitua dena, makurturik eta ahul dabilena, eta
huts egiten duten begiek, eta arima goseak, laudorio emango dizute eta
zuzentasuna, Jauna.
2:19 Beraz, ez dugu gure othoitz umila egiten zure aurrean, gure Jauna
Jainkoa, gure arbasoen eta gure erregeen zuzentasunarengatik.
2:20 Ecen hire haserrea eta haserrea gure gainera igorri dezu, hic beçala.
zure zerbitzariek profetek esana, esanez:
2:21 Hau dio Iaunac, Makurtu çuen sorbaldac erréguearen cerbitzatzera
Babilonia: horrela geldituko zarete zuen arbasoei eman nien lurrean.
2:22 Baina baldin ezpaçue ençunen Iaunaren boza, ren erreguea zerbitzatzera
Babilonia,
2:23 Judaren hirietatik, eta kanpotik geldituko naiz
Jerusalem, alaitasunaren boza, eta pozaren boza, boza
ezkongaia, eta emaztegaiaren ahotsa: eta lur osoa izango da
biztanle desolatuak.
2:24 Baina ez dugu zure ahotsa entzun nahi Babiloniako erregea zerbitzatzeko.
beraz, ongi egin dituzu zure bidez esan dituzun hitzak
zerbitzariak profetak, hots, gure erregeen hezurrak, eta
gure arbasoen hezurrak, beren lekutik kendu behar dira.
2:25 Eta huná, bota dirade egunaren berora, eta izotzetara
gaua, eta miseria andietan hil ziran gosez, ezpataz, eta aurrera
izurritea.
2:26 Eta hire icenaz deitzen den etxea deuseztatu duc, den beçala
gaur ikusi beharrekoa, Israelgo etxearen eta gaiztakeriagatik
Judako etxea.
2:27 O gure Iainco Iauna, hire ontasun guciaz eguin gaituc guquin, eta
zure erruki handi horren arabera,
2:28 Hire cerbitzari Moisesez erran zenituen bezela, agindu zenduan egunean
Israelgo semeen aurrean legea idazteko esanez:
2:29 Baldin eztuçue ençun ene boza, içanen da gendetze handi au
nazioen artean kopuru txiki bat bihurtu da, non sakabanatuko ditudan.
2:30 Ecen banekien ez nindutela ençun, ceren lepo-gogorra da
herria: baina beren gatibutasunaren lurraldean oroitu egingo dira
beraiek.
2:31 Eta eçaguturen duc ecen ni naizela Iauna beren Iaincoa: ecen emanen diet bat
bihotza, eta belarriak entzuteko:
2:32 Eta laudatuko naute beren gatibutasunaren lurrean, eta pentsatuko naute
nire izena,
2:33 Eta itzuli itzaçue beren lepo zurrunetik, eta beren egintza gaiztoetatik: ecen hec
oroituko dira beren arbasoen bidea, Jaunaren aurrean bekatu egin zutenak.
2:34 Eta berriro ekarriko ditut juramentuz agindu nuen lurraldera
beren arbasoei, Abraham, Isaak eta Jakobi, eta izanen dira jaun
hartatik: eta handituko ditut, eta ez dira gutxituko.
2:35 Eta egingo dut betiko itun bat haiekin beren Jainko izateko, eta
nire herria izango dira, eta ez dut gehiago israeldarren nire herria gidatuko
nik eman diedan lurretik.