2 Korintoarrei 7:1 Bada, promes hauc dituçuela, maitagarriak, garbi gaitezen geure burua haragiaren eta izpirituaren zikinkeria guztietatik, perfekzionatuz santutasuna Jainkoaren beldurrean. 7:2 Hartu gaitzazu; ez dugu inori kalterik egin, ez dugu inor hondatu, dugu inork iruzur egin zion. 7:3 Eztut hau erraiten çuec kondenatzeco: ecen lehen erran dut, ecen barne çarete gure bihotzak zurekin hil eta bizitzeko. 7:4 Handia da zuenganako ene mintzoa, handia da zuenganako ene gloria. Kontsolamenduz betea nago, poz-pozik nago gure tribulation guztietan. 7:5 Ecen Macedoniara ethorri ginenean, gure haragiak etzuen atsedenik izan, guk baizik nahasiak ziren alde guztietatik; gabe borrokak ziren, barruan beldurrak. 7:6 Baina Iaincoac consolatzen baititu behera eroriac, consolatu gaitu Titoren etorreragatik; 7:7 Eta ez haren ethorteaz bakharric, baina içan cen consolationaz kontsolatu zuregan, zure gogo bizia, zure dolua esan zigunean, zure gogo sutsua niganako; beraz, poztuago nengoen. 7:8 Ecen gutun batez atsekabetu baitzaituztedan arren, ez naiz damutzen, nahiz eta damutu: zeren sumatzen dut epistola berak atsekabetu zaituela, ordea denboraldi baterako besterik ez zen. 7:9 Orain pozten naiz, ez zeren atsekabetu izan zaretela, baizik tristatu zaretela damutu: ecen atsekabetu zintuzten Jainkoaren arabera Jaso gure kalteak ezertan. 7:10 Ecen Iaincoaren penaac damutzen du damua salbamenduan, ez damutu. baña munduaren saminak heriotza eragiten du. 7:11 Ecen huná gauça hau bera, ceinec tristatu çuela Iaincoaren araura. nolako zaintza egin zuen zuengan, bai, ze garbiketa, bai, zer sumindura, bai, zer beldurra, bai, zer gogo bizia, bai, zer gogo, bai, zer mendeku! Gauza guztietan zeuen buruak onartu dituzue gai honetan argi izateko. 7:12 Halacotz, nahiz eta scribatu vkan drauçuet, eztut eguin vkan duenagatic gaizki egin zuen, ezta gaizki sufritu zuen bere arrazoiagatik, baina gure arduragatik zeren zuek Jainkoaren aitzinean ager zaitezkete. 7:13 Halacotz çuen consolationean consolatu içan gara: bai, eta guehiago Gehiago poztu ginen Titoren pozagatik, zeren haren izpiritua indarberritu baitzen zuek guztiak. 7:14 Ecen baldin cerbait harrotu banaiz çuetaz, ez naiz lotsatzen. baina bezala guciac erran drauçuegu eguiaz, hala-ere gure harrostea, ceinac eguin dudana Titoren aurrean, egia bat aurkitzen da. 7:15 Eta bere barneko afekzioa ugariago da zuenganako, bera berriz oroitzen da zuen guzien obedientziaz, nola beldurrez eta dardararekin jaso zuen. 7:16 Alegratzen naiz bada, çuetan çuetan içan dudala gauça gucietan.