2 Korintoarrei
7:1 Bada, promes hauc dituçuela, maitagarriak, garbi gaitezen
geure burua haragiaren eta izpirituaren zikinkeria guztietatik, perfekzionatuz
santutasuna Jainkoaren beldurrean.
7:2 Hartu gaitzazu; ez dugu inori kalterik egin, ez dugu inor hondatu, dugu
inork iruzur egin zion.
7:3 Eztut hau erraiten çuec kondenatzeco: ecen lehen erran dut, ecen barne çarete
gure bihotzak zurekin hil eta bizitzeko.
7:4 Handia da zuenganako ene mintzoa, handia da zuenganako ene gloria.
Kontsolamenduz betea nago, poz-pozik nago gure tribulation guztietan.
7:5 Ecen Macedoniara ethorri ginenean, gure haragiak etzuen atsedenik izan, guk baizik
nahasiak ziren alde guztietatik; gabe borrokak ziren, barruan beldurrak.
7:6 Baina Iaincoac consolatzen baititu behera eroriac, consolatu gaitu
Titoren etorreragatik;
7:7 Eta ez haren ethorteaz bakharric, baina içan cen consolationaz
kontsolatu zuregan, zure gogo bizia, zure dolua esan zigunean,
zure gogo sutsua niganako; beraz, poztuago nengoen.
7:8 Ecen gutun batez atsekabetu baitzaituztedan arren, ez naiz damutzen, nahiz eta
damutu: zeren sumatzen dut epistola berak atsekabetu zaituela, ordea
denboraldi baterako besterik ez zen.
7:9 Orain pozten naiz, ez zeren atsekabetu izan zaretela, baizik tristatu zaretela
damutu: ecen atsekabetu zintuzten Jainkoaren arabera
Jaso gure kalteak ezertan.
7:10 Ecen Iaincoaren penaac damutzen du damua salbamenduan, ez damutu.
baña munduaren saminak heriotza eragiten du.
7:11 Ecen huná gauça hau bera, ceinec tristatu çuela Iaincoaren araura.
nolako zaintza egin zuen zuengan, bai, ze garbiketa,
bai, zer sumindura, bai, zer beldurra, bai, zer gogo bizia, bai,
zer gogo, bai, zer mendeku! Gauza guztietan zeuen buruak onartu dituzue
gai honetan argi izateko.
7:12 Halacotz, nahiz eta scribatu vkan drauçuet, eztut eguin vkan duenagatic
gaizki egin zuen, ezta gaizki sufritu zuen bere arrazoiagatik, baina gure arduragatik
zeren zuek Jainkoaren aitzinean ager zaitezkete.
7:13 Halacotz çuen consolationean consolatu içan gara: bai, eta guehiago
Gehiago poztu ginen Titoren pozagatik, zeren haren izpiritua indarberritu baitzen
zuek guztiak.
7:14 Ecen baldin cerbait harrotu banaiz çuetaz, ez naiz lotsatzen. baina bezala
guciac erran drauçuegu eguiaz, hala-ere gure harrostea, ceinac eguin dudana
Titoren aurrean, egia bat aurkitzen da.
7:15 Eta bere barneko afekzioa ugariago da zuenganako, bera berriz
oroitzen da zuen guzien obedientziaz, nola beldurrez eta dardararekin
jaso zuen.
7:16 Alegratzen naiz bada, çuetan çuetan içan dudala gauça gucietan.