Ψαλμοί
141:1 Κύριε, φωνάζω σε σένα· σπεύσε σε με. άκουσε τη φωνή μου, όταν
φωνάζω σε σένα.
141:2 Ας εκτεθεί η προσευχή μου μπροστά σου ως θυμίαμα. και η ανύψωση του
τα χέρια μου ως η απογευματινή θυσία.
141:3 Βάλε μια αγρυπνία, Κύριε, μπροστά στο στόμα μου. κράτησε την πόρτα των χειλιών μου.
141:4 Μη κλίνω την καρδιά μου σε κανένα κακό, για να κάνω πονηρά έργα
άντρες που εργάζονται την ανομία· και ας μη φάω από τα εδέσματά τους.
141:5 Ας με χτυπήσουν οι δίκαιοι. θα είναι καλοσύνη: και ας τον επιπλήξει
μου; θα είναι ένα εξαιρετικό λάδι, που δεν θα σπάσει το κεφάλι μου· γιατί ακόμη
και η προσευχή μου θα είναι στις συμφορές τους.
141:6 Όταν οι δικαστές τους ανατραπούν σε πέτρινα μέρη, θα ακούσουν το δικό μου
λόγια; γιατί είναι γλυκά.
141:7 Τα κόκκαλά μας είναι σκορπισμένα στο στόμα του τάφου, όπως όταν κάποιος κόβει και
κόβει ξύλο στη γη.
141:8 Αλλά τα μάτια μου είναι προς σένα, Θεέ Κύριε· σε σένα είναι η εμπιστοσύνη μου. άδεια
όχι η ψυχή μου άπορη.
141:9 Φύλαξε με από τις παγίδες που μου έχουν στρώσει και από τα γεννήματα των
εργάτες της ανομίας.
141:10 Ας πέσουν οι κακοί στα δικά τους δίχτυα, ενώ εγώ ξεφεύγω.