Ψαλμοί 141:1 Κύριε, φωνάζω σε σένα· σπεύσε σε με. άκουσε τη φωνή μου, όταν φωνάζω σε σένα. 141:2 Ας εκτεθεί η προσευχή μου μπροστά σου ως θυμίαμα. και η ανύψωση του τα χέρια μου ως η απογευματινή θυσία. 141:3 Βάλε μια αγρυπνία, Κύριε, μπροστά στο στόμα μου. κράτησε την πόρτα των χειλιών μου. 141:4 Μη κλίνω την καρδιά μου σε κανένα κακό, για να κάνω πονηρά έργα άντρες που εργάζονται την ανομία· και ας μη φάω από τα εδέσματά τους. 141:5 Ας με χτυπήσουν οι δίκαιοι. θα είναι καλοσύνη: και ας τον επιπλήξει μου; θα είναι ένα εξαιρετικό λάδι, που δεν θα σπάσει το κεφάλι μου· γιατί ακόμη και η προσευχή μου θα είναι στις συμφορές τους. 141:6 Όταν οι δικαστές τους ανατραπούν σε πέτρινα μέρη, θα ακούσουν το δικό μου λόγια; γιατί είναι γλυκά. 141:7 Τα κόκκαλά μας είναι σκορπισμένα στο στόμα του τάφου, όπως όταν κάποιος κόβει και κόβει ξύλο στη γη. 141:8 Αλλά τα μάτια μου είναι προς σένα, Θεέ Κύριε· σε σένα είναι η εμπιστοσύνη μου. άδεια όχι η ψυχή μου άπορη. 141:9 Φύλαξε με από τις παγίδες που μου έχουν στρώσει και από τα γεννήματα των εργάτες της ανομίας. 141:10 Ας πέσουν οι κακοί στα δικά τους δίχτυα, ενώ εγώ ξεφεύγω.