Ψαλμοί
104:1 Ευλόγησε τον Κύριο, ψυχή μου. Κύριε Θεέ μου, είσαι πολύ μεγάλος. είσαι
ντυμένος με τιμή και μεγαλοπρέπεια.
104:2 Που καλύπτεσαι με φως σαν ένδυμα· που απλώνεις
οι ουρανοί σαν κουρτίνα:
104:3 Αυτός που τοποθετεί τα δοκάρια των θαλάμων του στα νερά, που κάνει το
νεφελώνει το άρμα του: που περπατά πάνω στα φτερά του ανέμου:
104:4 Που κάνει τους αγγέλους του πνεύματα. οι υπουργοί του μια φλεγόμενη φωτιά:
104:5 Ο οποίος έθεσε τα θεμέλια της γης, για να μην αφαιρεθεί
πάντα.
104:6 Το σκέπασες με το βαθύ σαν ένδυμα· τα νερά στάθηκαν
πάνω από τα βουνά.
104:7 Στην επίπληξή σου τράπηκαν σε φυγή. στη φωνή της βροντής σου έφυγαν βιαστικά.
104:8 Ανεβαίνουν στα βουνά. κατεβαίνουν από τις κοιλάδες στον τόπο
που τους έχεις ιδρύσει.
104:9 Έβαλες ένα όριο για να μην περάσουν. ότι δεν γυρίζουν
πάλι για να σκεπάσει τη γη.
104:10 Στέλνει τις πηγές στις κοιλάδες, που τρέχουν ανάμεσα στους λόφους.
104:11 Πίνουν σε κάθε θηρίο του αγρού· τα άγρια γαϊδούρια τα σβήνουν
δίψα.
104:12 Μαζί τους θα έχουν την κατοικία τους τα πτηνά του ουρανού, που τραγουδούν
ανάμεσα στα κλαδιά.
104:13 Ποτίζει τους λόφους από τις κάμαρες του· η γη είναι χορτασμένη με το
καρπός των έργων σου.
104:14 Φυτρώνει το χορτάρι για τα βοοειδή και το βότανο για την υπηρεσία
άνθρωπος: για να βγάλει τροφή από τη γη.
104:15 Και κρασί που ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου και λάδι για να κάνει το πρόσωπό του
λάμψη και ψωμί που δυναμώνει την καρδιά του ανθρώπου.
104:16 Τα δέντρα του Κυρίου είναι γεμάτα χυμό. οι κέδροι του Λιβάνου, που αυτός
έχει φυτέψει?
104:17 Εκεί που κάνουν τις φωλιές τους τα πουλιά: όσο για τον πελαργό, τα έλατα είναι
το σπίτι της.
104:18 Οι ψηλοί λόφοι είναι καταφύγιο για τα αγριοκάτσικα. και τα βράχια για το
κώνοι.
104:19 Διόρισε το φεγγάρι για εποχές· ο ήλιος γνωρίζει τη δύση του.
104:20 Κάνεις το σκοτάδι, και είναι νύχτα, όπου όλα τα θηρία των
το δάσος σέρνεται.
104:21 Τα νεαρά λιοντάρια βρυχώνται για τη λεία τους και ζητούν το κρέας τους από τον Θεό.
104:22 Ο ήλιος ανατέλλει, μαζεύονται και τους ξαπλώνουν μέσα
τα κρησφύγετα τους.
104:23 Ο άνθρωπος βγαίνει στη δουλειά του και στον κόπο του μέχρι το βράδυ.
104:24 Κύριε, πόσο πολλαπλά είναι τα έργα σου! με σοφία τα έφτιαξες όλα:
η γη είναι γεμάτη από τα πλούτη σου.
104:25 Έτσι είναι και αυτή η μεγάλη και πλατιά θάλασσα, όπου τα πράγματα έρπουν αμέτρητα,
και μικρά και μεγάλα θηρία.
104:26 Πάνε τα πλοία: εκεί είναι ο Λεβιάθαν, τον οποίο έβαλες να παίζει
εις τούτο.
104:27 Αυτοί σε περιμένουν όλοι. για να τους δώσεις έγκαιρα το κρέας τους
εποχή.
104:28 Ότι τους δίνεις το μαζεύουν: ανοίγεις το χέρι σου, είναι
γεμάτο με καλό.
104:29 Κρύβεις το πρόσωπό σου, ταράζονται· τους κόβεις την ανάσα,
πεθαίνουν και επιστρέφουν στο χώμα τους.
104:30 Στέλνεις το πνεύμα σου, δημιουργούνται· και ανανεώνεις το
πρόσωπο της γης.
104:31 Η δόξα του Κυρίου θα παραμείνει για πάντα· ο Κύριος θα χαίρεται
οι δουλειές του.
104:32 Κοιτάζει τη γη, και τρέμει· αγγίζει τους λόφους, και
καπνίζουν.
104:33 Θα ψάλλω στον Κύριο όσο ζω· θα ψάλλω τον έπαινο στον δικό μου
Ο Θεός όσο έχω την ύπαρξη μου.
104:34 Ο στοχασμός μου γι' αυτόν θα είναι γλυκός· θα χαρώ στον Κύριο.
104:35 Ας εξαφανιστούν οι αμαρτωλοί από τη γη, και οι ασεβείς ας μη γίνουν
περισσότερο. Ευλόγησε τον Κύριο, ψυχή μου. Δοξάστε τον Κύριο.