Ψαλμοί 104:1 Ευλόγησε τον Κύριο, ψυχή μου. Κύριε Θεέ μου, είσαι πολύ μεγάλος. είσαι ντυμένος με τιμή και μεγαλοπρέπεια. 104:2 Που καλύπτεσαι με φως σαν ένδυμα· που απλώνεις οι ουρανοί σαν κουρτίνα: 104:3 Αυτός που τοποθετεί τα δοκάρια των θαλάμων του στα νερά, που κάνει το νεφελώνει το άρμα του: που περπατά πάνω στα φτερά του ανέμου: 104:4 Που κάνει τους αγγέλους του πνεύματα. οι υπουργοί του μια φλεγόμενη φωτιά: 104:5 Ο οποίος έθεσε τα θεμέλια της γης, για να μην αφαιρεθεί πάντα. 104:6 Το σκέπασες με το βαθύ σαν ένδυμα· τα νερά στάθηκαν πάνω από τα βουνά. 104:7 Στην επίπληξή σου τράπηκαν σε φυγή. στη φωνή της βροντής σου έφυγαν βιαστικά. 104:8 Ανεβαίνουν στα βουνά. κατεβαίνουν από τις κοιλάδες στον τόπο που τους έχεις ιδρύσει. 104:9 Έβαλες ένα όριο για να μην περάσουν. ότι δεν γυρίζουν πάλι για να σκεπάσει τη γη. 104:10 Στέλνει τις πηγές στις κοιλάδες, που τρέχουν ανάμεσα στους λόφους. 104:11 Πίνουν σε κάθε θηρίο του αγρού· τα άγρια γαϊδούρια τα σβήνουν δίψα. 104:12 Μαζί τους θα έχουν την κατοικία τους τα πτηνά του ουρανού, που τραγουδούν ανάμεσα στα κλαδιά. 104:13 Ποτίζει τους λόφους από τις κάμαρες του· η γη είναι χορτασμένη με το καρπός των έργων σου. 104:14 Φυτρώνει το χορτάρι για τα βοοειδή και το βότανο για την υπηρεσία άνθρωπος: για να βγάλει τροφή από τη γη. 104:15 Και κρασί που ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου και λάδι για να κάνει το πρόσωπό του λάμψη και ψωμί που δυναμώνει την καρδιά του ανθρώπου. 104:16 Τα δέντρα του Κυρίου είναι γεμάτα χυμό. οι κέδροι του Λιβάνου, που αυτός έχει φυτέψει? 104:17 Εκεί που κάνουν τις φωλιές τους τα πουλιά: όσο για τον πελαργό, τα έλατα είναι το σπίτι της. 104:18 Οι ψηλοί λόφοι είναι καταφύγιο για τα αγριοκάτσικα. και τα βράχια για το κώνοι. 104:19 Διόρισε το φεγγάρι για εποχές· ο ήλιος γνωρίζει τη δύση του. 104:20 Κάνεις το σκοτάδι, και είναι νύχτα, όπου όλα τα θηρία των το δάσος σέρνεται. 104:21 Τα νεαρά λιοντάρια βρυχώνται για τη λεία τους και ζητούν το κρέας τους από τον Θεό. 104:22 Ο ήλιος ανατέλλει, μαζεύονται και τους ξαπλώνουν μέσα τα κρησφύγετα τους. 104:23 Ο άνθρωπος βγαίνει στη δουλειά του και στον κόπο του μέχρι το βράδυ. 104:24 Κύριε, πόσο πολλαπλά είναι τα έργα σου! με σοφία τα έφτιαξες όλα: η γη είναι γεμάτη από τα πλούτη σου. 104:25 Έτσι είναι και αυτή η μεγάλη και πλατιά θάλασσα, όπου τα πράγματα έρπουν αμέτρητα, και μικρά και μεγάλα θηρία. 104:26 Πάνε τα πλοία: εκεί είναι ο Λεβιάθαν, τον οποίο έβαλες να παίζει εις τούτο. 104:27 Αυτοί σε περιμένουν όλοι. για να τους δώσεις έγκαιρα το κρέας τους εποχή. 104:28 Ότι τους δίνεις το μαζεύουν: ανοίγεις το χέρι σου, είναι γεμάτο με καλό. 104:29 Κρύβεις το πρόσωπό σου, ταράζονται· τους κόβεις την ανάσα, πεθαίνουν και επιστρέφουν στο χώμα τους. 104:30 Στέλνεις το πνεύμα σου, δημιουργούνται· και ανανεώνεις το πρόσωπο της γης. 104:31 Η δόξα του Κυρίου θα παραμείνει για πάντα· ο Κύριος θα χαίρεται οι δουλειές του. 104:32 Κοιτάζει τη γη, και τρέμει· αγγίζει τους λόφους, και καπνίζουν. 104:33 Θα ψάλλω στον Κύριο όσο ζω· θα ψάλλω τον έπαινο στον δικό μου Ο Θεός όσο έχω την ύπαρξη μου. 104:34 Ο στοχασμός μου γι' αυτόν θα είναι γλυκός· θα χαρώ στον Κύριο. 104:35 Ας εξαφανιστούν οι αμαρτωλοί από τη γη, και οι ασεβείς ας μη γίνουν περισσότερο. Ευλόγησε τον Κύριο, ψυχή μου. Δοξάστε τον Κύριο.