Ψαλμοί
102:1 Άκουσε την προσευχή μου, Κύριε, και ας έρθει σε σένα η κραυγή μου.
102:2 Μη μου κρύψεις το πρόσωπό σου την ημέρα που θα είμαι σε δύσκολη θέση. κλίση σου
αυτί μου: την ημέρα που θα καλέσω απαντήστε μου γρήγορα.
102:3 Διότι οι ημέρες μου καταναλώνονται σαν καπνός, και τα κόκκαλά μου καίγονται ως καύση
εστία.
102:4 Η καρδιά μου είναι χτυπημένη και μαραμένη σαν χόρτο. ώστε να ξεχάσω να φάω το δικό μου
ψωμί.
102:5 Λόγω της φωνής του στεναγμού μου, τα κόκκαλά μου προσκολλώνται στο δέρμα μου.
102:6 Είμαι σαν πελεκάνος της ερήμου: είμαι σαν κουκουβάγια της ερήμου.
102:7 Παρακολουθώ και είμαι σαν σπουργίτι μόνος στην κορυφή του σπιτιού.
102:8 Οι εχθροί μου με ονειδίζουν όλη την ημέρα. και αυτοί που είναι θυμωμένοι εναντίον μου
ορκίζονται εναντίον μου.
102:9 Διότι έφαγα στάχτη σαν ψωμί, και ανακάτεψα το ποτό μου με το κλάμα,
102:10 Εξαιτίας της αγανάκτησής σου και της οργής σου· γιατί με σήκωσες,
και με έριξε κάτω.
102:11 Οι μέρες μου είναι σαν σκιά που πέφτει. και είμαι μαραμένος σαν το χορτάρι.
102:12 Εσύ όμως, Κύριε, θα υπομείνεις στον αιώνα. και η ανάμνησή σου σε όλους
γενιές.
102:13 Θα σηκωθείς και θα λυπηθείς τη Σιών· για να έρθει η ώρα να την ευνοήσεις,
ναι, έφτασε η καθορισμένη ώρα.
102:14 Διότι οι δούλοι σου χαίρονται τις πέτρες της και ευνοούν το χώμα
τούτου.
102:15 Έτσι τα έθνη θα φοβηθούν το όνομα του Κυρίου, και όλοι οι βασιλιάδες των
γη τη δόξα σου.
102:16 Όταν ο Κύριος οικοδομήσει τη Σιών, θα εμφανιστεί στη δόξα του.
102:17 Θα δει την προσευχή των φτωχών και δεν θα τους περιφρονήσει
προσευχή.
102:18 Αυτό θα γραφεί για την επόμενη γενιά και για τον λαό που
θα δημιουργηθεί θα δοξάσει τον Κύριο.
102:19 Διότι κοίταξε κάτω από το ύψος του αγιαστηρίου του. από τον παράδεισο
είδε ο Κύριος τη γη;
102:20 Για να ακούσετε τον στεναγμό του κρατούμενου. να χάσουν αυτούς που διορίζονται
σε θάνατο;
102:21 Για να διακηρύξει το όνομα του Κυρίου στη Σιών και τον έπαινο του στην Ιερουσαλήμ.
102:22 Όταν ο λαός συγκεντρωθεί και τα βασίλεια, για να υπηρετήσουν τους
ΑΡΧΟΝΤΑΣ.
102:23 Εξασθένησε τη δύναμή μου στο δρόμο. μου συντόμευσε τις μέρες.
102:24 Είπα, Θεέ μου, μη με πάρεις μακριά στο μέσο των ημερών μου: τα χρόνια σου
υπάρχουν σε όλες τις γενιές.
102:25 Από παλιά έθεσες τα θεμέλια της γης· και οι ουρανοί είναι
το έργο των χεριών σου.
102:26 Θα χαθούν, αλλά εσύ θα υπομείνεις· ναι, όλοι αυτοί θα γεράσουν
σαν ρούχο? σαν ρούχο θα τα αλλάξεις, και θα γίνουν
άλλαξε:
102:27 Αλλά εσύ είσαι ο ίδιος, και τα χρόνια σου δεν θα έχουν τέλος.
102:28 Τα παιδιά των δούλων σου θα συνεχίσουν, και οι απόγονοί τους θα είναι
καθιερώθηκε μπροστά σου.