Ψαλμοί 102:1 Άκουσε την προσευχή μου, Κύριε, και ας έρθει σε σένα η κραυγή μου. 102:2 Μη μου κρύψεις το πρόσωπό σου την ημέρα που θα είμαι σε δύσκολη θέση. κλίση σου αυτί μου: την ημέρα που θα καλέσω απαντήστε μου γρήγορα. 102:3 Διότι οι ημέρες μου καταναλώνονται σαν καπνός, και τα κόκκαλά μου καίγονται ως καύση εστία. 102:4 Η καρδιά μου είναι χτυπημένη και μαραμένη σαν χόρτο. ώστε να ξεχάσω να φάω το δικό μου ψωμί. 102:5 Λόγω της φωνής του στεναγμού μου, τα κόκκαλά μου προσκολλώνται στο δέρμα μου. 102:6 Είμαι σαν πελεκάνος της ερήμου: είμαι σαν κουκουβάγια της ερήμου. 102:7 Παρακολουθώ και είμαι σαν σπουργίτι μόνος στην κορυφή του σπιτιού. 102:8 Οι εχθροί μου με ονειδίζουν όλη την ημέρα. και αυτοί που είναι θυμωμένοι εναντίον μου ορκίζονται εναντίον μου. 102:9 Διότι έφαγα στάχτη σαν ψωμί, και ανακάτεψα το ποτό μου με το κλάμα, 102:10 Εξαιτίας της αγανάκτησής σου και της οργής σου· γιατί με σήκωσες, και με έριξε κάτω. 102:11 Οι μέρες μου είναι σαν σκιά που πέφτει. και είμαι μαραμένος σαν το χορτάρι. 102:12 Εσύ όμως, Κύριε, θα υπομείνεις στον αιώνα. και η ανάμνησή σου σε όλους γενιές. 102:13 Θα σηκωθείς και θα λυπηθείς τη Σιών· για να έρθει η ώρα να την ευνοήσεις, ναι, έφτασε η καθορισμένη ώρα. 102:14 Διότι οι δούλοι σου χαίρονται τις πέτρες της και ευνοούν το χώμα τούτου. 102:15 Έτσι τα έθνη θα φοβηθούν το όνομα του Κυρίου, και όλοι οι βασιλιάδες των γη τη δόξα σου. 102:16 Όταν ο Κύριος οικοδομήσει τη Σιών, θα εμφανιστεί στη δόξα του. 102:17 Θα δει την προσευχή των φτωχών και δεν θα τους περιφρονήσει προσευχή. 102:18 Αυτό θα γραφεί για την επόμενη γενιά και για τον λαό που θα δημιουργηθεί θα δοξάσει τον Κύριο. 102:19 Διότι κοίταξε κάτω από το ύψος του αγιαστηρίου του. από τον παράδεισο είδε ο Κύριος τη γη; 102:20 Για να ακούσετε τον στεναγμό του κρατούμενου. να χάσουν αυτούς που διορίζονται σε θάνατο; 102:21 Για να διακηρύξει το όνομα του Κυρίου στη Σιών και τον έπαινο του στην Ιερουσαλήμ. 102:22 Όταν ο λαός συγκεντρωθεί και τα βασίλεια, για να υπηρετήσουν τους ΑΡΧΟΝΤΑΣ. 102:23 Εξασθένησε τη δύναμή μου στο δρόμο. μου συντόμευσε τις μέρες. 102:24 Είπα, Θεέ μου, μη με πάρεις μακριά στο μέσο των ημερών μου: τα χρόνια σου υπάρχουν σε όλες τις γενιές. 102:25 Από παλιά έθεσες τα θεμέλια της γης· και οι ουρανοί είναι το έργο των χεριών σου. 102:26 Θα χαθούν, αλλά εσύ θα υπομείνεις· ναι, όλοι αυτοί θα γεράσουν σαν ρούχο? σαν ρούχο θα τα αλλάξεις, και θα γίνουν άλλαξε: 102:27 Αλλά εσύ είσαι ο ίδιος, και τα χρόνια σου δεν θα έχουν τέλος. 102:28 Τα παιδιά των δούλων σου θα συνεχίσουν, και οι απόγονοί τους θα είναι καθιερώθηκε μπροστά σου.