Ψαλμοί 88:1 Κύριε Θεέ της σωτηρίας μου, φώναξα μέρα και νύχτα μπροστά σου: 88:2 Ας έρθει μπροστά σου η προσευχή μου· κλίσε το αυτί σου στην κραυγή μου. 88:3 Διότι η ψυχή μου είναι γεμάτη θλίψεις· και η ζωή μου πλησιάζει προς αυτήν τάφος. 88:4 Είμαι μετρημένος με αυτούς που κατεβαίνουν στο λάκκο· είμαι σαν άνθρωπος που δεν έχει δύναμη: 88:5 Ελεύθερος ανάμεσα στους νεκρούς, σαν τους σκοτωμένους που βρίσκονται στον τάφο, τους οποίους εσύ μη θυμάσαι πια· και αποκόπηκαν από το χέρι σου. 88:6 Με έβαλες στον πιο χαμηλό λάκκο, στο σκοτάδι, στα βάθη. 88:7 Η οργή σου είναι σκληρή πάνω μου, και με ταλαιπώρησες με όλα σου κυματιστά. Σελάχ. 88:8 Έφυγες μακριά μου τη γνωριμία μου. με έκανες ένα βδέλυγμα σε αυτούς: Είμαι κλεισμένος και δεν μπορώ να βγω. 88:9 Το μάτι μου θρηνεί λόγω θλίψης: Κύριε, καλώ καθημερινά επάνω σου, άπλωσα τα χέρια μου προς σένα. 88:10 Θα κάνεις θαύματα στους νεκρούς; θα αναστηθούν οι νεκροί και θα δοξάσουν σε? Σελάχ. 88:11 Θα δηλωθεί η στοργική σου καλοσύνη στον τάφο; ή πίστη σου στην καταστροφή; 88:12 Θα γίνουν γνωστά τα θαύματα σου στο σκοτάδι; και η δικαιοσύνη σου στο χώρα της λήθης; 88:13 Αλλά προς σένα έκραξα, Κύριε. και το πρωί η προσευχή μου να σε αποτρέψει. 88:14 Κύριε, γιατί διώχνεις την ψυχή μου; γιατί μου κρύβεις το πρόσωπό σου; 88:15 Είμαι ταλαιπωρημένος και έτοιμος να πεθάνω από τη νεότητά μου, ενώ υποφέρω τη δική σου τρόμοι αποσπώ την προσοχή. 88:16 Η άγρια οργή σου με κυριεύει. οι τρόμοι σου με έκοψαν. 88:17 Γύριζαν γύρω μου καθημερινά σαν νερό. με περικύκλωσαν μαζί. 88:18 Εραστή και φίλο άφησες μακριά μου και τη γνωστή μου σκοτάδι.