Ψαλμοί
88:1 Κύριε Θεέ της σωτηρίας μου, φώναξα μέρα και νύχτα μπροστά σου:
88:2 Ας έρθει μπροστά σου η προσευχή μου· κλίσε το αυτί σου στην κραυγή μου.
88:3 Διότι η ψυχή μου είναι γεμάτη θλίψεις· και η ζωή μου πλησιάζει προς αυτήν
τάφος.
88:4 Είμαι μετρημένος με αυτούς που κατεβαίνουν στο λάκκο· είμαι σαν άνθρωπος που
δεν έχει δύναμη:
88:5 Ελεύθερος ανάμεσα στους νεκρούς, σαν τους σκοτωμένους που βρίσκονται στον τάφο, τους οποίους εσύ
μη θυμάσαι πια· και αποκόπηκαν από το χέρι σου.
88:6 Με έβαλες στον πιο χαμηλό λάκκο, στο σκοτάδι, στα βάθη.
88:7 Η οργή σου είναι σκληρή πάνω μου, και με ταλαιπώρησες με όλα σου
κυματιστά. Σελάχ.
88:8 Έφυγες μακριά μου τη γνωριμία μου. με έκανες ένα
βδέλυγμα σε αυτούς: Είμαι κλεισμένος και δεν μπορώ να βγω.
88:9 Το μάτι μου θρηνεί λόγω θλίψης: Κύριε, καλώ καθημερινά
επάνω σου, άπλωσα τα χέρια μου προς σένα.
88:10 Θα κάνεις θαύματα στους νεκρούς; θα αναστηθούν οι νεκροί και θα δοξάσουν
σε? Σελάχ.
88:11 Θα δηλωθεί η στοργική σου καλοσύνη στον τάφο; ή πίστη σου
στην καταστροφή;
88:12 Θα γίνουν γνωστά τα θαύματα σου στο σκοτάδι; και η δικαιοσύνη σου στο
χώρα της λήθης;
88:13 Αλλά προς σένα έκραξα, Κύριε. και το πρωί η προσευχή μου
να σε αποτρέψει.
88:14 Κύριε, γιατί διώχνεις την ψυχή μου; γιατί μου κρύβεις το πρόσωπό σου;
88:15 Είμαι ταλαιπωρημένος και έτοιμος να πεθάνω από τη νεότητά μου, ενώ υποφέρω τη δική σου
τρόμοι αποσπώ την προσοχή.
88:16 Η άγρια οργή σου με κυριεύει. οι τρόμοι σου με έκοψαν.
88:17 Γύριζαν γύρω μου καθημερινά σαν νερό. με περικύκλωσαν
μαζί.
88:18 Εραστή και φίλο άφησες μακριά μου και τη γνωστή μου
σκοτάδι.