Ψαλμοί 77:1 Έκραξα στον Θεό με τη φωνή μου, στον Θεό με τη φωνή μου. και έδωσε αυτί μου. 77:2 Την ημέρα της θλίψης μου αναζήτησα τον Κύριο· η πληγή μου έτρεχε τη νύχτα, και δεν σταμάτησε: η ψυχή μου αρνήθηκε να παρηγορηθεί. 77:3 Θυμήθηκα τον Θεό και ταράχτηκα· παραπονέθηκα και το πνεύμα μου ήταν συντετριμμένος. Σελάχ. 77:4 Κρατάς τα μάτια μου ξύπνια: Είμαι τόσο ταραγμένος που δεν μπορώ να μιλήσω. 77:5 Εξέτασα τις παλιές μέρες, τα χρόνια των αρχαίων χρόνων. 77:6 Καλώ να θυμηθώ το τραγούδι μου τη νύχτα: κοινωνώ με το δικό μου καρδιά: και το πνεύμα μου έκανε επιμελή αναζήτηση. 77:7 Θα αποβάλει ο Κύριος για πάντα; και δεν θα είναι πλέον ευνοϊκός; 77:8 Εξαφανίστηκε για πάντα το έλεός του; η υπόσχεσή του αποτυγχάνει για πάντα; 77:9 Ξέχασε ο Θεός να είναι ελεήμων; έχει θυμωμένος να κλείσει την τρυφερότητά του έλεος; Σελάχ. 77:10 Και είπα: Αυτή είναι η αναπηρία μου· αλλά θα θυμηθώ τα χρόνια του δεξί του Υψίστου. 77:11 Θα θυμηθώ τα έργα του Κυρίου· βεβαίως θα θυμάμαι τα δικά σου θαύματα του παλιού. 77:12 Θα συλλογιστώ επίσης όλο το έργο σου και θα μιλήσω για τις πράξεις σου. 77:13 Ο δρόμος σου, Θεέ, είναι στο αγιαστήριο: ποιος είναι τόσο μεγάλος Θεός όσο ο Θεός μας; 77:14 Εσύ είσαι ο Θεός που κάνεις θαύματα· εσύ δήλωσες τη δύναμή σου ανάμεσα στους ανθρώπους. 77:15 Με το χέρι σου λύτρωσες τον λαό σου, τους γιους του Ιακώβ και Ιωσήφ. Σελάχ. 77:16 Σε είδαν τα νερά, Θεέ, σε είδαν τα νερά. φοβήθηκαν: το Τα βάθη ήταν επίσης ταραγμένα. 77:17 Τα σύννεφα έβγαλαν νερό: οι ουρανοί έστειλαν έναν ήχο: τα βέλη σου πήγε και στο εξωτερικό. 77:18 Η φωνή της βροντής σου ήταν στον ουρανό· οι αστραπές φωτίστηκαν κόσμος: η γη έτρεμε και σείστηκε. 77:19 Ο δρόμος σου είναι στη θάλασσα, και ο δρόμος σου στα μεγάλα νερά, και ο δικός σου τα βήματα δεν είναι γνωστά. 77:20 Οδήγησες τον λαό σου σαν κοπάδι με το χέρι του Μωυσή και του Ααρών.