Ψαλμοί
77:1 Έκραξα στον Θεό με τη φωνή μου, στον Θεό με τη φωνή μου. και έδωσε
αυτί μου.
77:2 Την ημέρα της θλίψης μου αναζήτησα τον Κύριο· η πληγή μου έτρεχε τη νύχτα,
και δεν σταμάτησε: η ψυχή μου αρνήθηκε να παρηγορηθεί.
77:3 Θυμήθηκα τον Θεό και ταράχτηκα· παραπονέθηκα και το πνεύμα μου ήταν
συντετριμμένος. Σελάχ.
77:4 Κρατάς τα μάτια μου ξύπνια: Είμαι τόσο ταραγμένος που δεν μπορώ να μιλήσω.
77:5 Εξέτασα τις παλιές μέρες, τα χρόνια των αρχαίων χρόνων.
77:6 Καλώ να θυμηθώ το τραγούδι μου τη νύχτα: κοινωνώ με το δικό μου
καρδιά: και το πνεύμα μου έκανε επιμελή αναζήτηση.
77:7 Θα αποβάλει ο Κύριος για πάντα; και δεν θα είναι πλέον ευνοϊκός;
77:8 Εξαφανίστηκε για πάντα το έλεός του; η υπόσχεσή του αποτυγχάνει για πάντα;
77:9 Ξέχασε ο Θεός να είναι ελεήμων; έχει θυμωμένος να κλείσει την τρυφερότητά του
έλεος; Σελάχ.
77:10 Και είπα: Αυτή είναι η αναπηρία μου· αλλά θα θυμηθώ τα χρόνια του
δεξί του Υψίστου.
77:11 Θα θυμηθώ τα έργα του Κυρίου· βεβαίως θα θυμάμαι τα δικά σου
θαύματα του παλιού.
77:12 Θα συλλογιστώ επίσης όλο το έργο σου και θα μιλήσω για τις πράξεις σου.
77:13 Ο δρόμος σου, Θεέ, είναι στο αγιαστήριο: ποιος είναι τόσο μεγάλος Θεός όσο ο Θεός μας;
77:14 Εσύ είσαι ο Θεός που κάνεις θαύματα· εσύ δήλωσες τη δύναμή σου
ανάμεσα στους ανθρώπους.
77:15 Με το χέρι σου λύτρωσες τον λαό σου, τους γιους του Ιακώβ και
Ιωσήφ. Σελάχ.
77:16 Σε είδαν τα νερά, Θεέ, σε είδαν τα νερά. φοβήθηκαν: το
Τα βάθη ήταν επίσης ταραγμένα.
77:17 Τα σύννεφα έβγαλαν νερό: οι ουρανοί έστειλαν έναν ήχο: τα βέλη σου
πήγε και στο εξωτερικό.
77:18 Η φωνή της βροντής σου ήταν στον ουρανό· οι αστραπές φωτίστηκαν
κόσμος: η γη έτρεμε και σείστηκε.
77:19 Ο δρόμος σου είναι στη θάλασσα, και ο δρόμος σου στα μεγάλα νερά, και ο δικός σου
τα βήματα δεν είναι γνωστά.
77:20 Οδήγησες τον λαό σου σαν κοπάδι με το χέρι του Μωυσή και του Ααρών.