Παροιμίες
17:1 Καλύτερα ένα στεγνό μπουκιά και ησυχία μαζί του, παρά ένα σπίτι γεμάτο
θυσίες με διαμάχη.
17:2 Ένας σοφός δούλος θα κυβερνήσει έναν γιο που προκαλεί ντροπή, και θα το κάνει
έχουν μέρος της κληρονομιάς μεταξύ των αδελφών.
17:3 Το λεπτό δοχείο είναι για το ασήμι, και το καμίνι για το χρυσό· αλλά ο Κύριος
δοκιμάζει τις καρδιές.
17:4 Ο πονηρός πράττειν προσέχει τα ψεύτικα χείλη. και ο ψεύτης ακούει α
άτακτη γλώσσα.
17:5 Όποιος κοροϊδεύει τον φτωχό κατακρίνει τον Δημιουργό του· και αυτός που χαίρεται
οι καταστροφές δεν θα μείνουν ατιμώρητες.
17:6 Τα παιδιά των παιδιών είναι το στεφάνι των ηλικιωμένων. και η δόξα των παιδιών
είναι οι πατέρες τους.
17:7 Ο καλός λόγος δεν είναι ανόητος· πολύ λιγότερο τα ψέματα χείλη είναι πρίγκιπας.
17:8 Ένα δώρο είναι σαν πολύτιμος λίθος στα μάτια αυτού που το έχει.
όπου κι αν στραφεί, ευημερεί.
17:9 Αυτός που καλύπτει μια παράβαση αναζητά αγάπη. αλλά αυτός που επαναλαμβάνει α
Η ύλη χωρίζει πολύ φίλους.
17:10 Η επίπληξη μπαίνει περισσότερο στον σοφό παρά εκατό ραβδώσεις στον α
ανόητος.
17:11 Ο κακός άνθρωπος επιδιώκει μόνο την εξέγερση· γι' αυτό θα είναι σκληρός αγγελιοφόρος
έστειλε εναντίον του.
17:12 Ας συναντήσει έναν άντρα μια αρκούδα που της έκλεψαν τα μούτρα, παρά έναν ανόητο
τρέλα.
17:13 Όποιος ανταμείβει το κακό με το καλό, το κακό δεν θα φύγει από το σπίτι του.
17:14 Η αρχή της διαμάχης είναι όπως όταν κάποιος βγάζει νερό· επομένως
εγκαταλείψτε τη διαμάχη, προτού την ανακατέψετε.
17:15 Αυτός που δικαιώνει τον ασεβή, και αυτός που καταδικάζει τον δίκαιο,
και τα δύο είναι βδελυρά στον Κύριο.
17:16 Γι' αυτό υπάρχει τίμημα στο χέρι ενός ανόητου για να πάρει σοφία, βλέποντας
δεν το έχει καρδιά;
17:17 Ο φίλος αγαπά πάντα, και ο αδελφός γεννιέται για αντιξοότητες.
17:18 Άνθρωπος χωρίς νόηση χτυπά τα χέρια, και γίνεται εγγυητής στο
παρουσία του φίλου του.
17:19 Αγαπά την παράβαση που αγαπά τη διαμάχη· και εκείνος που εξυψώνει τη δική του
η πύλη επιδιώκει την καταστροφή.
17:20 Όποιος έχει παράφρονα καρδιά δεν βρίσκει καλό· και αυτός που έχει α
η διεστραμμένη γλώσσα πέφτει σε κακία.
17:21 Όποιος γεννά έναν ανόητο το κάνει για τη θλίψη του· και ο πατέρας ενός
ο ανόητος δεν έχει χαρά.
17:22 Η χαρούμενη καρδιά κάνει καλό σαν φάρμακο, αλλά το συντετριμμένο πνεύμα το στεγνώνει
οστά.
17:23 Ένας πονηρός άνθρωπος βγάζει ένα δώρο από την αγκαλιά του για να διαστρεβλώσει τους τρόπους
κρίση.
17:24 Η σοφία είναι μπροστά σε αυτόν που έχει σύνεση. αλλά τα μάτια ενός ανόητου είναι
στα πέρατα της γης.
17:25 Ο ανόητος γιος είναι θλίψη για τον πατέρα του και πίκρα για αυτήν που γέννησε
αυτόν.
17:26 Επίσης δεν είναι καλό να τιμωρείς τους δίκαιους, ούτε να χτυπάς τους πρίγκιπες για δικαιοσύνη.
17:27 Όποιος έχει γνώση, φυλάττει τα λόγια του· και άνθρωπος με κατανόηση είναι
ενός εξαίρετου πνεύματος.
17:28 Ακόμη και ο ανόητος, όταν σιωπά, θεωρείται σοφός· και αυτός που
κλείνει τα χείλη του εκτιμάται ως άνθρωπος με κατανόηση.