Παροιμίες 17:1 Καλύτερα ένα στεγνό μπουκιά και ησυχία μαζί του, παρά ένα σπίτι γεμάτο θυσίες με διαμάχη. 17:2 Ένας σοφός δούλος θα κυβερνήσει έναν γιο που προκαλεί ντροπή, και θα το κάνει έχουν μέρος της κληρονομιάς μεταξύ των αδελφών. 17:3 Το λεπτό δοχείο είναι για το ασήμι, και το καμίνι για το χρυσό· αλλά ο Κύριος δοκιμάζει τις καρδιές. 17:4 Ο πονηρός πράττειν προσέχει τα ψεύτικα χείλη. και ο ψεύτης ακούει α άτακτη γλώσσα. 17:5 Όποιος κοροϊδεύει τον φτωχό κατακρίνει τον Δημιουργό του· και αυτός που χαίρεται οι καταστροφές δεν θα μείνουν ατιμώρητες. 17:6 Τα παιδιά των παιδιών είναι το στεφάνι των ηλικιωμένων. και η δόξα των παιδιών είναι οι πατέρες τους. 17:7 Ο καλός λόγος δεν είναι ανόητος· πολύ λιγότερο τα ψέματα χείλη είναι πρίγκιπας. 17:8 Ένα δώρο είναι σαν πολύτιμος λίθος στα μάτια αυτού που το έχει. όπου κι αν στραφεί, ευημερεί. 17:9 Αυτός που καλύπτει μια παράβαση αναζητά αγάπη. αλλά αυτός που επαναλαμβάνει α Η ύλη χωρίζει πολύ φίλους. 17:10 Η επίπληξη μπαίνει περισσότερο στον σοφό παρά εκατό ραβδώσεις στον α ανόητος. 17:11 Ο κακός άνθρωπος επιδιώκει μόνο την εξέγερση· γι' αυτό θα είναι σκληρός αγγελιοφόρος έστειλε εναντίον του. 17:12 Ας συναντήσει έναν άντρα μια αρκούδα που της έκλεψαν τα μούτρα, παρά έναν ανόητο τρέλα. 17:13 Όποιος ανταμείβει το κακό με το καλό, το κακό δεν θα φύγει από το σπίτι του. 17:14 Η αρχή της διαμάχης είναι όπως όταν κάποιος βγάζει νερό· επομένως εγκαταλείψτε τη διαμάχη, προτού την ανακατέψετε. 17:15 Αυτός που δικαιώνει τον ασεβή, και αυτός που καταδικάζει τον δίκαιο, και τα δύο είναι βδελυρά στον Κύριο. 17:16 Γι' αυτό υπάρχει τίμημα στο χέρι ενός ανόητου για να πάρει σοφία, βλέποντας δεν το έχει καρδιά; 17:17 Ο φίλος αγαπά πάντα, και ο αδελφός γεννιέται για αντιξοότητες. 17:18 Άνθρωπος χωρίς νόηση χτυπά τα χέρια, και γίνεται εγγυητής στο παρουσία του φίλου του. 17:19 Αγαπά την παράβαση που αγαπά τη διαμάχη· και εκείνος που εξυψώνει τη δική του η πύλη επιδιώκει την καταστροφή. 17:20 Όποιος έχει παράφρονα καρδιά δεν βρίσκει καλό· και αυτός που έχει α η διεστραμμένη γλώσσα πέφτει σε κακία. 17:21 Όποιος γεννά έναν ανόητο το κάνει για τη θλίψη του· και ο πατέρας ενός ο ανόητος δεν έχει χαρά. 17:22 Η χαρούμενη καρδιά κάνει καλό σαν φάρμακο, αλλά το συντετριμμένο πνεύμα το στεγνώνει οστά. 17:23 Ένας πονηρός άνθρωπος βγάζει ένα δώρο από την αγκαλιά του για να διαστρεβλώσει τους τρόπους κρίση. 17:24 Η σοφία είναι μπροστά σε αυτόν που έχει σύνεση. αλλά τα μάτια ενός ανόητου είναι στα πέρατα της γης. 17:25 Ο ανόητος γιος είναι θλίψη για τον πατέρα του και πίκρα για αυτήν που γέννησε αυτόν. 17:26 Επίσης δεν είναι καλό να τιμωρείς τους δίκαιους, ούτε να χτυπάς τους πρίγκιπες για δικαιοσύνη. 17:27 Όποιος έχει γνώση, φυλάττει τα λόγια του· και άνθρωπος με κατανόηση είναι ενός εξαίρετου πνεύματος. 17:28 Ακόμη και ο ανόητος, όταν σιωπά, θεωρείται σοφός· και αυτός που κλείνει τα χείλη του εκτιμάται ως άνθρωπος με κατανόηση.