Γρουσούζης
2:1 Τότε ο Ιωνάς προσευχήθηκε στον Κύριο τον Θεό του από την κοιλιά του ψαριού,
2:2 Και είπε, έκραξα λόγω της θλίψης μου στον Κύριο, και αυτός
με άκουσες; από την κοιλιά της κόλασης φώναξα, και άκουσες τη φωνή μου.
2:3 Διότι με είχες ρίξει στα βάθη, στη μέση των θαλασσών. και το
πλημμύρες με περικύκλωσαν: όλες οι φωνές σου και τα κύματα σου πέρασαν από πάνω μου.
2:4 Τότε είπα, με διώχνουν από τα μάτια σου. όμως θα κοιτάξω ξανά προς το μέρος
τον ιερό σου ναό.
2:5 Τα νερά με περικύκλωσαν μέχρι την ψυχή· το βάθος με έκλεισε
τριγύρω, τα ζιζάνια ήταν τυλιγμένα γύρω από το κεφάλι μου.
2:6 Κατέβηκα στους πυθμένες των βουνών. η γη με τα κάγκελα της ήταν
για μένα για πάντα: όμως μεγάλωσες τη ζωή μου από τη διαφθορά, Ω
ΚΥΡΙΕ Θεέ μου.
2,7 Όταν η ψυχή μου λιποθύμησε μέσα μου, θυμήθηκα τον Κύριο· και ήρθε η προσευχή μου
μέσα σε σένα, στον άγιο ναό σου.
2:8 Αυτοί που παρατηρούν τις ψεύτικες ματαιοδοξίες εγκαταλείπουν το έλεός τους.
2:9 Αλλά θα θυσιάσω σε σένα με φωνή ευχαριστίας. θα
πληρώστε αυτό που ορκίστηκα. Η σωτηρία είναι του Κυρίου.
2:10 Και ο Κύριος μίλησε στο ψάρι, και έκανε εμετό τον Ιωνά στα ξερά
γη.