Γρουσούζης 2:1 Τότε ο Ιωνάς προσευχήθηκε στον Κύριο τον Θεό του από την κοιλιά του ψαριού, 2:2 Και είπε, έκραξα λόγω της θλίψης μου στον Κύριο, και αυτός με άκουσες; από την κοιλιά της κόλασης φώναξα, και άκουσες τη φωνή μου. 2:3 Διότι με είχες ρίξει στα βάθη, στη μέση των θαλασσών. και το πλημμύρες με περικύκλωσαν: όλες οι φωνές σου και τα κύματα σου πέρασαν από πάνω μου. 2:4 Τότε είπα, με διώχνουν από τα μάτια σου. όμως θα κοιτάξω ξανά προς το μέρος τον ιερό σου ναό. 2:5 Τα νερά με περικύκλωσαν μέχρι την ψυχή· το βάθος με έκλεισε τριγύρω, τα ζιζάνια ήταν τυλιγμένα γύρω από το κεφάλι μου. 2:6 Κατέβηκα στους πυθμένες των βουνών. η γη με τα κάγκελα της ήταν για μένα για πάντα: όμως μεγάλωσες τη ζωή μου από τη διαφθορά, Ω ΚΥΡΙΕ Θεέ μου. 2,7 Όταν η ψυχή μου λιποθύμησε μέσα μου, θυμήθηκα τον Κύριο· και ήρθε η προσευχή μου μέσα σε σένα, στον άγιο ναό σου. 2:8 Αυτοί που παρατηρούν τις ψεύτικες ματαιοδοξίες εγκαταλείπουν το έλεός τους. 2:9 Αλλά θα θυσιάσω σε σένα με φωνή ευχαριστίας. θα πληρώστε αυτό που ορκίστηκα. Η σωτηρία είναι του Κυρίου. 2:10 Και ο Κύριος μίλησε στο ψάρι, και έκανε εμετό τον Ιωνά στα ξερά γη.