Δουλειά
41:1 Μπορείς να τραβήξεις τον Λεβιάθαν με ένα άγκιστρο; ή η γλώσσα του με κορδόνι
που απογοητεύεις;
41:2 Μπορείς να του βάλεις γάντζο στη μύτη; ή τρύπησε το σαγόνι του με α
αγκάθι?
41:3 Θα κάνει πολλές ικεσίες σε σένα; θα πει απαλά λόγια
σε?
41:4 Θα κάνει διαθήκη μαζί σου; θα τον πάρεις για υπηρέτη
πάντα?
41:5 Θα παίξεις μαζί του σαν πουλί; ή θα τον δέσεις για σένα
κορίτσια;
41:6 Θα του κάνουν συμπόσιο οι σύντροφοι; θα τον χωρίσουν
οι έμποροι;
41:7 Μπορείς να γεμίσεις το δέρμα του με αγκαθωτά σίδερα; ή το κεφάλι του με ψάρι
δόρατα;
41:8 Βάλε το χέρι σου πάνω του, θυμήσου τη μάχη, μην κάνεις άλλο.
41:9 Ιδού, η ελπίδα του είναι μάταιη· δεν θα καταρριφθεί κανείς ούτε σε
η θέα του;
41:10 Κανένας δεν είναι τόσο άγριος που να τολμήσει να τον ξεσηκώσει: ποιος τότε μπορεί να σταθεί
πριν από εμένα?
41:11 Ποιος με εμπόδισε να του ανταποδώσω; οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από το
όλος ο παράδεισος είναι δικός μου.
41:12 Δεν θα κρύψω τα μέρη του, ούτε τη δύναμή του, ούτε την όμορφη αναλογία του.
41:13 Ποιος μπορεί να ανακαλύψει το πρόσωπο του ενδύματός του; ή με ποιον μπορεί να έρθει σε αυτόν
το διπλό του χαλινάρι;
41:14 Ποιος μπορεί να ανοίξει τις πόρτες του προσώπου του; τα δόντια του είναι τρομερά τριγύρω.
41:15 Η ζυγαριά του είναι η υπερηφάνειά του, κλειστή σαν με στενή σφραγίδα.
41:16 Το ένα είναι τόσο κοντά στο άλλο, που δεν μπορεί να μπει αέρας ανάμεσά τους.
41:17 Είναι ενωμένα το ένα με το άλλο, κολλάνε μεταξύ τους, που δεν μπορούν να είναι
χωρισμένοι.
41:18 Από τις ανάγκες του λάμπει φως, και τα μάτια του είναι σαν τα βλέφαρα
το πρωί.
41:19 Από το στόμα του βγαίνουν αναμμένα λυχνάρια, και σπινθήρες φωτιάς ξεπηδούν.
41:20 Απ' τα ρουθούνια του βγαίνει καπνός, σαν από κατσαρόλα ή καζάνι που βράζει.
41:21 Η πνοή του ανάβει κάρβουνα, και φλόγα βγαίνει από το στόμα του.
41:22 Στο λαιμό του μένει δύναμη, και η λύπη μετατρέπεται σε χαρά πριν
αυτόν.
41:23 Οι νιφάδες της σάρκας του ενώνονται μεταξύ τους: είναι σταθερές
τους εαυτούς τους; δεν μπορούν να μετακινηθούν.
41:24 Η καρδιά του είναι σταθερή σαν πέτρα. ναι, τόσο σκληρό όσο ένα κομμάτι από το κάτω μέρος
μυλόπετρα.
41:25 Όταν σηκώνεται, οι δυνατοί φοβούνται· εξαιτίας του
σπασίματα εξαγνίζονται.
41:26 Το σπαθί εκείνου που τον ακουμπάει δεν μπορεί να κρατήσει: το δόρυ, το βέλος,
ούτε το habergeon.
41:27 Θεωρεί το σίδερο σαν άχυρο και τον ορείχαλκο σαν σάπιο ξύλο.
41:28 Το βέλος δεν μπορεί να τον κάνει να τραπεί σε φυγή: μαζί του μετατρέπονται σε σφεντόνες
γένια.
41:29 Τα βελάκια μετρώνται ως καλαμάκια: γελάει με το τίναγμα μιας λόγχης.
41:30 Αιχμηρές πέτρες είναι κάτω από αυτόν: απλώνει αιχμηρά πράγματα πάνω του
λάσπη.
41:31 Κάνει τα βαθιά να βράσουν σαν κατσαρόλα, κάνει τη θάλασσα σαν κατσαρόλα
αλοιφή.
41:32 Ανοίγει ένα μονοπάτι για να λάμψει πίσω του. θα σκεφτόταν κανείς το βαθύ να είναι
σεβάσμιος.
41:33 Πάνω στη γη δεν υπάρχει όμοιός του, που έγινε χωρίς φόβο.
41:34 Βλέπει όλα τα υψηλά πράγματα· είναι βασιλιάς πάνω σε όλα τα παιδιά
υπερηφάνεια.