Δουλειά 41:1 Μπορείς να τραβήξεις τον Λεβιάθαν με ένα άγκιστρο; ή η γλώσσα του με κορδόνι που απογοητεύεις; 41:2 Μπορείς να του βάλεις γάντζο στη μύτη; ή τρύπησε το σαγόνι του με α αγκάθι? 41:3 Θα κάνει πολλές ικεσίες σε σένα; θα πει απαλά λόγια σε? 41:4 Θα κάνει διαθήκη μαζί σου; θα τον πάρεις για υπηρέτη πάντα? 41:5 Θα παίξεις μαζί του σαν πουλί; ή θα τον δέσεις για σένα κορίτσια; 41:6 Θα του κάνουν συμπόσιο οι σύντροφοι; θα τον χωρίσουν οι έμποροι; 41:7 Μπορείς να γεμίσεις το δέρμα του με αγκαθωτά σίδερα; ή το κεφάλι του με ψάρι δόρατα; 41:8 Βάλε το χέρι σου πάνω του, θυμήσου τη μάχη, μην κάνεις άλλο. 41:9 Ιδού, η ελπίδα του είναι μάταιη· δεν θα καταρριφθεί κανείς ούτε σε η θέα του; 41:10 Κανένας δεν είναι τόσο άγριος που να τολμήσει να τον ξεσηκώσει: ποιος τότε μπορεί να σταθεί πριν από εμένα? 41:11 Ποιος με εμπόδισε να του ανταποδώσω; οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από το όλος ο παράδεισος είναι δικός μου. 41:12 Δεν θα κρύψω τα μέρη του, ούτε τη δύναμή του, ούτε την όμορφη αναλογία του. 41:13 Ποιος μπορεί να ανακαλύψει το πρόσωπο του ενδύματός του; ή με ποιον μπορεί να έρθει σε αυτόν το διπλό του χαλινάρι; 41:14 Ποιος μπορεί να ανοίξει τις πόρτες του προσώπου του; τα δόντια του είναι τρομερά τριγύρω. 41:15 Η ζυγαριά του είναι η υπερηφάνειά του, κλειστή σαν με στενή σφραγίδα. 41:16 Το ένα είναι τόσο κοντά στο άλλο, που δεν μπορεί να μπει αέρας ανάμεσά τους. 41:17 Είναι ενωμένα το ένα με το άλλο, κολλάνε μεταξύ τους, που δεν μπορούν να είναι χωρισμένοι. 41:18 Από τις ανάγκες του λάμπει φως, και τα μάτια του είναι σαν τα βλέφαρα το πρωί. 41:19 Από το στόμα του βγαίνουν αναμμένα λυχνάρια, και σπινθήρες φωτιάς ξεπηδούν. 41:20 Απ' τα ρουθούνια του βγαίνει καπνός, σαν από κατσαρόλα ή καζάνι που βράζει. 41:21 Η πνοή του ανάβει κάρβουνα, και φλόγα βγαίνει από το στόμα του. 41:22 Στο λαιμό του μένει δύναμη, και η λύπη μετατρέπεται σε χαρά πριν αυτόν. 41:23 Οι νιφάδες της σάρκας του ενώνονται μεταξύ τους: είναι σταθερές τους εαυτούς τους; δεν μπορούν να μετακινηθούν. 41:24 Η καρδιά του είναι σταθερή σαν πέτρα. ναι, τόσο σκληρό όσο ένα κομμάτι από το κάτω μέρος μυλόπετρα. 41:25 Όταν σηκώνεται, οι δυνατοί φοβούνται· εξαιτίας του σπασίματα εξαγνίζονται. 41:26 Το σπαθί εκείνου που τον ακουμπάει δεν μπορεί να κρατήσει: το δόρυ, το βέλος, ούτε το habergeon. 41:27 Θεωρεί το σίδερο σαν άχυρο και τον ορείχαλκο σαν σάπιο ξύλο. 41:28 Το βέλος δεν μπορεί να τον κάνει να τραπεί σε φυγή: μαζί του μετατρέπονται σε σφεντόνες γένια. 41:29 Τα βελάκια μετρώνται ως καλαμάκια: γελάει με το τίναγμα μιας λόγχης. 41:30 Αιχμηρές πέτρες είναι κάτω από αυτόν: απλώνει αιχμηρά πράγματα πάνω του λάσπη. 41:31 Κάνει τα βαθιά να βράσουν σαν κατσαρόλα, κάνει τη θάλασσα σαν κατσαρόλα αλοιφή. 41:32 Ανοίγει ένα μονοπάτι για να λάμψει πίσω του. θα σκεφτόταν κανείς το βαθύ να είναι σεβάσμιος. 41:33 Πάνω στη γη δεν υπάρχει όμοιός του, που έγινε χωρίς φόβο. 41:34 Βλέπει όλα τα υψηλά πράγματα· είναι βασιλιάς πάνω σε όλα τα παιδιά υπερηφάνεια.