Δουλειά 17:1 Η ανάσα μου είναι διεφθαρμένη, οι μέρες μου έχουν χαθεί, οι τάφοι είναι έτοιμοι για μένα. 17:2 Δεν υπάρχουν κοροϊδευτές μαζί μου; και δεν μένει το μάτι μου μέσα τους πρόκληση? 17:3 Ξάπλωσε τώρα, βάλε με εγγύηση μαζί σου. ποιος είναι αυτός που θα χτυπήσει χέρια μαζί μου; 17:4 Διότι απέκρυψες την καρδιά τους από την κατανόηση· γι' αυτό θα κάνεις μην τους εξυψώνεις. 17:5 Αυτός που μιλάει κολακεία στους φίλους του, ακόμη και στα μάτια των παιδιών του θα αποτύχει. 17:6 Με κατέστησε και εμένα δήθεν του λαού. και προηγουμένως ήμουν ως α ταμπρέτα. 17:7 Και το μάτι μου είναι θαμπό από λύπη, και όλα τα μέλη μου είναι σαν α σκιά. 17:8 Οι ευθείς θα εκπλαγούν με αυτό, και οι αθώοι θα ξεσηκωθούν τον εαυτό του κατά του υποκριτή. 17:9 Και ο δίκαιος θα κρατήσει την οδό του, και αυτός που έχει καθαρά χέρια θα είναι όλο και πιο δυνατός. 17:10 Αλλά όσο για όλους σας, επιστρέψτε και ελάτε τώρα· γιατί δεν μπορώ να βρω έναν σοφός ανάμεσά σας. 17:11 Οι μέρες μου έχουν περάσει, οι σκοποί μου έχουν διακοπεί, ακόμα και οι σκέψεις μου καρδιά. 17:12 Αλλάζουν τη νύχτα σε μέρα: το φως είναι σύντομο λόγω του σκότους. 17:13 Αν περιμένω, ο τάφος είναι το σπίτι μου: Έχω στρώσει το κρεβάτι μου στο σκοτάδι. 17:14 Είπα στη διαφθορά, Είσαι ο πατέρας μου, στο σκουλήκι, είσαι δικός μου μητέρα και η αδερφή μου. 17:15 Και πού είναι τώρα η ελπίδα μου; Όσο για την ελπίδα μου, ποιος θα τη δει; 17:16 Θα κατεβούν στα κάγκελα του λάκκου, όταν θα είναι μέσα η ανάπαυση μας μαζί η σκόνη.