Δουλειά
17:1 Η ανάσα μου είναι διεφθαρμένη, οι μέρες μου έχουν χαθεί, οι τάφοι είναι έτοιμοι για μένα.
17:2 Δεν υπάρχουν κοροϊδευτές μαζί μου; και δεν μένει το μάτι μου μέσα τους
πρόκληση?
17:3 Ξάπλωσε τώρα, βάλε με εγγύηση μαζί σου. ποιος είναι αυτός που θα χτυπήσει
χέρια μαζί μου;
17:4 Διότι απέκρυψες την καρδιά τους από την κατανόηση· γι' αυτό θα κάνεις
μην τους εξυψώνεις.
17:5 Αυτός που μιλάει κολακεία στους φίλους του, ακόμη και στα μάτια των παιδιών του
θα αποτύχει.
17:6 Με κατέστησε και εμένα δήθεν του λαού. και προηγουμένως ήμουν ως α
ταμπρέτα.
17:7 Και το μάτι μου είναι θαμπό από λύπη, και όλα τα μέλη μου είναι σαν α
σκιά.
17:8 Οι ευθείς θα εκπλαγούν με αυτό, και οι αθώοι θα ξεσηκωθούν
τον εαυτό του κατά του υποκριτή.
17:9 Και ο δίκαιος θα κρατήσει την οδό του, και αυτός που έχει καθαρά χέρια
θα είναι όλο και πιο δυνατός.
17:10 Αλλά όσο για όλους σας, επιστρέψτε και ελάτε τώρα· γιατί δεν μπορώ να βρω έναν
σοφός ανάμεσά σας.
17:11 Οι μέρες μου έχουν περάσει, οι σκοποί μου έχουν διακοπεί, ακόμα και οι σκέψεις μου
καρδιά.
17:12 Αλλάζουν τη νύχτα σε μέρα: το φως είναι σύντομο λόγω του σκότους.
17:13 Αν περιμένω, ο τάφος είναι το σπίτι μου: Έχω στρώσει το κρεβάτι μου στο σκοτάδι.
17:14 Είπα στη διαφθορά, Είσαι ο πατέρας μου, στο σκουλήκι, είσαι δικός μου
μητέρα και η αδερφή μου.
17:15 Και πού είναι τώρα η ελπίδα μου; Όσο για την ελπίδα μου, ποιος θα τη δει;
17:16 Θα κατεβούν στα κάγκελα του λάκκου, όταν θα είναι μέσα η ανάπαυση μας μαζί
η σκόνη.