Δουλειά
13:1 Ιδού, το μάτι μου τα είδε όλα αυτά, το αυτί μου τα άκουσε και τα κατάλαβε.
13:2 Ό,τι γνωρίζετε, το ίδιο γνωρίζω και εγώ· δεν είμαι κατώτερος από εσάς.
13:3 Ασφαλώς θα μιλούσα στον Παντοδύναμο και επιθυμώ να συζητήσω με τον Θεό.
13:4 Αλλά εσείς είστε πλαστογράφοι ψεμάτων, είστε όλοι γιατροί χωρίς αξία.
13:5 Μακάρι να ησυχάζατε! και θα πρέπει να είναι δικό σου
σοφία.
13:6 Ακούστε τώρα τον συλλογισμό μου, και ακούστε τις παρακλήσεις των χειλιών μου.
13:7 Θα μιλήσετε πονηρά για τον Θεό; και να του μιλάς δόλια;
13:8 Θα δεχτείτε το πρόσωπό του; θα διεκδικήσεις τον Θεό;
13:9 Είναι καλό να σας ψάξει; ή όπως ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον,
τον κοροϊδεύεις τόσο;
13:10 Σίγουρα θα σας επιπλήξει, αν δεχτείτε κρυφά πρόσωπα.
13:11 Δεν θα σας φοβίσει η εξοχότητά του; και ο τρόμος του πέσει πάνω σου;
13:12 Οι αναμνήσεις σας είναι σαν στάχτες, τα σώματά σας με πήλινα σώματα.
13:13 Ηρεμήστε, αφήστε με να μιλήσω, και άσε με τι
θα.
13:14 Γιατί παίρνω τη σάρκα μου στα δόντια μου και βάζω τη ζωή μου στο χέρι μου;
13:15 Αν και με σκοτώσει, θα εμπιστευτώ σε αυτόν, αλλά θα διατηρήσω τα δικά μου
δρόμους μπροστά του.
13,16 Και αυτός θα είναι η σωτηρία μου· επειδή, ο υποκριτής δεν θα προηγηθεί
αυτόν.
13:17 Ακούστε με επιμέλεια τον λόγο μου και τη δήλωσή μου με τα αυτιά σας.
13:18 Ιδού τώρα, διέταξα την υπόθεση μου. Ξέρω ότι θα δικαιωθώ.
13:19 Ποιος είναι αυτός που θα με παρακαλέσει; προς το παρόν, αν κρατήσω τη γλώσσα μου, θα το κάνω
πεθαίνω.
13:20 Μόνο δύο πράγματα μην μου κάνεις: τότε δεν θα κρυφτώ από σένα.
13:21 Τραβήξτε το χέρι σας μακριά μου· και ας μη με τρομάξει ο τρόμος σου.
13:22 Τότε φώναξε, και θα απαντήσω· ή άσε με να μιλήσω, και απάντησέ μου.
13:23 Πόσες είναι οι ανομίες και οι αμαρτίες μου; κάνε με να γνωρίσω το παράπτωμά μου
και την αμαρτία μου.
13:24 Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου και με κρατάς για εχθρό σου;
13:25 Θα σπάσεις ένα φύλλο που το σέρνουν πέρα δώθε; και θα επιδιώξεις το στεγνό
γένια?
13:26 Διότι γράφεις πικρά πράγματα εναντίον μου, και με κάνεις να κατέχω τα
ανομίες της νιότης μου.
13:27 Βάζεις και τα πόδια μου στα κοντάκια και κοιτάς όλους στενά
Τα μονοπάτια μου. βάζεις ένα αποτύπωμα στις φτέρνες των ποδιών μου.
13:28 Και αυτός, ως σάπιο πράγμα, καταναλώνει, ως ένδυμα που τρώγεται ο σκόρος.