Δουλειά 13:1 Ιδού, το μάτι μου τα είδε όλα αυτά, το αυτί μου τα άκουσε και τα κατάλαβε. 13:2 Ό,τι γνωρίζετε, το ίδιο γνωρίζω και εγώ· δεν είμαι κατώτερος από εσάς. 13:3 Ασφαλώς θα μιλούσα στον Παντοδύναμο και επιθυμώ να συζητήσω με τον Θεό. 13:4 Αλλά εσείς είστε πλαστογράφοι ψεμάτων, είστε όλοι γιατροί χωρίς αξία. 13:5 Μακάρι να ησυχάζατε! και θα πρέπει να είναι δικό σου σοφία. 13:6 Ακούστε τώρα τον συλλογισμό μου, και ακούστε τις παρακλήσεις των χειλιών μου. 13:7 Θα μιλήσετε πονηρά για τον Θεό; και να του μιλάς δόλια; 13:8 Θα δεχτείτε το πρόσωπό του; θα διεκδικήσεις τον Θεό; 13:9 Είναι καλό να σας ψάξει; ή όπως ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον, τον κοροϊδεύεις τόσο; 13:10 Σίγουρα θα σας επιπλήξει, αν δεχτείτε κρυφά πρόσωπα. 13:11 Δεν θα σας φοβίσει η εξοχότητά του; και ο τρόμος του πέσει πάνω σου; 13:12 Οι αναμνήσεις σας είναι σαν στάχτες, τα σώματά σας με πήλινα σώματα. 13:13 Ηρεμήστε, αφήστε με να μιλήσω, και άσε με τι θα. 13:14 Γιατί παίρνω τη σάρκα μου στα δόντια μου και βάζω τη ζωή μου στο χέρι μου; 13:15 Αν και με σκοτώσει, θα εμπιστευτώ σε αυτόν, αλλά θα διατηρήσω τα δικά μου δρόμους μπροστά του. 13,16 Και αυτός θα είναι η σωτηρία μου· επειδή, ο υποκριτής δεν θα προηγηθεί αυτόν. 13:17 Ακούστε με επιμέλεια τον λόγο μου και τη δήλωσή μου με τα αυτιά σας. 13:18 Ιδού τώρα, διέταξα την υπόθεση μου. Ξέρω ότι θα δικαιωθώ. 13:19 Ποιος είναι αυτός που θα με παρακαλέσει; προς το παρόν, αν κρατήσω τη γλώσσα μου, θα το κάνω πεθαίνω. 13:20 Μόνο δύο πράγματα μην μου κάνεις: τότε δεν θα κρυφτώ από σένα. 13:21 Τραβήξτε το χέρι σας μακριά μου· και ας μη με τρομάξει ο τρόμος σου. 13:22 Τότε φώναξε, και θα απαντήσω· ή άσε με να μιλήσω, και απάντησέ μου. 13:23 Πόσες είναι οι ανομίες και οι αμαρτίες μου; κάνε με να γνωρίσω το παράπτωμά μου και την αμαρτία μου. 13:24 Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου και με κρατάς για εχθρό σου; 13:25 Θα σπάσεις ένα φύλλο που το σέρνουν πέρα δώθε; και θα επιδιώξεις το στεγνό γένια? 13:26 Διότι γράφεις πικρά πράγματα εναντίον μου, και με κάνεις να κατέχω τα ανομίες της νιότης μου. 13:27 Βάζεις και τα πόδια μου στα κοντάκια και κοιτάς όλους στενά Τα μονοπάτια μου. βάζεις ένα αποτύπωμα στις φτέρνες των ποδιών μου. 13:28 Και αυτός, ως σάπιο πράγμα, καταναλώνει, ως ένδυμα που τρώγεται ο σκόρος.