Δουλειά 10:1 Η ψυχή μου έχει κουραστεί από τη ζωή μου. Θα αφήσω το παράπονό μου πάνω μου. Εγώ θα μιλήσει στην πίκρα της ψυχής μου. 10:2 Θα πω στον Θεό, Μη με καταδικάζεις. δείξε μου γιατί κοντράρετε μαζί μου. 10:3 Είναι καλό σε σένα να καταδυναστεύεις, ότι πρέπει περιφρόνησε το έργο των χεριών σου και έλαμπε στη συμβουλή των κακός? 10:4 Έχεις μάτια από σάρκα; ή βλέπεις όπως βλέπει ο άνθρωπος; 10:5 Είναι οι μέρες σου σαν τις μέρες του ανθρώπου; είναι τα χρόνια σου σαν μέρες ανθρώπου, 10,6 Ότι ζητάς την ανομία μου και αναζητάς την αμαρτία μου; 10:7 Ξέρεις ότι δεν είμαι πονηρός. και δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να προσφέρει από το χέρι σου. 10:8 Τα χέρια σου με έφτιαξαν και με συνέθεσαν ολόγυρα. όμως εσύ θα με καταστρέψεις. 10:9 Θυμήσου, σε παρακαλώ, ότι με έκανες σαν τον πηλό. και μαρασμός με ξαναφέρνεις στο χώμα; 10:10 Δεν με χύσατε σαν γάλα και δεν με πήξατε σαν τυρί; 10:11 Με έντυσες δέρμα και σάρκα και με περιφράξεις με κόκαλα και νύχια. 10:12 Μου έδωσες ζωή και εύνοια, και η επίσκεψή σου διατήρησε το πνεύμα μου. 10:13 Και αυτά τα έκρυψες στην καρδιά σου: ξέρω ότι αυτό είναι με σε. 10:14 Αν αμαρτήσω, τότε με σημαδεύεις και δεν θα με αθωώσεις από τα δικά μου ανομία. 10:15 Αν είμαι πονηρός, αλίμονο σε μένα. και αν είμαι δίκαιος, δεν θα σηκώσω ψηλά το κεφάλι μου. Είμαι γεμάτος σύγχυση. Γι' αυτό δες τη θλίψη μου. 10:16 Διότι αυξάνεται. Με κυνηγάς σαν άγριο λιοντάρι: και πάλι εσύ δείξε τον εαυτό σου θαυμάσιο πάνω μου. 10:17 Ανανεώνεις τους μάρτυρες σου εναντίον μου, και αυξάνεις την αγανάκτησή σου πάνω μου; οι αλλαγές και ο πόλεμος είναι εναντίον μου. 10:18 Γιατί λοιπόν με έβγαλες από τη μήτρα; Αχ να το είχα παράτησε το φάντασμα, και κανένα μάτι δεν με είχε δει! 10:19 Θα έπρεπε να ήμουν σαν να μην ήμουν. Έπρεπε να με μεταφέρουν από τη μήτρα στον τάφο. 10:20 Δεν είναι λίγες οι μέρες μου; πάψε λοιπόν, και άσε με να πάρω παρηγορήστε λίγο, 10:21 Πριν πάω από όπου δεν θα επιστρέψω, ακόμη και στη χώρα του σκότους και η σκιά του θανάτου? 10:22 Μια χώρα του σκότους, όπως το ίδιο το σκοτάδι. και της σκιάς του θανάτου, χωρίς καμία τάξη, και όπου το φως είναι σαν το σκοτάδι.