Δουλειά
10:1 Η ψυχή μου έχει κουραστεί από τη ζωή μου. Θα αφήσω το παράπονό μου πάνω μου. Εγώ
θα μιλήσει στην πίκρα της ψυχής μου.
10:2 Θα πω στον Θεό, Μη με καταδικάζεις. δείξε μου γιατί
κοντράρετε μαζί μου.
10:3 Είναι καλό σε σένα να καταδυναστεύεις, ότι πρέπει
περιφρόνησε το έργο των χεριών σου και έλαμπε στη συμβουλή των
κακός?
10:4 Έχεις μάτια από σάρκα; ή βλέπεις όπως βλέπει ο άνθρωπος;
10:5 Είναι οι μέρες σου σαν τις μέρες του ανθρώπου; είναι τα χρόνια σου σαν μέρες ανθρώπου,
10,6 Ότι ζητάς την ανομία μου και αναζητάς την αμαρτία μου;
10:7 Ξέρεις ότι δεν είμαι πονηρός. και δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να προσφέρει
από το χέρι σου.
10:8 Τα χέρια σου με έφτιαξαν και με συνέθεσαν ολόγυρα. όμως εσύ
θα με καταστρέψεις.
10:9 Θυμήσου, σε παρακαλώ, ότι με έκανες σαν τον πηλό. και μαρασμός
με ξαναφέρνεις στο χώμα;
10:10 Δεν με χύσατε σαν γάλα και δεν με πήξατε σαν τυρί;
10:11 Με έντυσες δέρμα και σάρκα και με περιφράξεις με κόκαλα
και νύχια.
10:12 Μου έδωσες ζωή και εύνοια, και η επίσκεψή σου διατήρησε
το πνεύμα μου.
10:13 Και αυτά τα έκρυψες στην καρδιά σου: ξέρω ότι αυτό είναι με
σε.
10:14 Αν αμαρτήσω, τότε με σημαδεύεις και δεν θα με αθωώσεις από τα δικά μου
ανομία.
10:15 Αν είμαι πονηρός, αλίμονο σε μένα. και αν είμαι δίκαιος, δεν θα σηκώσω
ψηλά το κεφάλι μου. Είμαι γεμάτος σύγχυση. Γι' αυτό δες τη θλίψη μου.
10:16 Διότι αυξάνεται. Με κυνηγάς σαν άγριο λιοντάρι: και πάλι εσύ
δείξε τον εαυτό σου θαυμάσιο πάνω μου.
10:17 Ανανεώνεις τους μάρτυρες σου εναντίον μου, και αυξάνεις την αγανάκτησή σου
πάνω μου; οι αλλαγές και ο πόλεμος είναι εναντίον μου.
10:18 Γιατί λοιπόν με έβγαλες από τη μήτρα; Αχ να το είχα
παράτησε το φάντασμα, και κανένα μάτι δεν με είχε δει!
10:19 Θα έπρεπε να ήμουν σαν να μην ήμουν. Έπρεπε να με μεταφέρουν
από τη μήτρα στον τάφο.
10:20 Δεν είναι λίγες οι μέρες μου; πάψε λοιπόν, και άσε με να πάρω
παρηγορήστε λίγο,
10:21 Πριν πάω από όπου δεν θα επιστρέψω, ακόμη και στη χώρα του σκότους και
η σκιά του θανάτου?
10:22 Μια χώρα του σκότους, όπως το ίδιο το σκοτάδι. και της σκιάς του θανάτου,
χωρίς καμία τάξη, και όπου το φως είναι σαν το σκοτάδι.