Έζρα
9:1 Και όταν έγιναν αυτά, οι πρίγκιπες ήρθαν σε μένα, λέγοντας: Ο
ο λαός του Ισραήλ και οι ιερείς και οι Λευίτες δεν έχουν χωρίσει
οι ίδιοι από τους ανθρώπους των χωρών, κάνοντας σύμφωνα με τους
αηδίες, ακόμη και των Χαναναίων, των Χετταίων, των Περιζιτών, των
Ιεβουσίτες, Αμμωνίτες, Μωαβίτες, Αιγύπτιοι και Αμορραίοι.
9:2 Διότι πήραν από τις κόρες τους για τον εαυτό τους και για τους
γιοι: έτσι ώστε ο άγιος σπόρος έχει αναμειχθεί με τους ανθρώπους του
εκείνες τις χώρες: ναι, το χέρι των ηγεμόνων και των ηγεμόνων ήταν επικεφαλής
αυτή η παράβαση.
9:3 Και όταν το άκουσα αυτό, έσχισα το ένδυμά μου και το μανδύα μου, και
έβγαλα τα μαλλιά του κεφαλιού και της γενειάδας μου και κάθισε έκπληκτος.
9:4 Τότε συγκεντρώθηκαν κοντά μου όλοι όσοι έτρεμαν στα λόγια των
Ο Θεός του Ισραήλ, λόγω της παράβασης εκείνων που είχαν υπάρξει
συνεπαρμένος; και κάθισα έκπληκτος μέχρι την αποψινή θυσία.
9:5 Και στη θυσία του εσπερινού σηκώθηκα από τη βαρύτητα μου. και έχοντας
έσχισε το ρούχο μου και το μανδύα μου, έπεσα στα γόνατά μου και άπλωσα το δικό μου
τα χέρια στον Κύριο τον Θεό μου,
9:6 Και είπε, Θεέ μου, ντρέπομαι και κοκκινίζω για να σηκώσω το πρόσωπό μου προς σένα,
Θεέ μου: γιατί οι ανομίες μας αυξάνονται πάνω από το κεφάλι μας και το παράπτωμά μας
έχει μεγαλώσει μέχρι τους ουρανούς.
9:7 Από τις ημέρες των πατέρων μας έχουμε υποπέσει σε μεγάλο παράπτωμα γι' αυτό
ημέρα; και για τις ανομίες μας είμαστε εμείς, οι βασιλιάδες μας και οι ιερείς μας
παραδόθηκε στα χέρια των βασιλιάδων των χωρών, στο σπαθί, να
αιχμαλωσία, και σε λάφυρα, και σε σύγχυση προσώπου, όπως είναι σήμερα.
9:8 Και τώρα για λίγο έγινε χάρη από τον Κύριο τον Θεό μας,
να μας αφήσει ένα απομεινάρι να γλυτώσουμε, και να μας δώσει ένα καρφί στα άγια του
τόπο, για να μας φωτίσει τα μάτια ο Θεός μας και να μας δώσει λίγη αναζωογόνηση
στα δεσμά μας.
9:9 Διότι ήμασταν δούλοι. όμως ο Θεός μας δεν μας εγκατέλειψε στη δουλεία μας,
αλλά μας έλεγε ενώπιον των βασιλιάδων της Περσίας
δώσε μας μια αναζωογόνηση, να στήσουμε το σπίτι του Θεού μας και να επισκευάσουμε το
τις ερημώσεις τους, και να μας δώσει ένα τείχος στον Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ.
9:10 Και τώρα, Θεέ μας, τι να πούμε μετά από αυτό; γιατί έχουμε εγκαταλείψει
τις εντολές σου,
9:11 Που πρόσταξες από τους δούλους σου τους προφήτες, λέγοντας: Το
γη, στην οποία πηγαίνετε να την κατέχετε, είναι μια ακάθαρτη γη μαζί με τους
βρωμιά των ανθρώπων των χωρών, με τις αηδίες τους, που
το έχουν γεμίσει από άκρη σε άκρη με την ακαθαρσία τους.
9:12 Τώρα, λοιπόν, μη δώσετε τις κόρες σας στους γιους τους και μην πάρετε
τις κόρες τους στους γιους σας, ούτε να ζητάτε την ειρήνη ή τον πλούτο τους
πάντα: για να γίνετε δυνατοί και να φάτε το καλό της γης και να την αφήσετε
για κληρονομιά στα παιδιά σας για πάντα.
9:13 Και μετά από όλα όσα μας ήρθαν για τις κακές μας πράξεις και για τα μεγάλα μας
παράβαση, επειδή εσύ ο Θεός μας μας τιμώρησες λιγότερο από το δικό μας
Οι ανομίες αξίζουν, και μας έδωσε τέτοια απελευθέρωση όπως αυτή.
9:14 Αν πάλι παραβιάσουμε τις εντολές σου και ενωθούμε σε συγγένεια με τους
άνθρωποι αυτών των αηδιών; δεν θα ήσουν θυμωμένος μαζί μας μέχρι
μας είχες καταναλώσει, για να μην υπάρξει κανένα υπόλοιπο, ούτε διαφυγή;
9:15 Κύριε, Θεέ του Ισραήλ, είσαι δίκαιος· επειδή, είμαστε ακόμη δραπέτευσοι, καθώς
είναι σήμερα: ιδού, είμαστε μπροστά σου στα παραπτώματά μας· γιατί εμείς
δεν μπορώ να σταθώ μπροστά σου εξαιτίας αυτού.