2 Έσδρας
4:1 Και ο άγγελος που εστάλη σε εμένα, του οποίου το όνομα ήταν Ουριήλ, μου έδωσε ένα
απάντηση,
4:2 Και είπε, η καρδιά σου έχει πάει μακριά σε αυτόν τον κόσμο, και νομίζεις ότι
κατανοείτε την οδό του Υψίστου;
4:3 Τότε είπα: Ναι, κύριέ μου. Και μου απάντησε, και είπε, με στέλνουν
να σου δείξω τρεις δρόμους και να σου πω τρεις ομοιότητες:
4:4 Γι' αυτό, αν μπορέσεις να με δηλώσεις, θα σου δείξω και τον τρόπο που
θέλεις να δεις, και θα σου δείξω από πού είναι η κακή καρδιά
έρχεται.
4:5 Και είπα, Πες, κύριέ μου. Τότε μου είπε: Πήγαινε, ζύγισε με
το βάρος της φωτιάς, ή μέτρησέ με το φύσημα του ανέμου, ή φώναξέ με
πάλι η μέρα που πέρασε.
4,6 Τότε απάντησα και είπα: Ποιος άνθρωπος μπορεί να το κάνει αυτό, εσύ
θα έπρεπε να ρωτάς τέτοια πράγματα από εμένα;
4:7 Και μου είπε: Αν σε ρωτήσω πόσο μεγάλες είναι οι κατοικίες στο
μέσα στη θάλασσα, ή πόσες πηγές υπάρχουν στην αρχή του βαθέως,
ή πόσα ελατήρια είναι πάνω από το στερέωμα, ή ποιες είναι οι έξοδοι
του παραδείσου:
4:8 Ίσως μου έλεγες, ποτέ δεν κατέβηκα στα βαθιά,
ούτε ακόμη στην κόλαση, ούτε ανέβηκα ποτέ στον παράδεισο.
4:9 Ωστόσο, τώρα σε ζήτησα μόνο για τη φωτιά και τον άνεμο, και για
την ημέρα από την οποία πέρασες και τα πράγματα από τα οποία είσαι
δεν μπορείς να διαχωριστείς, και όμως δεν μπορείς να μου δώσεις καμία απάντηση για αυτά.
4:10 Και μου είπε, δικά σου πράγματα και όσοι έχουν μεγαλώσει
μαζί σου, δεν μπορείς να ξέρεις.
4:11 Πώς θα μπορέσει τότε το σκάφος σου να κατανοήσει την οδό του Υψίστου,
και, ο κόσμος είναι τώρα εξωτερικά διεφθαρμένος για να καταλάβει το
διαφθορά που είναι εμφανής στα μάτια μου;
4:12 Τότε του είπα, καλύτερα να μην ήμασταν καθόλου, παρά αυτό
πρέπει να ζούμε ακόμα στην κακία, και να υποφέρουμε, και να μην ξέρουμε
διά του οποίου.
4:13 Μου αποκρίθηκε και είπε: Πήγα σε ένα δάσος σε μια πεδιάδα, και το
τα δέντρα συμβουλεύτηκαν,
4:14 Και είπε: Ελάτε, ας πάμε να κάνουμε πόλεμο ενάντια στη θάλασσα για να μπορέσει
φύγετε μπροστά μας, και για να μας κάνουμε περισσότερα ξύλα.
4:15 Και οι πλημμύρες της θάλασσας συνεννοήθηκαν με τον ίδιο τρόπο και είπαν: Ελάτε,
ας ανεβούμε και ας υποτάξουμε τα δάση της πεδιάδας, για να μπορέσουμε κι εκεί
κάνε μας άλλη χώρα.
4:16 Η σκέψη του ξύλου ήταν μάταιη, γιατί ήρθε η φωτιά και το κατέκαψε.
4:17 Η σκέψη των πλημμυρών της θάλασσας έγινε επίσης μηδενική, γιατί οι
η άμμος σηκώθηκε και τους σταμάτησε.
4:18 Αν κρίνατε τώρα ανάμεσα σε αυτά τα δύο, ποιον θα ξεκινούσατε
δικαιολογώ? ή ποιον θα καταδικάσεις;
4:19 Απάντησα και είπα: Αλήθεια, είναι ανόητη σκέψη που έχουν και οι δύο
επινοήθηκε, γιατί η γη δίνεται στο ξύλο, και η θάλασσα έχει επίσης
ο τόπος του να αντέξει τις πλημμύρες του.
4:20 Τότε μου απάντησε και είπε: Εσύ έδωσες σωστή κρίση, αλλά γιατί
δεν κρίνεις και τον εαυτό σου;
4:21 Γιατί όπως η γη δίνεται στο ξύλο και η θάλασσα στο δικό του
πλημμύρες: ακόμη και αυτοί που κατοικούν στη γη δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτα
αλλά αυτό που είναι επάνω στη γη· και αυτός που κατοικεί πάνω από τους ουρανούς
μπορεί να καταλάβει μόνο τα πράγματα που είναι πάνω από το ύψος των ουρανών.
4:22 Τότε απάντησα και είπα, Σε παρακαλώ, Κύριε, άσε με
κατανόηση:
4:23 Διότι δεν είχα τον νου μου να είμαι περίεργος για τα υψηλά πράγματα, αλλά για τέτοια
περνούν από κοντά μας καθημερινά, δηλαδή, γι' αυτό το Ισραήλ παραδίδεται ως όνειδος
οι ειδωλολάτρες, και για ποιο λόγο δίνονται οι άνθρωποι που αγάπησες
στα ασεβή έθνη, και γιατί φέρεται ο νόμος των προπατόρων μας
στο τίποτα, και οι γραπτές διαθήκες δεν ισχύουν,
4:24 Και φεύγουμε από τον κόσμο ως ακρίδες, και η ζωή μας είναι
έκπληξη και φόβος, και δεν είμαστε άξιοι να λάβουμε έλεος.
4:25 Τι θα κάνει λοιπόν στο όνομά του με το οποίο καλούμαστε; από αυτά
πράγματα που ρώτησα.
4,26 Τότε μου αποκρίθηκε και είπε: Όσο περισσότερο ψάχνεις, τόσο περισσότερο
Θα θαυμάσει? γιατί ο κόσμος βιάζεται να περάσει,
4:27 Και δεν μπορώ να κατανοήσω τα πράγματα που έχουν υποσχεθεί στους δίκαιους
καιρός να έρθει: γιατί αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος αδικία και αδυναμίες.
4:28 Αλλά όσον αφορά τα πράγματα για τα οποία με ζητάς, θα σου πω.
γιατί το κακό έχει σπαρθεί, αλλά η καταστροφή του δεν έχει έρθει ακόμη.
4:29 Αν λοιπόν αυτό που έχει σπαρθεί δεν γίνει ανάποδα, και αν το
ο τόπος όπου το κακό σπέρνεται να μην περάσει, τότε δεν μπορεί να έρθει δηλαδή
σπαρμένο με καλό.
4:30 Διότι ο σπόρος του κακού σπόρου έχει σπαρθεί στην καρδιά του Αδάμ από το
αρχή, και πόση ασέβεια έχει φέρει μέχρι τώρα;
και πόσο θα γεννήσει μέχρι να έρθει η ώρα του αλωνίσματος;
4:31 Σκέψου τώρα μόνος σου, πόσο μεγάλος καρπός κακίας είναι ο κόκκος του κακού
σπόρος έχει γεννήσει.
4:32 Και όταν θα κοπούν τα αυτιά, που είναι αμέτρητα, πόσο μεγάλα
θα γεμίσουν έναν όροφο;
4:33 Τότε απάντησα και είπα: Πώς και πότε θα γίνουν αυτά;
γιατί τα χρόνια μας είναι λίγα και κακά;
4:34 Και εκείνος μου απάντησε, λέγοντας: Μη βιάζεσαι πάνω από τον Ύψιστο.
γιατί η βιασύνη σου είναι μάταιη να είσαι πάνω από αυτόν, γιατί έχεις ξεπεράσει πολλά.
4:35 Μήπως και οι ψυχές των δικαίων δεν ρωτούσαν αυτά τα πράγματα;
οι κάμαρες τους, λέγοντας: Μέχρι πότε θα ελπίζω σε αυτόν τον τρόπο; όταν
έρχεται ο καρπός του πατώματος της ανταμοιβής μας;
4:36 Και σε αυτά απάντησε ο αρχάγγελος Ουριήλ και είπε:
Ακόμη και όταν ο αριθμός των σπόρων είναι γεμάτος μέσα σου: γιατί αυτός ζύγισε τα
κόσμος στην ισορροπία.
4:37 Με μέτρο μέτρησε τους χρόνους. και με αριθμό έχει αριθμήσει
οι καιροί; και δεν τα κουνάει ούτε τα ανακατεύει, μέχρι να γίνει το εν λόγω μέτρο
πληρούνται.
4,38 Τότε απάντησα και είπα, Κύριε, ο κυρίαρχος, κι εμείς όλοι είμαστε χορτάτοι
της ασέβειας.
4:39 Και για χάρη μας, ίσως είναι ότι τα πατώματα των δικαίων
δεν γεμίζουν, εξαιτίας των αμαρτιών αυτών που κατοικούν στη γη.
4,40 Μου απάντησε, λοιπόν, και είπε: Πήγαινε σε μια γυναίκα με τέκνο και ρώτησε
από αυτήν όταν συμπληρώσει τους εννέα μήνες της, εάν η μήτρα της μπορεί να κρατήσει τους
γέννηση πια μέσα της.
4:41 Τότε είπα: Όχι, Κύριε, αυτό δεν μπορεί. Και μου είπε: Στο
τάφος οι κάμαρες των ψυχών είναι σαν τη μήτρα μιας γυναίκας:
4:42 Γιατί όπως μια γυναίκα που πονάει βιάζεται να ξεφύγει από την ανάγκη
της ταλαιπωρίας: έτσι κι αυτοί οι τόποι βιάζονται να παραδώσουν αυτά τα πράγματα
που τους έχουν δεσμευτεί.
4:43 Από την αρχή, δες, αυτό που θέλεις να δεις, θα φανεί
σε.
4:44 Τότε απάντησα και είπα: Αν βρήκα χάρη στα μάτια σου και αν
είναι δυνατό, και αν συναντηθώ επομένως,
4:45 Δείξε μου, λοιπόν, αν θα έρθουν περισσότερα από όσα είναι παρελθόν ή περισσότερα παρελθόν
από ό,τι πρόκειται να έρθει.
4:46 Αυτό που είναι παρελθόν το ξέρω, αλλά αυτό που πρόκειται να έρθει δεν το ξέρω.
4:47 Και μου είπε: Σήκω στη δεξιά πλευρά και θα εξηγήσω
η παρομοίωση σε σένα.
4:48 Στάθηκα, λοιπόν, και είδα, και, ιδού, ένας καυτός φούρνος πέρασε πριν
εγώ: και συνέβη όταν έφυγε η φλόγα, κοίταξα και,
ιδού, ο καπνός έμεινε ακίνητος.
4:49 Μετά από αυτό πέρασε από μπροστά μου ένα υδάτινο σύννεφο, και έστειλε πολλά
βροχή με καταιγίδα? και όταν πέρασε η καταιγιστική βροχή, οι σταγόνες έμειναν
ακόμη.
4:50 Τότε μου είπε: Σκέψου τον εαυτό σου. καθώς η βροχή είναι περισσότερο από
οι σταγόνες, και καθώς η φωτιά είναι μεγαλύτερη από τον καπνό. αλλά οι σταγόνες και
ο καπνός παραμένει πίσω: άρα η ποσότητα που πέρασε ξεπέρασε περισσότερο.
4:51 Τότε προσευχήθηκα, και είπα, μπορώ να ζήσω, νομίζεις, μέχρι εκείνη την ώρα; ή
τι θα γίνει εκείνες τις μέρες;
4:52 Μου απάντησε και είπε: Όσο για τις μάρκες για τις οποίες με ζητάς, εγώ
μπορεί να σου πω για αυτά εν μέρει: αλλά όσον αφορά τη ζωή σου, δεν είμαι σταλμένος
να σου δείξω? γιατί δεν το ξέρω.