सिराच
२१:१ मेरे पुत्तर, के तूं पाप कित्ता? ह़ुन इय् यां नेई करो, लेकन अपने पैह़लैं आस् ते माफी मंगना
पाप करदा ऐ।
२१:२ पाप कोलां नाग दे चेहरे दे समान भाग जा, कीजे जेकर तू मते नेड़े आई जाओ
ओह तुगी काटग;
मनुक्खें दी आत्माएं गी मारदे होई।
21:3 सारा अधर्म दो धारें आली तलवार दे समान ऐ, जिसदे जख्म नेईं होई सकदे
ठीक हो गया।
21:4 डराने ते गलत करने कन्ने धन बर्बाद होग, इस चाल्ली घमंडी मनुखें दा घर
उजाड़ होई जाग।
21:5 गरीब दे मुंह च इक प्रार्थना परमात्मा दे कानें तकर पुज्जदी ऐ ते उंदे...
न्याय जल्दी आन्दा ऐ।
२१:६ जेड़ा डांटने कोला नफरत करदा ऐ, ओह पापी दे रस्ते च ऐ, लेकन जेड़ा
डरदा ऐ के प्रभु अपने दिलै थमां पछतावा करग।
21:7 इक वाक्पटु मनुख दूर-दूर तकर जानी जंदा ऐ; लेकन समझदार मनुख
जानदा ऐ के ओह कदूं फिसलदा ऐ।
21:8 जेड़ा दुए दे पैसे कन्ने अपना घर बनांदा ऐ, ओह इक दे समान ऐ
अपने दफन दी कबर आस्ते पत्थर कट्ठे करदा ऐ।
२१:९ दुष्टें दी मंडली लपेटे दे टोले दे समान ऐ, ते अंत
उंदे च इक अग्ग दी लौ ऐ जेह्ड़ी उनेंगी नष्ट करने आस्तै ऐ।
२१:१० पापी दा रस्ता पत्थरें कन्ने साफ कीता गेदा ऐ, लेकन उंदे अंत च ऐ
नरक दा गड्ढा।
२१:११ जेड़ा प्रभु दी व्यवस्था दा पालन करदा ऐ, उसी उंदी समझ मिलदी ऐ।
ते प्रभु दे डर दी सिद्धता बुद्धि ऐ।
21:12 जो ज्ञानी नेईं ऐ, उसी सिखाया नेईं जाग, लेकन इक ज्ञान ऐ जेड़ा
कड़वाहट गी गुणा करदा ऐ।
21:13 ज्ञानी दा ज्ञान जलप्रलय दे समान होग, ते उंदी सलाह बी
जीवन दे शुद्ध फव्वारे दे समान ऐ।
21:14 मूर्ख दे अंदरले अंग टूटे दे बर्तन दे समान होंदे न, ते ओह ना धारण करग
ज्ञान जदूं तकर ओह जिंदा ऐ।
21:15 जेकर कोई माहिर कोई ज्ञानी वचन सुनदा ऐ तां ओह उसी तारीफ करग ते उस च होर बी जोड़ग।
लेकन जियां गै कोई समझदार नेईं सुनदा ते उसी नाराज होई जंदा ऐ।
ते उसी अपनी पीठ पिच्छे सुट्टी दिंदा ऐ।
21:16 मूर्ख दी गल्लां रस्ते च बोझ दे समान ऐ, लेकन अनुग्रह होग
ज्ञानी के होठों में पाया।
21:17 ओह मंडली च ज्ञानी दे मुंह कोला पुच्छदे न, ते ओह
उंदे दिलै च उंदी गल्लें उप्पर चिंतन करङन।
21:18 जिय्यां घर नष्ट होंदा ऐ, उय्यां गै मूर्ख गी बुद्धि
अज्ञानी दा ज्ञान उं'दे समान ऐ जि'यां बेबुनियाद गल्ल।
२१:१९ मूर्खें आस्ते शिक्षा पैरें उप्पर बेड़ी दे समान ऐ ते पैरें उप्पर बेड़ी दे समान ऐ
दाहिना हाथ।
21:20 मूर्ख हस्सदे होई अपनी आवाज़ उप्पर चुक्की लैंदा ऐ; लेकन ज्ञानी मनुख दी कमी ऐ
थोड़ी मुस्कान दे।
21:21 ज्ञानी मनुक्ख आस्तै सिक्खना सोने दे आभूषण दे समान ते कंगन दे समान ऐ
उंदी सज्जी बांह उप्पर।
21:22 मूर्ख दा पैर जल्दी गै अपने पड़ोसी दे घर च औंदा ऐ, लेकन...
अनुभव उसी शर्म आंदी ऐ।
21:23 मूर्ख घर दे दरवाजे पर झांकदा ऐ, लेकन जेड़ा ठीक ऐ
पोषित बिना खड़े होंगे।
21:24 दरवाजे पर सुनना मनुख दी अभद्रता ऐ, लेकन ज्ञानी मनग
बेइज्जती कन्ने दुखी हो जाओ।
21:25 गल्ल करने आलें दे होंठ ऐसी गल्लां दस्सी जांगन, जिंदे कन्ने नेई जुड़े दे न
उन्हें गी, लेकन समझदारें दे वचन गी तौलदे न
बकाया.
21:26 मूर्खें दा दिल उंदे मुंह च ऐ, लेकन ज्ञानी दा मुंह अंदर ऐ
उंदा दिल।
21:27 जदुं अभक्त शैतान गी श्राप दिंदा ऐ, तां ओह़ अपनी जान गी श्राप दिंदा ऐ।
२१:२८ फुसफुसाने आला अपनी आत्मा गी अशुद्ध करदा ऐ, ते जित्थें बी रौंदा ऐ, उंदे कन्ने नफरत कीती जंदी ऐ।