सिराच २१:१ मेरे पुत्तर, के तूं पाप कित्ता? ह़ुन इय् यां नेई करो, लेकन अपने पैह़लैं आस् ते माफी मंगना पाप करदा ऐ। २१:२ पाप कोलां नाग दे चेहरे दे समान भाग जा, कीजे जेकर तू मते नेड़े आई जाओ ओह तुगी काटग; मनुक्खें दी आत्माएं गी मारदे होई। 21:3 सारा अधर्म दो धारें आली तलवार दे समान ऐ, जिसदे जख्म नेईं होई सकदे ठीक हो गया। 21:4 डराने ते गलत करने कन्ने धन बर्बाद होग, इस चाल्ली घमंडी मनुखें दा घर उजाड़ होई जाग। 21:5 गरीब दे मुंह च इक प्रार्थना परमात्मा दे कानें तकर पुज्जदी ऐ ते उंदे... न्याय जल्दी आन्दा ऐ। २१:६ जेड़ा डांटने कोला नफरत करदा ऐ, ओह पापी दे रस्ते च ऐ, लेकन जेड़ा डरदा ऐ के प्रभु अपने दिलै थमां पछतावा करग। 21:7 इक वाक्पटु मनुख दूर-दूर तकर जानी जंदा ऐ; लेकन समझदार मनुख जानदा ऐ के ओह कदूं फिसलदा ऐ। 21:8 जेड़ा दुए दे पैसे कन्ने अपना घर बनांदा ऐ, ओह इक दे समान ऐ अपने दफन दी कबर आस्ते पत्थर कट्ठे करदा ऐ। २१:९ दुष्टें दी मंडली लपेटे दे टोले दे समान ऐ, ते अंत उंदे च इक अग्ग दी लौ ऐ जेह्ड़ी उनेंगी नष्ट करने आस्तै ऐ। २१:१० पापी दा रस्ता पत्थरें कन्ने साफ कीता गेदा ऐ, लेकन उंदे अंत च ऐ नरक दा गड्ढा। २१:११ जेड़ा प्रभु दी व्यवस्था दा पालन करदा ऐ, उसी उंदी समझ मिलदी ऐ। ते प्रभु दे डर दी सिद्धता बुद्धि ऐ। 21:12 जो ज्ञानी नेईं ऐ, उसी सिखाया नेईं जाग, लेकन इक ज्ञान ऐ जेड़ा कड़वाहट गी गुणा करदा ऐ। 21:13 ज्ञानी दा ज्ञान जलप्रलय दे समान होग, ते उंदी सलाह बी जीवन दे शुद्ध फव्वारे दे समान ऐ। 21:14 मूर्ख दे अंदरले अंग टूटे दे बर्तन दे समान होंदे न, ते ओह ना धारण करग ज्ञान जदूं तकर ओह जिंदा ऐ। 21:15 जेकर कोई माहिर कोई ज्ञानी वचन सुनदा ऐ तां ओह उसी तारीफ करग ते उस च होर बी जोड़ग। लेकन जियां गै कोई समझदार नेईं सुनदा ते उसी नाराज होई जंदा ऐ। ते उसी अपनी पीठ पिच्छे सुट्टी दिंदा ऐ। 21:16 मूर्ख दी गल्लां रस्ते च बोझ दे समान ऐ, लेकन अनुग्रह होग ज्ञानी के होठों में पाया। 21:17 ओह मंडली च ज्ञानी दे मुंह कोला पुच्छदे न, ते ओह उंदे दिलै च उंदी गल्लें उप्पर चिंतन करङन। 21:18 जिय्यां घर नष्ट होंदा ऐ, उय्यां गै मूर्ख गी बुद्धि अज्ञानी दा ज्ञान उं'दे समान ऐ जि'यां बेबुनियाद गल्ल। २१:१९ मूर्खें आस्ते शिक्षा पैरें उप्पर बेड़ी दे समान ऐ ते पैरें उप्पर बेड़ी दे समान ऐ दाहिना हाथ। 21:20 मूर्ख हस्सदे होई अपनी आवाज़ उप्पर चुक्की लैंदा ऐ; लेकन ज्ञानी मनुख दी कमी ऐ थोड़ी मुस्कान दे। 21:21 ज्ञानी मनुक्ख आस्तै सिक्खना सोने दे आभूषण दे समान ते कंगन दे समान ऐ उंदी सज्जी बांह उप्पर। 21:22 मूर्ख दा पैर जल्दी गै अपने पड़ोसी दे घर च औंदा ऐ, लेकन... अनुभव उसी शर्म आंदी ऐ। 21:23 मूर्ख घर दे दरवाजे पर झांकदा ऐ, लेकन जेड़ा ठीक ऐ पोषित बिना खड़े होंगे। 21:24 दरवाजे पर सुनना मनुख दी अभद्रता ऐ, लेकन ज्ञानी मनग बेइज्जती कन्ने दुखी हो जाओ। 21:25 गल्ल करने आलें दे होंठ ऐसी गल्लां दस्सी जांगन, जिंदे कन्ने नेई जुड़े दे न उन्हें गी, लेकन समझदारें दे वचन गी तौलदे न बकाया. 21:26 मूर्खें दा दिल उंदे मुंह च ऐ, लेकन ज्ञानी दा मुंह अंदर ऐ उंदा दिल। 21:27 जदुं अभक्त शैतान गी श्राप दिंदा ऐ, तां ओह़ अपनी जान गी श्राप दिंदा ऐ। २१:२८ फुसफुसाने आला अपनी आत्मा गी अशुद्ध करदा ऐ, ते जित्थें बी रौंदा ऐ, उंदे कन्ने नफरत कीती जंदी ऐ।