सिराच 11:1 बुद्धि नीच दे सिर गी उप्पर चुक्की लैंदी ऐ ते उसी बनांदी ऐ बड्डे-बड्डे लोकें दे बीच बैठना। ११:२ मनुख दी खूबसूरती आस्ते प्रशंसा नेई करो; ना ते मनुख दे बाह्रलेपन आस्तै घृणा करो नुहार. 11:3 मक्खी आलें च मक्खी थोड़ी ऐ; लेकन उदा फल मिट्ठे दा प्रधान ऐ चीजां. 11:4 अपने कपड़े ते कपड़े दा घमंड नेईं करो, ते दिन च अपने आप गी उंचाई नेईं करो आदर दे, कीहके प्रभु दे कम्में च अद्भुत ऐ ते उदे कम्में च बी मर्द छिपे हुए हैं। 11:5 मते सारे राजा जमीन उप्पर बैठे दे न; ते इक ऐसा जेड़ा कदें सोचेया नेईं गेदा हा के मुकुट पहनाया है। 11:6 मते सारे पराक्रमी लोकें गी बड़ा गै बेइज्जत कीता गेदा ऐ; ते इज्जतदार दूजे मनुखें दे हत्थ च सौंपी दित्ता। 11:7 सच्चाई दी जांच करने कोला पैहलें दोश नेईं देओ; फिर डांट दे। 11:8 कारण सुनने कोला पैह्ले जवाब नेईं देओ, ते ना गै मनुक्खें गी टोकना उंदी गल्ल दे बिच्च। 11:9 जिस गल्लै च तेरे कन्नै नेईं जुड़े दा होए, उस गल्लै च झगड़ा नेईं करो; ते न्याय च नेई बैठो पापी दे नाल। 11:10 मेरे पुत्तर, मते सारे मामलें च हस्तक्षेप नेईं करो, कीजे जेकर तू मता हस्तक्षेप करो तां तू बेगुनाह नेई होवे; ते जेकर तुस पिच्छे चलदे ओ तां तुसेंगी नेई मिलग। ना तू फरार होईये बची जागे। 11:11 इक ऐसा ऐ जेड़ा मेहनत करदा ऐ, ते कष्ट करदा ऐ, ते जल्दबाजी करदा ऐ ते ऐ इतनी ज्यादा पीछे। 11:12 फिरी इक होर ऐ जेड़ा धीमा ऐ, ते उसी मदद दी लोड़ ऐ, ते कमी ऐ क्षमता, ते गरीबी कन्नै भरोची दी; फिरी बी प्रभु दी अक्ख उसी दिखदी रेई भलाई आस्ते, ते उसी अपनी निचली जागीर थमा खड़ोते दे। 11:13 ते दुखें कोला सिर उप्पर चुक्की लेआ; तां जे उदे कोला दिखने आले मते सारे लोक न सब पर शांति 11:14 समृद्धि ते मुसीबत, जीवन ते मौत, गरीबी ते धन, पैदा होंदे न प्रभू। 11:15 बुद्धि, ज्ञान ते व्यवस्था दी समझ प्रभु दी ऐ: प्रेम, ते नेक कम्में दा रस्ता उदे कोला गै ऐ। 11:16 गलती ते न्हेरे दा शुरुआत पापीं कन्ने ही, ते बुराई कन्ने ही उदे च घमंड करने आलें कन्ने बूढ़ा होई जाग। 11:17 प्रभु दा वरदान अभक्तें दे कन्ने रेंदा ऐ, ते ओस दा अनुग्रह पैदा करदा ऐ सदा के लिए समृद्धि। 11:18 उत्थें ऐ जेड़ा अपनी सावधानी ते चुटकी कन्ने समृद्ध होंदा ऐ, ते ए ओदा ऐ उंदे इनाम दा इक हिस्सा: 11:19 जदुं ओह़ आखदा ऐ, “मैं विश्राम पाई लेया, ते ह़ुन ह़ुन मेरा ह़ोना गै खाना ऐ।” समान; ते फिरी बी ओह़ नेई जानदा के उदे उप् पर केह़ समां औग, ते उदे उप् पर केह़ समां औग उन गल्लें गी दुए उप्पर छोड़ी देना पौना ऐ, ते मरना पौना ऐ। 11:20 अपने वाचा च अडिग रहो, ते उस च चिर रहो, ते बुढ़ा हो जाओ तेरा कम्म। 11:21 पापी दे कम्में उप्पर अचंभित नेईं होओ; लेकन प्रभु उप्पर भरोसा करो, ते उंदे च गै रौह तेरी मेहनत, कीजे प्रभु दी नज़र च एह् बड़ा सौखा ऐ अचानक इक गरीब आदमी गी अमीर बनाना। 11:22 प्रभु दा आशीष भक्ति करने आलें दे इनाम च ऐ, ते अचानक ओह उसी दा आशीर्वाद फलदा-फूलदा ऐ। 11:23 ए नेई आख, मेरी सेवा दा केह़ फायदा ऐ? ते केह़ भ़ले चीजां होङन मेरे कोल परलोक ऐ? 11:24 फिरी नेई आक्खो, मेरे कोल काफी ऐ, ते मते सारे चीजें दा मालिक ऐ, ते केह़ बुराई ऐ क्या मेरे कोल परलोक होग ? 11:25 समृद्धि दे दिन दुखें दा भुल्लना होंदा ऐ; कष्ट दे दिन होर खुशहाली दी याद नेईं होंदी। 11:26 क्योंकि प्रभु आस्ते मौत दे दिन इनाम देना बड़ा सौखा ऐ मनुख अपने तरीके दे मताबक। 11:27 इक घड़ी दी दुख मनुक्ख गी सुख गी भुल्ली जंदी ऐ; उवके कर्मों का ऩता चरेगा। 11:28 आशीष दे मरने कोला पैह्ले कुसै दा न्याय नेईं करो, कीजे मनुख अपने च गै जानी जाग ञ्याणें. 11:29 हर इक गी अपने घरै च नेईं लेई आओ, कीजे धोखेबाज दे मते सारे होंदे न ट्रेनें। 11:30 जिवें तीतर गी पिंजरे च लेता [और रखेआ], उय्यां गै दिल दा... फक्र; ते जासूस दी तर्ज पर तेरे पतन उप्पर नजर रखदा ऐ। 11:31 की वे ओह इंतजार च पेदा ऐ, ते भलाई गी बुराई च बदली दिंदा ऐ ते योग्य चीजें च स्तुति तेरे उप्पर इल्जाम लावेगी। 11:32 अग्ग दी चिंगारी च कोयले दा ढेर जलांदा ऐ, ते पापी मनुख सुट्टदा ऐ खून दा इंतजार करो। 11:33 बदमाश मनुख कोला सावधान रवो, कीजे ओह बुराई करदा ऐ; कहीं ओह नेईं लेई आवै तेरे उप्पर इक सदा दा धब्बा। 11:34 इक परदेसी गी अपने घर च लेई लै, ते ओह तुसेंगी परेशान करग ते मुड़ग तू अपने कोलां कड्डी लेआ।