प्रकटीकरण
20:1 ते मैं इक सुर्गदूत गी सुर्ग थमां उतरदे दिक्खेआ, जिसदे कोल दी चाबी ही
अथाह गड्ढा ते हत्थ च इक बड्डी जंजीर।
20:2 ते ओह अजगर गी, उस बुजुर्ग नाग गी, जेड़ा शैतान ऐ, गी पकड़ी लेता।
ते शैतान ने उसी हज़ार साल बन्नी लेया।
20:3 ते उसी अथाह गड्ढे च सुट्टी दित्ता ते उसी बंद करी ओड़ेया ते मोहर लाया
उदे उप्पर, तां जे ओह् हज़ारें तकर राष्ट्रें गी धोखा नेईं दे
सालें दा पूरा होना चाइदा, ते उसदे बाद उसी थोड़ा ढीला होना चाइदा
रुत्त.
20:4 मैं सिंहासन दिक्खे, ते उंदे उप्पर बैठे दे हे, ते न्याय दित्ता गेआ
उन्हें गी, ते मैं उन्दे प्राणें गी दिक् खेया, जिनेंगी गवाही दे तौर उप्पर सिर कट्टी दित्ता गेदा हा
यीशु ते परमात्मा दे वचन आस्ते, ते जेस ने जानवर दी पूजा नेई कित्ती ही।
ना उदी मूर्ति ते ना उंदे मत्थे उप्पर उंदी निशानी पाई ही।
जां उंदे हत्थें च; ते ओह मसीह दे कन्ने इक हजार लोक जिंदे ते राज किता
ब'रे.
20:5 लेकन बाकी मरे दे लोग उसलै तकर जिंदे नेईं रेह्, जदूं तकर ओह हजार साल नेईं होई गे
खतम. ए पैहला जी उठना ऐ।
20:6 धन्य ते पवित्र ऐ जेड़ा पैहले जी उठने च हिस्सा लैंदा ऐ
दूई मौत दा कोई शक्ति नेई ऐ, लेकन ओह परमात्मा दे याजक होंगन
मसीह, ते उदे कन्ने हज़ार साल राज करग।
20:7 ते जदुं हज़ार साल बीती जांगन, तां शैतान गी छुड़ी दित्ता जाग
उंदी जेल,
20:8 ते चारों पासे दे जातिएं गी धोखा देने आस्तै निकली जाह्ग
धरती दे, गोग ते मागोग, उनेंगी लड़ाई च इकट्ठा करने आस्तै: द
जिसदी गिनतरी समुंदर दी रेत दे समान ऐ।
20:9 ते ओह धरती दी चौड़ाई उप्पर चली गे ते दे डेरे गी घेरदे रेह्
पवित्र लोक ते प्यारे नगर च, ते परमात्मा कोला अग्ग निकली गेई
सुर्ग दा, ते उन्हें गी खाई लेया।
20:10 ते शैतान जेड़ा उनेंगी धोखा दिंदा हा, उसी अग्ग दी झील च सुट्टी दित्ता गेआ ते...
गंधक, जित्थें जानवर ते झूठा भविष्यवक्ता न, ते होंगन
दिन-रात सदा-सदा तड़पदे।
20:11 ते मैं इक बड्डा सफेद सिंहासन ते उस उप्पर बैठे दा, जिसदे चेहरे कोला दिक्खेआ
धरती ते आकाश भागी गे; ते उदे लेई कोई जगह नेई मिली
उनें.
20:12 ते मैं मरे दे, छोटे-बड्डे, परमात्मा दे सामने खड़े दिक्खे; ते किताबां वी
खोली गेई, ते इक होर कताब खोली गेई, जेड़ी जीवन दी कताब ऐ
मरे दे लोकें दा न्याय उनें गल् लें च गै कित्ता जंदा हा, जेकी दस् से च लिखी गेदी ही
किताबां, उंदे कम्में दे मताबक।
20:13 ते समुंदर ने उदे च मरे दे लोकें गी सौंपी दित्ता; ते मौत ते नरक
उंदे च जेड़े मरे दे हे, उनेंगी सौंपी दित्ता, ते उंदे च हर इक दा न्याय कीता गेआ
उंदे कम्में दे मताबक।
20:14 ते मौत ते नरक गी अग्ग दी झील च सुट्टी दित्ता गेआ। एह् दूआ ऐ
मौत.
20:15 जेड़ा कोई जीवन दी कताब च लिखे दा नेईं लब्भा, उसी च पाई दित्ता गेआ
अग्ग दी झील।