प्रकटीकरण ५:१ ते मैं उस सिंहासन उप्पर बैठे दे सज्जे हत्थ च इक किताब लिखी दिक्खी अंदर ते पिच्छले पासे, सत्त मुहरें कन्नै सील कीते गेदे। 5:2 ते मैं इक मजबूत सुर्गदूत गी ज़ोरदार आवाज़ च प्रचार करदे दिक्खेआ, “जिस दे काबिल ऐ।” किताब खोलो ते ओस दी मुहरें गी ढीला करन ? ५:३ ते सुर्ग च, ना धरती च ते ना धरती दे थल्ले कोई बी नेई करी सकदा हा किताब खोलो, ना उदे उप्पर दिखना। 5:4 ते मैं मता रोया, कीजे कोई बी उसी खोलने ते पढ़ने दे काबिल नेई लब्भा किताब, ना ही उस पर देखना। ५:५ ते इक बुजुर्ग ने मिगी आखया, “ मत रोओ, दिखो, शेर दा दाऊद दी जड़ यहूदा दे गोत्र ने किताब खोलने च जीत हासल कीती ऐ, ते... उदे सत्त मुहरें गी ढीला करना। ५:६ ते मैं दिखया, ते दिखो, सिंहासन ते चारों दे बिच्च ते बुजुर्गें दे बिच्च इक मेमना खड़ोते दा हा मारे गेदे, सत्त सींग ते सत अक्खीं, जेड़े सत्त आत्माएं न परमेसरे सारे धरती च भ़ेज् जेया। ५:७ उस बेले ओस ने ओस उप्पर बैठे दे सज्जे हत्थ कोला किताब कड्डी लेता सिंहासन दा। ५:८ जदुं ओह़ किताब लेई लेत्ता, तां चार जीव-जंतु ते चार बीस बुजुर्ग मेमने दे सामने डिग्गी गे, ते हर इक गी वीणा बजांदे हे, ते गंधें कन्नै भरोची दी सोने दी शीशी, जेह्ड़ी संतें दी प्रार्थनाएं न। ५:९ उने इक नमां गीत गाया ते आखया, “तू किताब लैने दे काबिल ओ, ते... उदी मुहरें गी खोलने आस् ते, कीजे तू मारी ओड़ेया, ते असेंगी छुड़ाई लेता ऐ परमात्मा अपने खून दे द्वारा हर किसी, ते हर भाषा, ते हर लोकें च, ते... राष्ट्र दा; 5:10 ते असेंगी अपने परमात्मा आस्तै राजा ते याजक बनाई दित्ता ऐ, ते अस राज करगे धरती गी। 5:11 ते मैं दिखया ते चारों पासे मते सारे सुर्गदूतें दी आवाज़ सुनी सिंहासन ते जानवरें ते बुजुर्गें दी गिनतरी दस ही हजार गुणा दस हजार ते हजारां हजारां; “ शक्ति, धन, बुद्धि, ताकत, आदर, महिमा, ते... आशीर्वाद दे। ५:१३ ते हर इक प्राणी जेड़ा सुर्ग च, धरती उप्पर ते थल्ले ऐ धरती ते समुंदरे च जेड़े न, ते उंदे च सब किश सुनेया ते आखया, “ आशीष ते आदर, ते महिमा ते शक्ति, जिसदे उप्पर हो।” सिंहासन उप्पर बैठे दा ऐ, ते मेम्ने दे कोल युगों-युगों तक। ५:१४ ते चारो प्राणी ने आख्या, “आमीन।” ते चार बीस बुजुर्ग डिग्गी गे ते जेके जींदा ऐ, उदी भगती करदा रेया।