भजन संहिता
72:1 हे परमात्मा, राजा गी अपने न्याय ते अपना धार्मिकता दे
राजा दा पुत्तर।
72:2 ओह तेरे लोकें दा न्याय धार्मिकता कन्ने करग ते तेरे गरीबें दा न्याय करग
फैसला करना।
७२:३ पहाड़ लोकें गी शांति देग, ते छोटी-छोटी प्हाड़ियें गी बी
धरम।
72:4 ओह लोकें दे गरीबें दा न्याय करग, ओह लोकें दे बच्चें गी बचाग
जरूरतमंद, ते अत्याचारी गी टुकड़े-टुकड़े करी देग।
72:5 जदूं तकर सूरज ते चंद्रमा टिकदे न, सारे च तेरे कोला डरदे रौह्नगे
पीढ़ियों दे।
72:6 ओह कटी दी घास उप्पर बरखा दे समान उतरग, जिय्यां पानी दी बरखा होंदी ऐ
धरती गी।
७२:७ उदे दिनें च धर्मी पनपदे न; ते शांति दी भरमार इतनी देर
जिवें चान टिकदा है।
72:8 उसी समुंदर थमां समुंदर तकर ते नदियें थमां लेइयै समुंदरे तकर दा राज होग
धरती दे छोर।
७२:९ जंगल च रौहने आले उंदे सामने प्रणाम करंगन; ते ओस दे दुश्मन
धूड़ चाट देगा।
72:10 तरशीश ते द्वीप दे राजा उपहार लेई औंगन: राजा
शेबा ते सेबा दा दान चढ़ाना ऐ।
72:11 हां, सारे राजा उदे सामने गिर जांगन, सारे राष्ट्र उदी सेवा करंगन।
72:12 कीजे ओह जरूरतमंद गी उसलै बचाई लैग, जदूं ओह पुकारग; गरीबें गी बी, ते उसी
जिसदे कोई मददगार नेईं ऐ।
72:13 ओह गरीब ते गरीबें गी बख्शग, ते उंदी आत्माएं गी बचाग
जरूरतमंद।
72:14 ओह उंदी आत्मा गी धोखे ते हिंसा कोला छुड़ाग, ते कीमती होग
उंदा खून उंदी नजर च होऐ।
७२:१५ ते ओह जिंदा रेहग, ते उसी शेबा दा सोना दित्ता जाग।
उदे आस् ते बी लगातार पराथना कीती जानी ऐ; ते रोज गै रौह्ग
तारीफ कीती।
72:16 धरती च इक मुट्ठी मकई दी चोटी उप्पर होग
पहाड़ें गी; उदा फल लेबनान दे समान हिल जाह्ग;
शहर धरती दे घाह् दे समान फलदा-फूलदा रौह्ग।
72:17 उदा नां सदा टिकी रौह्ग, उदा नां जिन्ना चिर चलदा रौह्ग
सूरज;
धन्न.
72:18 इस्राएल दा परमात्मा प्रभु परमात्मा दा धन्नवाद होवे, जेड़ा सिर्फ अद्भुत कम्म करदा ऐ
चीजां.
72:19 ते उदा महिमा आला नां हमेशा लेई धन्य होवे, ते सारी धरती बनी जा
उदी महिमा कन्ने भरोचे दा; आमीन, ते आमीन।
72:20 यिशै दे पुत्तर दाऊद दी प्रार्थनाएं दा अंत होई गेआ ऐ।