भजन संहिता 72:1 हे परमात्मा, राजा गी अपने न्याय ते अपना धार्मिकता दे राजा दा पुत्तर। 72:2 ओह तेरे लोकें दा न्याय धार्मिकता कन्ने करग ते तेरे गरीबें दा न्याय करग फैसला करना। ७२:३ पहाड़ लोकें गी शांति देग, ते छोटी-छोटी प्हाड़ियें गी बी धरम। 72:4 ओह लोकें दे गरीबें दा न्याय करग, ओह लोकें दे बच्चें गी बचाग जरूरतमंद, ते अत्याचारी गी टुकड़े-टुकड़े करी देग। 72:5 जदूं तकर सूरज ते चंद्रमा टिकदे न, सारे च तेरे कोला डरदे रौह्नगे पीढ़ियों दे। 72:6 ओह कटी दी घास उप्पर बरखा दे समान उतरग, जिय्यां पानी दी बरखा होंदी ऐ धरती गी। ७२:७ उदे दिनें च धर्मी पनपदे न; ते शांति दी भरमार इतनी देर जिवें चान टिकदा है। 72:8 उसी समुंदर थमां समुंदर तकर ते नदियें थमां लेइयै समुंदरे तकर दा राज होग धरती दे छोर। ७२:९ जंगल च रौहने आले उंदे सामने प्रणाम करंगन; ते ओस दे दुश्मन धूड़ चाट देगा। 72:10 तरशीश ते द्वीप दे राजा उपहार लेई औंगन: राजा शेबा ते सेबा दा दान चढ़ाना ऐ। 72:11 हां, सारे राजा उदे सामने गिर जांगन, सारे राष्ट्र उदी सेवा करंगन। 72:12 कीजे ओह जरूरतमंद गी उसलै बचाई लैग, जदूं ओह पुकारग; गरीबें गी बी, ते उसी जिसदे कोई मददगार नेईं ऐ। 72:13 ओह गरीब ते गरीबें गी बख्शग, ते उंदी आत्माएं गी बचाग जरूरतमंद। 72:14 ओह उंदी आत्मा गी धोखे ते हिंसा कोला छुड़ाग, ते कीमती होग उंदा खून उंदी नजर च होऐ। ७२:१५ ते ओह जिंदा रेहग, ते उसी शेबा दा सोना दित्ता जाग। उदे आस् ते बी लगातार पराथना कीती जानी ऐ; ते रोज गै रौह्ग तारीफ कीती। 72:16 धरती च इक मुट्ठी मकई दी चोटी उप्पर होग पहाड़ें गी; उदा फल लेबनान दे समान हिल जाह्ग; शहर धरती दे घाह् दे समान फलदा-फूलदा रौह्ग। 72:17 उदा नां सदा टिकी रौह्ग, उदा नां जिन्ना चिर चलदा रौह्ग सूरज; धन्न. 72:18 इस्राएल दा परमात्मा प्रभु परमात्मा दा धन्नवाद होवे, जेड़ा सिर्फ अद्भुत कम्म करदा ऐ चीजां. 72:19 ते उदा महिमा आला नां हमेशा लेई धन्य होवे, ते सारी धरती बनी जा उदी महिमा कन्ने भरोचे दा; आमीन, ते आमीन। 72:20 यिशै दे पुत्तर दाऊद दी प्रार्थनाएं दा अंत होई गेआ ऐ।