कहावतां २९:१ जेड़ा अक्सर डांटया जंदा ऐ, ओह अपनी गर्दन कठोर करदा ऐ, ओह अचानक होई जाग नष्ट कर दित्ता, ते ओह बिना उपाय दे। २९:२ जदूं धर्मी अधिकार च होंदे न, तां लोक खुश होंदे न, लेकन जदूं... दुष्ट राज करदा ऐ, लोक शोक करदे न। २९:३ जेका बुद्धि कन्ने प्रेम करदा ऐ, ओह अपने पिता गी खुश करदा ऐ; वेश्याएं कन्ने अपनी संपत्ति खर्च करदी ऐ। २९:४ राजा न्याय दे द्वारा देश गी स्थापित करदा ऐ, लेकन जेड़ा दान पांदा ऐ उखाड़ फेंक दे। २९:५ जेड़ा मनुख अपने पड़ोसी दी चापलूसी करदा ऐ, ओह अपने पैरें आस्ते जाल फैलांदा ऐ। २९:६ बुरे मनुख दे अपराध च इक जाल होंदा ऐ, लेकन धर्मी गांदा ते खुश होंदा ऐ। २९:७ धर्मी गरीबें दी गल्ल समझदा ऐ, लेकन दुष्ट इसगी नेई जानने दा मन करदा ऐ। २९:८ तिरस्कृत लोक इक नगर गी जाल च पांदे न, लेकन ज्ञानी लोक गुस्से गी दूर करी दिंदे न। २९:९ जे ज्ञानी मनुख मूर्ख कन्ने झगड़ा करदा ऐ, चाहे ओ गुस्सा करदा ऐ जां हसदा ऐ; कोई आराम नहीं। 29:10 खूनखराबे आले सच्चे लोकें कन्ने नफरत करदे न, लेकन धर्मी अपनी जान गी ढूंढदे न। 29:11 मूर्ख अपना सारा मन बोलदा ऐ, लेकन ज्ञानी उसी खेतीबाड़ी च रखदा ऐ फिरी. 29:12 जेकर कोई शासक झूठ बोलदा ऐ तां ओदे सारे दास दुष्ट न। 29:13 गरीब ते धोखेबाज इकट्ठे होंदे न, ते प्रभु दोने गी हल्का करदा ऐ उंदी अक्खीं। २९:१४ जो राजा गरीबें दा वफादारी कन्ने न्याय करदा ऐ, ओस दा सिंहासन होग सदा लेई स्थापित कीता गेआ। 29:15 लाठी ते डांट बुद्धि दिंदा ऐ, लेकन अपने आप गी छड्डी दित्ता गेदा बच्चा लेई औंदा ऐ अपनी मां को शर्म करने के लिए। 29:16 जदुं दुष्ट बधदे न, तां अपराध बधदा ऐ, लेकन... धर्मी उंदे पतन गी दिक्खग। २९:१७ अपने पुत्तर गी ठीक करो, ते ओह तुगी आराम देग; हां, ओह आनन्द देग तेरी जान दे। २९:१८ जित् थें दर्शन नेई होंदा, उत्थें लोक नाश होई जंदे न, लेकन जेड़ा दर्शन दा पालन करदा ऐ कानून, खुश ऐ ओह। 29:19 दास गी शब्दें कन्नै ठीक नेई कीता जाग, कीजे जेकर ओह समझदा ऐ जवाब नहीं देगा। 29:20 क्या तू इक ऐसा मनुख दिखदा ऐ जेड़ा अपने शब्दें च जल्दबाजी करदा ऐ? ए दी होर उम्मीद ऐ उसदे कोला बी मूर्ख। 29:21 जेड़ा अपने दास गी बच्चें कोलां नाजुकता कन्ने पालने दा ऐ, ओह उसी मिलग लंबी-लंबी अपने पुत्तर बन जाओ। 29:22 गुस्से आला मनुख झगड़ा पैदा करदा ऐ, ते गुस्से च भरोची जंदा ऐ उल्लंघन करना। २९:२३ मनुख दा घमंड उसी नीच करी देग, लेकन आदर नम्र गी अपने अंदर रखग रुह्. 29:24 जो चोर दा साथी ऐ, ओह अपनी जान कन्ने नफरत करदा ऐ; ते इस गी नेई दस्सदा। 29:25 मनुख दा डर जाल लांदा ऐ, लेकन जेड़ा उदे उप्पर भरोसा करदा ऐ प्रभु सुरक्षित रौहग। २९:२६ मते सारे शासक दा अनुग्रह मंगदे न; लेकन हर इक मनुख दा न्याय उदे कोला निकलदा ऐ नाथ. 29:27 अधर्मी मनुख धर्मी आस् ते घृणित ऐ, ते जेका सच्चे मन च ऐ रस्ता दुष्टें लेई घृणित ऐ।