कहावतां २७:१ कल दा घमंड मत करो; की वे तू नेई जानदे के इक दिन केह़ ह़ोई सकदा ऐ सामने लाओ। 27:2 तेरे मुंह दा ना, तेरी स्तुति करदा दुआ; इक अजनबी, ते ना तेरे अपने होंठ। 27:3 इक पत्थर भारी ऐ, ते रेत भारी ऐ; लेकन मूर्ख दा गुस्सा होर बी भारी होंदा ऐ उंदे दऊंनीं कोला बी मता। २७:४ गुस्सा क्रूर ऐ, ते गुस्सा बड़ा गै ऐ; पर जेका सामने खड़ोने च समर्थ ऐ ईरखा? 27:5 गुप्त प्रेम कोला खुलेआम डांटना बेहतर ऐ। २७:६ दोस्त दे जख्म वफादार होंदे न; पर दुश्मन दे चुम्मे होंदे न धोखेबाज़। 27:7 भरी प्राणी शहद दे छत्ते कोला घृणा करदी ऐ; लेकन भूखे आत्मा गी हर कड़वा बात मीठी है। २७:८ जिय्यां चिड़िया अपने घोंसले कोला भटकदा ऐ, उय्यां गै मनुख भटकदा ऐ अपनी जगह। 27:9 मरहम ते इत्र दिल गी खुश करदे न, ते मनुख दी मिठास बी खुश करदी ऐ दिल से सलाह देकर दोस्त। 27:10 तेरे अपने दोस्त ते अपने पिता दे दोस्त गी नेईं छड्डो; ना ही अंदर जाओ तेरे परा दा घर तेरी विपत्ति दे दिन; पड़ोसी जो दूर इक भ्रा कोला बी नेड़े ऐ। 27:11 मेरे पुत्तर, ज्ञानी बनो, ते मेरे दिल गी खुश करो, तां जे मैं उसी जवाब देई सकां मिगी निंदा करदा ऐ। २७:१२ समझदार आदमी बुराई गी पैह्लें गै दिक्खदा ऐ ते अपने आप गी छिपदा ऐ; पर सादे गुजरदे न, ते सजा बी दित्ती जंदी ऐ। 27:13 उसदा कपड़ा जेड़ा परदेसी दा जमानत ऐ, उसी लेई लैओ, ते उसी गिरवी रखो इक अजनबी जनानी आस्ते। 27:14 जेड़ा अपने दोस्त गी बड़ी आवाज़ कन्ने आशीष दिंदा ऐ, ते जल्दी उठी जंदा ऐ सवेरे, उसी श्राप गिनेया जाग। 27:15 बड़ी बरखा दे दिन च लगातार बूंद ते विवादित जनानी होंदी ऐ इक जेहा। 27:16 जो कोई उसी छुपांदा ऐ, ओह हवा गी छुपांदा ऐ, ते अपने सज्जे दा मरहम छुपांदा ऐ हत्थ, जेड़ा अपने आप गी झकझोरदा ऐ। 27:17 लोहे लोहे गी तेज करदा ऐ; इस चाल्ली मनुख अपने दोस्त दे चेहरे गी तेज करदा ऐ। 27:18 जेड़ा अंजीर दे पेड़ दा रखदा ऐ, ओह ओस दा फल खाग; इंतजार करदा ऐ अपने मालिक दा आदर कीता जाग। 27:19 जिय्यां पानी च मुंह आमने गी जवाब दिंदा ऐ, उय्यां गै मनुख दा दिल मनुख गी। 27:20 नरक ते विनाश कदें बी नेईं भरदा; तो मनुख दी अक्खां कदे नहीं त्रिप्त. 27:21 जिवें चांदी दे बदले च बारीक बर्तन, ते सोने दे बदले भट्ठी; तो एक आदभी को बी उंदी तारीफ। 27:22 भले ही तू इक मूर्ख गी कणक दे बीच मोर्टार च मुसल कन्ने ठोकना चाइदा। फिरी बी उदी मूर्खता उदे कोला नेई हटग। 27:23 तू अपने भेड़ें दी हालत जानने च मेहनत करो, ते अपने गी खरी चाल्ली दिखो झुंड। 27:24 की वे धन हमेशा लेई नेईं ऐ, ते मुकुट हर इक गी टिकदा ऐ पीढ़ी? 27:25 घास प्रकट होंदी ऐ, ते कोमल घास अपने आप गी प्रकट करदी ऐ, ते जड़ी-बूटियां पहाड़ इकट्ठे होंदे न। २७:२६ मेढे तेरे कपड़े दे वास्ते हेन, ते बकरियां दा कीमत हे खेत्तर. 27:27 ते तुंदे कोल बकरियें दा दुद्ध तुंदे खाने आस्तै ते तुंदे खाने आस्तै पर्याप्त होग घरै च ते तेरी कुड़ियें दे भरण-पोषण आस्तै।