कहावतां 6:1 मेरे पुत्तर, जे तू अपने दोस्त दा जमानतदार हो, ते जेकर तू अपने हत्थ गी मारी ओड़ेया किसी अजनबी दे नाल, 6:2 तू अपने मुंह दे वचनें कन्ने फंसे दे ओ, तू फसाई गेदे ओ तेरे मुंह दे शब्द। 6:3 मेरे पुत्तर, ह़ुन इय् यां करो, ते जदुं तू उदे च औगे, तां अपने आप गी बचाई लैओ तेरे दोस्त दा हत्थ; जाओ, अपने आप गी नम्र बनाओ, ते अपने दोस्त गी यकीनी बनाओ। 6:4 अपनी अक्खीं गी नींद नेईं देओ, ते ना गै अपनी पलकें गी नींद देओ। 6:5 अपने आप गी शिकारी दे हत्थै थमां मछड़े दे समान ते चिड़ियें दे समान बचाओ मुर्गी दा हत्थ। 6:6 हे सुस्त, चींटी दे कोल जा; उदे रस्ते उप्पर विचार करो, ते बुद्धिमान बनो। 6:7 जिंदे कोल कोई मार्गदर्शक, ना कोई संचालक, ते कोई शासक नेईं ऐ; 6:8 गर्मियें च उसी खाने दा इंतजाम करदी ऐ, ते फसल च अपना खाना इकट्ठा करदी ऐ। ६:९ हे सुस्त, तू कितनी देर तक सोंगे? तूं कदूं अपने विचों उठोगे सोना? 6:10 फिर भी थोड़ी नींद, थोड़ी नींद, थोड़ी हत्थ तह करने गी सोना: 6:11 इस चाल्ली तेरी गरीबी यात्रा करने आह्ले दे समान औग, ते तुंदी कमी इक दे समान औग हथियारबंद आदमी। 6:12 शरारती, दुष्ट, मुंह कन्ने चलदा ऐ। 6:13 ओह अपनी अक्खीं कन्ने झपकदा ऐ, पैरें कन्ने गल्ल करदा ऐ, ते सिखांदा ऐ उंदी उंगलियां; 6:14 ओस दे दिल च फड़फड़ाहट ऐ, ओह लगातार बदमाशी दी योजना बनांदा ऐ; ओह् बोंदा ऐ असहमति। 6:15 इस आस् ते उदी विपत्ति अचानक औनी ऐ; अचानक ओह टूटी जाह्ग बिना उपाय के। 6:16 इनें छें गल्लें गी प्रभु नफरत करदा ऐ, हां, सत्त गल्लां घृणित न उसी: 6:17 घमंडी नजर, झूठी जीभ ते मासूम खून बहाने आले हत्थ; 6:18 इक दिल जेड़ा बुरी कल्पनाएं गी कल्पना करदा ऐ, ते पैरें च तेज रौहने आला बदमाशी च दौड़ना, 6:19 झूठ बोलने आला झूठा गवाह ते बीच विवाद बोने आला भाइयो। 6:20 मेरे पुत्तर, अपने पिता दे हुक्म गी मनना, ते अपने नियम गी नेईं त्याग मां: 6:21 उनेंगी लगातार अपने दिलै च बन्नी लैओ, ते उनेंगी अपने गले च बन्नी लैओ। 6:22 जदुं तू जाओगे, तां ओह़ तुसेंगी लेई जाह् ग; जदुं तू सोंदे ओ, तां ओह रखेगा तुगी; ते जदुं तू जागगे, ते तेरे कन् ने गल् ल करग। 6:23 की वे आज्ञा इक दीया ऐ; ते व्यवस्था उजाला ऐ; ते डांटें दा शिक्षा जीवन दा तरीका ऐ: 6:24 तुगी बुरी जनानी कोला, जीभ दी चापलूसी कोला बचाने आस्ते अजीब औरत। 6:25 अपने दिल च उंदी सुंदरता दी लालसा नेईं करो; ना ही ओह तुगी अपने कन्ने लेई जा उसकी पलकें। 6:26 की वे वेश्या जनानी दे जरिए इक मर्द गी रोटी दे टुकड़े च लेई आया जंदा ऐ। ते व्यभिचारी अनमोल जान दा शिकार करग। 6:27 क्या मनुख अपनी गोदी च अग्ग लेई सकदा ऐ, ते उंदे कपड़े नेईं जले? 6:28 क्या कोई गरम कोयले उप्पर चली सकदा ऐ, ते उंदे पैर नेईं जले? 6:29 इस आस्ते जेड़ा अपने पड़ोसी दी घरेआली दे कोल जांदा ऐ; जेड़ा उसी छूवे बेगुनाह ना होवेगा। 6:30 मनुख चोर गी तुच्छ नेईं समझदे, जेकर ओह अपनी आत्मा गी संतुष्ट करने आस्तै चोरी करदा ऐ, जदूं ओह ऐ भुक्खा; 6:31 लेकन जेकर ओह मिलदा ऐ तां ओह सत गुणा बहाली करग; ओह सारे दे देगा अपने घर दा पदार्थ। 6:32 लेकन जेड़ा जनानी कन्ने व्यभिचार करदा ऐ, उसी समझ दी कमी ऐ जेड़ा करदा ऐ, ओह अपनी आत्मा गी नाश करदा ऐ। 6:33 उसी इक जख्म ते बेइज्जती मिलग; ते उदी निंदा नेई मिटी जाग छिंडै. 6:34 की वे ईर्ष्या मनुख दा गुस्सा ऐ, इस आस् ते ओह मनुख गी नेई बख्शदा बदला लेने दा दिन। 6:35 ओह किसे फिरौती दा परवाह नेईं करग; ते ना गै ओह संतुष्ट होग, भले ही तू कई दान दे दिया।