कहावतां
6:1 मेरे पुत्तर, जे तू अपने दोस्त दा जमानतदार हो, ते जेकर तू अपने हत्थ गी मारी ओड़ेया
किसी अजनबी दे नाल,
6:2 तू अपने मुंह दे वचनें कन्ने फंसे दे ओ, तू फसाई गेदे ओ
तेरे मुंह दे शब्द।
6:3 मेरे पुत्तर, ह़ुन इय् यां करो, ते जदुं तू उदे च औगे, तां अपने आप गी बचाई लैओ
तेरे दोस्त दा हत्थ; जाओ, अपने आप गी नम्र बनाओ, ते अपने दोस्त गी यकीनी बनाओ।
6:4 अपनी अक्खीं गी नींद नेईं देओ, ते ना गै अपनी पलकें गी नींद देओ।
6:5 अपने आप गी शिकारी दे हत्थै थमां मछड़े दे समान ते चिड़ियें दे समान बचाओ
मुर्गी दा हत्थ।
6:6 हे सुस्त, चींटी दे कोल जा; उदे रस्ते उप्पर विचार करो, ते बुद्धिमान बनो।
6:7 जिंदे कोल कोई मार्गदर्शक, ना कोई संचालक, ते कोई शासक नेईं ऐ;
6:8 गर्मियें च उसी खाने दा इंतजाम करदी ऐ, ते फसल च अपना खाना इकट्ठा करदी ऐ।
६:९ हे सुस्त, तू कितनी देर तक सोंगे? तूं कदूं अपने विचों उठोगे
सोना?
6:10 फिर भी थोड़ी नींद, थोड़ी नींद, थोड़ी हत्थ तह करने गी
सोना:
6:11 इस चाल्ली तेरी गरीबी यात्रा करने आह्ले दे समान औग, ते तुंदी कमी इक दे समान औग
हथियारबंद आदमी।
6:12 शरारती, दुष्ट, मुंह कन्ने चलदा ऐ।
6:13 ओह अपनी अक्खीं कन्ने झपकदा ऐ, पैरें कन्ने गल्ल करदा ऐ, ते सिखांदा ऐ
उंदी उंगलियां;
6:14 ओस दे दिल च फड़फड़ाहट ऐ, ओह लगातार बदमाशी दी योजना बनांदा ऐ; ओह् बोंदा ऐ
असहमति।
6:15 इस आस् ते उदी विपत्ति अचानक औनी ऐ; अचानक ओह टूटी जाह्ग
बिना उपाय के।
6:16 इनें छें गल्लें गी प्रभु नफरत करदा ऐ, हां, सत्त गल्लां घृणित न
उसी:
6:17 घमंडी नजर, झूठी जीभ ते मासूम खून बहाने आले हत्थ;
6:18 इक दिल जेड़ा बुरी कल्पनाएं गी कल्पना करदा ऐ, ते पैरें च तेज रौहने आला
बदमाशी च दौड़ना,
6:19 झूठ बोलने आला झूठा गवाह ते बीच विवाद बोने आला
भाइयो।
6:20 मेरे पुत्तर, अपने पिता दे हुक्म गी मनना, ते अपने नियम गी नेईं त्याग
मां:
6:21 उनेंगी लगातार अपने दिलै च बन्नी लैओ, ते उनेंगी अपने गले च बन्नी लैओ।
6:22 जदुं तू जाओगे, तां ओह़ तुसेंगी लेई जाह् ग; जदुं तू सोंदे ओ, तां ओह रखेगा
तुगी; ते जदुं तू जागगे, ते तेरे कन् ने गल् ल करग।
6:23 की वे आज्ञा इक दीया ऐ; ते व्यवस्था उजाला ऐ; ते डांटें दा
शिक्षा जीवन दा तरीका ऐ:
6:24 तुगी बुरी जनानी कोला, जीभ दी चापलूसी कोला बचाने आस्ते
अजीब औरत।
6:25 अपने दिल च उंदी सुंदरता दी लालसा नेईं करो; ना ही ओह तुगी अपने कन्ने लेई जा
उसकी पलकें।
6:26 की वे वेश्या जनानी दे जरिए इक मर्द गी रोटी दे टुकड़े च लेई आया जंदा ऐ।
ते व्यभिचारी अनमोल जान दा शिकार करग।
6:27 क्या मनुख अपनी गोदी च अग्ग लेई सकदा ऐ, ते उंदे कपड़े नेईं जले?
6:28 क्या कोई गरम कोयले उप्पर चली सकदा ऐ, ते उंदे पैर नेईं जले?
6:29 इस आस्ते जेड़ा अपने पड़ोसी दी घरेआली दे कोल जांदा ऐ; जेड़ा उसी छूवे
बेगुनाह ना होवेगा।
6:30 मनुख चोर गी तुच्छ नेईं समझदे, जेकर ओह अपनी आत्मा गी संतुष्ट करने आस्तै चोरी करदा ऐ, जदूं ओह ऐ
भुक्खा;
6:31 लेकन जेकर ओह मिलदा ऐ तां ओह सत गुणा बहाली करग; ओह सारे दे देगा
अपने घर दा पदार्थ।
6:32 लेकन जेड़ा जनानी कन्ने व्यभिचार करदा ऐ, उसी समझ दी कमी ऐ
जेड़ा करदा ऐ, ओह अपनी आत्मा गी नाश करदा ऐ।
6:33 उसी इक जख्म ते बेइज्जती मिलग; ते उदी निंदा नेई मिटी जाग
छिंडै.
6:34 की वे ईर्ष्या मनुख दा गुस्सा ऐ, इस आस् ते ओह मनुख गी नेई बख्शदा
बदला लेने दा दिन।
6:35 ओह किसे फिरौती दा परवाह नेईं करग; ते ना गै ओह संतुष्ट होग, भले ही तू
कई दान दे दिया।