योना ने दी ३:१ फिरी प्रभु दा वचन दूई बारी योना दे कोल आया। ३:२ उठ, उस महान शहर नीनवे च जाओ, ते उसी प्रचार करो प्रचार करदा हां के मैं तुगी आज्ञा दिंदा हां। ३:३ तां योना उठ के नीनवे चली गेया नाथ. नीनवे त्रै दिनें दी यात्रा दा बड़ा बड्डा शैहर हा। ३:४ ते योना इक दिन दी यात्रा च शैहर च दाखल होई गेआ, ते ओह चिल्लाया। ते आखया, “ चालीस दिनें तकर नीनवे गी उखाड़ दित्ता जाग।” ३:५ इस करिए नीनवे दे लोकें परमात्मा उप्पर विश्वास किता, ते उपवास दा ऐलान कित्ता, ते कपड़े पाई ले बोरी, उंदे च बड्डे कोला लेइयै छोटे तकर। ३:६ क्योंकि नीनवे दे राजा कोल खबर आई, ते ओह अपने सिंहासन तों उठी। ते उन उदे कोलां अपना चोगा उतारिये बोरी कन्ने ढकया ते बैठी गेया राख में। ३:७ ते उने नीनवे दे रास्ते प्रचार ते प्रचार कित्ता राजा ते उदे कुलीन लोकें दा हुक्म, “ ना मनुख ते ना जानवर; झुंड ते ना झुंड, कुसै बी चीज दा स्वाद चखना, ना चरना ते ना पानी पीना। ३:८ लेकन मनुख ते जानवर बोरी कन्ने ढके दे ते जोरें कन्ने पुकारन परमात्मा: हां, ओह हर इक अपने बुरे रस्ते कोलां ते अपने बुरे रस्ते कोलां मुड़न हिंसा जो उंदे हत्थें च ऐ। 3:9 कुन दस्सी सकदा ऐ के परमेसरे मुड़ना ते पछतावा करदा ऐ, ते अपने उग्र लोकें कोला मुड़ना ऐ गुस्सा, के अस नाश नेई होचे ? ३:१० ते परमेसरे उंदे कम्में गी दिक् खेया के ओह़ अपने बुरे रस् ते थवां मुड़ी गे; ते परमातमा उस बुराई दा पछतावा कित्ता, जेड़ी उने आखेआ हा के ओह उंदे कन्ने करग; ते उसने नेईं कीता।