योना ने दी
३:१ फिरी प्रभु दा वचन दूई बारी योना दे कोल आया।
३:२ उठ, उस महान शहर नीनवे च जाओ, ते उसी प्रचार करो
प्रचार करदा हां के मैं तुगी आज्ञा दिंदा हां।
३:३ तां योना उठ के नीनवे चली गेया
नाथ. नीनवे त्रै दिनें दी यात्रा दा बड़ा बड्डा शैहर हा।
३:४ ते योना इक दिन दी यात्रा च शैहर च दाखल होई गेआ, ते ओह चिल्लाया।
ते आखया, “ चालीस दिनें तकर नीनवे गी उखाड़ दित्ता जाग।”
३:५ इस करिए नीनवे दे लोकें परमात्मा उप्पर विश्वास किता, ते उपवास दा ऐलान कित्ता, ते कपड़े पाई ले
बोरी, उंदे च बड्डे कोला लेइयै छोटे तकर।
३:६ क्योंकि नीनवे दे राजा कोल खबर आई, ते ओह अपने सिंहासन तों उठी।
ते उन उदे कोलां अपना चोगा उतारिये बोरी कन्ने ढकया ते बैठी गेया
राख में।
३:७ ते उने नीनवे दे रास्ते प्रचार ते प्रचार कित्ता
राजा ते उदे कुलीन लोकें दा हुक्म, “ ना मनुख ते ना जानवर;
झुंड ते ना झुंड, कुसै बी चीज दा स्वाद चखना, ना चरना ते ना पानी पीना।
३:८ लेकन मनुख ते जानवर बोरी कन्ने ढके दे ते जोरें कन्ने पुकारन
परमात्मा: हां, ओह हर इक अपने बुरे रस्ते कोलां ते अपने बुरे रस्ते कोलां मुड़न
हिंसा जो उंदे हत्थें च ऐ।
3:9 कुन दस्सी सकदा ऐ के परमेसरे मुड़ना ते पछतावा करदा ऐ, ते अपने उग्र लोकें कोला मुड़ना ऐ
गुस्सा, के अस नाश नेई होचे ?
३:१० ते परमेसरे उंदे कम्में गी दिक् खेया के ओह़ अपने बुरे रस् ते थवां मुड़ी गे; ते परमातमा
उस बुराई दा पछतावा कित्ता, जेड़ी उने आखेआ हा के ओह उंदे कन्ने करग; ते
उसने नेईं कीता।