यिर्मयाह ने दी
9:1 का मेरा सिर पानी होंदा, ते मेरी अक्खीं आंसू दा फव्वारा होंदी, तां मैं
मेरे लोकें दी कुड़ी दे मारे गेदे लोकें आस्तै दिन-रात रोई सकदा ऐ!
9:2 का मेरे जंगल च रस्ते च जाने आह्ले लोकें दा ठहरना हा; कि मैं
मेरे लोकें गी छड्डी जा, ते उंदे कोला चली जा! कीजे ओह़ सारे व्यभिचारी ह़न, ए
गद्दार मनुखों की सभा।
९:३ ते झूठ दे वास्ते धनुष दी तरह अपनी जीभ मोड़दे हन;
धरती उप्पर सच्चाई आस्ते वीर; कीजे ओह़ बुराई थवां चली जंदे न
बुराई, ते ओह मिगी नेई जानदे, प्रभु आखदा ऐ।
९:४ तुस हर इक अपने पड़ोसी दा ध्यान रखो, ते किसे उप्पर भरोसा नेईं करो
भाई, की वे हर इक भ्राऽ ते हर इक पड़ोसी गी पूरी चाल्ली कन्नै बदली लैग
निंदा करदे चलना।
९:५ ते हर इक अपने पड़ोसी गी धोखा देग, ते नेईं बोलन
सच्चाई: उनेंगी अपनी जीभ गी झूठ बोलना सिखाया ऐ, ते अपने आप गी थकाई दित्ता ऐ
अधर्म करना।
९:६ तेरा वास धोखे दे बिच्च ऐ; धोखे दे जरिए ओह इन्कार करदे न
मेरे गी जानने आस्ते, प्रभु आखदा ऐ।
9:7 इस आस्ते सेनाएं दा प्रभु ए आखदा ऐ, “ दिखो, मैं उनेंगी पिघला देगा, ते
उनेंगी अजमाइश करो; कीहके मैं अपने लोकें दी कुड़ी आस्ते के करां ?
९:८ उंदी जीभ बाण दे समान ऐ; धोखा बोलदा ऐ, इक बोलदा ऐ
अपने मुंह कन्ने अपने पड़ोसी कन्ने शांति कन्ने, लेकन दिल च अपने आप गी रखदा ऐ
बल्गो.
9:9 क्या मैं इन्हें गल्लें आस्ते उंदे कोल नेईं औं? प्रभु आखदा ऐ: मेरा नेई
रूह इस तरह दी कौम दा बदला लेन?
9:10 प्हाड़ें आस्ते मैं रोना ते रोना, ते उंदे आस्ते
जंगलें दे आवास इक विलाप ऐ, कीजे ओह जला दित्ते गेदे न।
तां जे कोई बी उंदे कोला नेई गुजरी सकै; ना ही मनुख दी आवाज़ सुनी सकदा ऐ
मवेशी गी; आकाश दे पंछी ते जानवर दोनों भागी गेदे न; ओह्
चले गए हैं।
9:11 ते मैं यरूशलेम दे ढेर ते अजगरें दा मांद बनाना ऐ; ते मैं बनाना
यहूदा दे नगर उजाड़, बिना कुसै दे निवास दे।
९:१२ ज्ञानी कौन ऐ, जेड़ा इस गल्ल गी समझी सकै? ते कौन ऐ जिसदे कोल
प्रभु दा मुंह आखदा ऐ के ओह इस गल्लै गी दस्सन, की जे देश कीह ऐ
नाश होई जंदा ऐ ते जंगलें दे समान जली जंदा ऐ, जिसदे कोला कोई नेईं गुजरदा ?
9:13 ते प्रभु आखदा ऐ, “कीजे उने मेरी व्यवस्था गी त्याग दित्ता ऐ जेड़ा मैं पैह्लें गै रखे दा हा।”
उ'नेगी मेरी गल्ल नेई मनदे ते ना गै उदे च चलदे हे;
9:14 लेकन अपने दिल दी कल्पना दे मताबक ते बाद च चलदे रेह्
बालियां, जेड़े उंदे पुरखें उनेंगी सिखाया हा।
9:15 इस आस्ते सेनाएं दा यहोवा, इस्राएल दा परमात्मा, ए आखदा ऐ। देखो, मैं
उनेंगी, इ'नें लोकें गी बी, कड़ी-मकोड़ा कन्नै खिलाना, ते उनेंगी पानी देई देग
पित्त पीने दा।
9:16 मैं उनेंगी गैर-जातियें च बी तितर-बितर करी देगा, जिनेंगी ना ओह ते ना उंदे
पिता-पिता जानदे न, ते मैं उंदे पिच्छे तलवार भेजी देगा, जदूं तकर मेरे कोल नेईं होग
उन्हें भस्म कर दिया।
9:17 सेनाएं दा यहोवा ए आखदा ऐ, “तुस विचार करो, ते शोक गी पुकारो।”
जनानियें गी, तां जे ओह् औन; ते धूर्त जनानियें गी बुलाने आस्तै भेजो, तां जे ओह् सख्त करन
आओ:
9:18 ते जल्दी करन ते साढ़े आस् ते विलाप करन, तां जे साढ़ी अक्खीं होन
आँसू कन्नै दौड़दे न, ते साढ़ी पलकें च पानी दा झोंका निकलदा ऐ।
9:19 की वे सिय्योन कोलां रोने दी आवाज़ सुनी जंदी ऐ, “अस किय्यां लूट होई गेदे आं! अस आं
बड़ी उलझन च पेदे, कीजे अस मुल्ख गी त्याग दित्ता ऐ, कीजे साढ़े...
आवासें असेंगी बाहर कड्डी दित्ता ऐ।
9:20 फिरी बी हे जनानियें, प्रभु दा वचन सुनो, ते तुंदे कान गी...
उदे मुंह च बोलना, ते अपनी धीएं गी रोना सिखाओ, ते हर इक गी उसी
पड़ोसी दा विलाप।
9:21 की वे मौत साढ़े खिड़कियें च चली गेई ऐ ते साढ़े महल च दाखल होई गेई ऐ।
बाहर दे बच्चें गी, ते जवानें गी बाहर थमां कट्टने आस्तै
गली-गली।
9:22 बोल, प्रभु ए आखदा ऐ, मनुखें दे लाश बी गोबर दे रूप च डिग्गी जांगन
खुल्ले खेतर उप्पर, ते फसल कट्टने आह्ले दे बाद मुट्ठी भरे दे समान, ते कोई बी नेई
इन्हें इकट्ठा कर देगा।
9:23 यहोवा ए आखदा ऐ, “ ज्ञानी अपने ज्ञान दा घमंड नेईं करै ते ना गै।”
पराक्रमी अपनी ताकत दा घमंड करदा, ते अमीर अपनी ताकत दा घमंड नेईं कर
धन-दौलत:
9:24 लेकन जेड़ा घमंड करदा ऐ, ओह इस गल्ल दा घमंड करदा ऐ के ओह समझदा ऐ ते...
मीगी जानदा ऐ के मैं प्रभु ऐं जेड़ा दया ते न्याय करदा ऐ।
ते धरती च धार्मिकता, कीहके मैं इन्हें गल्लें च खुश रौंह्ना, आखना ऐ
प्रभु गी।
9:25 दिखो, ओह दिन आंदे न, जिसलै मैं उनें सारें गी सजा देगा
खतना नेई कित्ते दे कन्ने खतना करदे न;
९:२६ मिस्र, ते यहूदा, ते अदोम, ते अम्मोन, ते मोआब ते सारे
जेड़े परम कोने च न, जेड़े जंगल च रौंदे न, सारें आस्ते
ए राष्ट्र अखतना न, ते सारे इस्राएल दे घराना बी न
दिल विच खतना नहीं।