यशायाह ने दी ५१:१ हे धार्मिकता दे पिच्छे चलने आले ते मेरी गल्ल सुनो प्रभु: उस चट्टान गी दिखो जित्थे तुस कटे गेदे ओ, ते खड्डे दे छेद गी दिक्खो जित्थे तुस खोददे ओ। ५१:२ अपने पिता अब्राहम ते तुहानू पैदा करने आली सारा गी दिक्खो, कीजे मैं उसी अकेला बुलाया, ते उसी आशीष दित्ती ते उसी बधाया। ५१:३ क्योंकि प्रभु सिय्योन गी दिलासा देग, ते ओस दे सारे उजाड़ थाहरें गी दिलासा देग; ते उदे जंगलें गी अदन दे समान ते उदे रेगिस्तान गी अदन दे समान बनाई देग प्रभु दा बाग; उदे च खुशी ते खुशी मिलग। धन्यवाद, ते राग दी आवाज़। ५१:४ हे मेरे लोक, मेरी गल्ल सुनो; ते हे मेरी कौम, इक व्यवस्था आस्ते मेरा कान दे मेरे कोलां निकली जाह्ग, ते मैं अपने फैसले गी इक रोशनी आस्तै आराम करगा जनता दा। ५१:५ मेरा धर्म नेड़े ऐ; मेरा उद्धार चली गेया, ते मेरी बाहं लोकें दा न्याय करग; द्वीप मेरे ते मेरी बांह उप्पर इंतजार करंगन केह़ ओह़ भ़रोसा करङन। 51:6 अपनी अक्खीं आकाश च उप्पर चुक्की लैओ, ते थल्ले दी धरती गी दिक्खो, कीजे आकाश धुंए दे समान लुप्त होई जाग, ते धरती बुढ़ा होई जाग कपड़े दे समान, ते उदे च रौहने आले बी इसी चाल्ली मरन। लेकन मेरा उद्धार हमेशा लेई रौगा, ते मेरी धार्मिकता नेई होग खत्म कर दिया। ५१:७ हे धर्म गी जानने आले लोक, जिंदे दिल च, मेरी गल्ल सुनो मेरा नियम ऐ; तुस मनुखें दी निंदा कोलां मत डरो, ते ना डरो उंदी गालियां। ५१:८ कीजे पतंग उनेंगी कपड़े दे समान खाग, ते कीड़ा खाग ओह ऊन दे समान, लेकन मेरा धार्मिकता युगांत ते मेरा उद्धार होग पीढ़ी दर पीढ़ी। 51:9 जाग जाओ, जाग जाओ, ताकत पाओ, हे प्रभु दी बांह; जागे, जिवें में प्राचीन काल च, पुरानी पीढ़ियें च। क्या तू ओह नेईं जेड़ा कटदा ऐ राहाब, ते अजगर गी घायल करी दित्ता? 51:10 क्या तू ओह नेईं ऐ जिसने समुंद्र गी सुक्की दित्ता ऐ, बड़ा गै गहरे दा पानी; जेस ने समुंदरे दी गहराई गी मुक्तिदाताएं दे गुजरने दा रस्ता बनाई दित्ता ऐ उप्पर? 51:11 इस आस् ते परमेसरे दे छुड़ाए गेदे लोक बापस औङन, ते गांदे होई औङन सिय्योन गी; ते उंदे सिर उप्पर अनन्त आनन्द होग खुशी ते आनन्द पाओ; ते दुख ते शोक दूर होई जांगन। ५१:१२ मैं, मैं गै ऐं जेह्ड़ा तुसें गी दिलासा दिंदा ऐ; मरने आले मनुख ते मनुख दे पुत्तर कोला डरो घास दे रूप च बनाया गेदा; 51:13 ते अपने बनाने आले प्रभु गी भुल्ली जाओ, जिसने फैलाया ऐ आकाश ते धरती दी नींह् रक्खी; ते डरदा पेया ऐ लगातार हर रोज अत्याचारी दे गुस्से दे कारण, जिवें ओह नष्ट करने के लरए तैमाय थे? ते अत्याचारी दा गुस्सा कित्थे ऐ? ५१:१४ कैद वनवास जल्दी करदा ऐ तां जे ओह् ढीला होई जा ते उसी ढीला करी सकै ना गै गड्ढे च मरे, ते ना गै उंदी रोटी खत्म होई जा। 51:15 लेकन मैं तेरा परमातमा यहोवा हां, जिसने समुंद्र गी बंडी दित्ता, जिसदी लहरें गर्जना कीती सेनाएं दा प्रभु उंदा नां ऐ। 51:16 ते मैं अपनी गल्ल तेरे मुंह च पाई लेता ऐ, ते तुगी ढक दित्ती ऐ मेरे हत्थ दी छाया, तां जे मैं आकाश गी रोपना ते बिछाना धरती दी नींह् बनाओ, ते सिय्योन गी आख, “तू मेरा लोक ओ।” 51:17 जाग जाओ, जाग जाओ, खड़ो जाओ, हे यरूशलेम, जिसने पीले दे हत्थ च प्रभु उदे गुस्से दा प्याला; तू प्याले दा मल पीला काँपते हुए, और उन्हें निचोड़ना। ५१:१८ उन सारे पुत्तरें च उसी मार्गदर्शन करने आला कोई नेई ऐ, जिनेंगी ओह लेई आया ऐ अग्गें बधी जा; ना ते कोई बी ऐ जेड़ा उसी सारे पुत्तरें दे हत्थै च पकड़ी लैंदा ऐ कि उसने परवरिश कीती ऐ। ५१:१९ ए दो गल्लां तेरे कोल आईयां न; तेरे उप्पर कुन दुखी होग ? उजाड़, ते विनाश, ते अकाल, ते तलवार; क्या मैं तुगी दिलासा देना ? 51:20 तेरे पुत्तर बेहोश होई गेदे न, सारे गलीएं दे सिरें उप्पर लेटे दे न, जिय्यां ए जाल च जंगली बैल; तेरा परमातमा। 51:21 इस आस् ते तू दुखी ते नशे च, लेकन मदिरे कन्ने नेई, एह़ सुनो। 51:22 तेरा प्रभु यहोवा ते तेरा परमात्मा जेड़ा अपने मुद्दे दी गुहार लांदा ऐ, एह् आखदा ऐ लोकें, दिखो, मैं तेरे हत्थै थमां काँपने दा प्याला कड्डी लेदा ऐ। मेरे गुस्से दे प्याले दा मल बी; तू फिरी उसी फिरी नेई पीना। ५१:२३ लेकन मैं उसी दुखी करने आलें दे हत्थ च पाई देगा; जो है तेरी प्राण गी आखया, “ प्रणाम करो, तां जे अस उस पार चली सकचे शरीर गी जमीन दे समान ते गली दे समान, उंदे उप्पर चली जाने आलें गी।