यशायाह ने दी
५१:१ हे धार्मिकता दे पिच्छे चलने आले ते मेरी गल्ल सुनो
प्रभु: उस चट्टान गी दिखो जित्थे तुस कटे गेदे ओ, ते खड्डे दे छेद गी दिक्खो
जित्थे तुस खोददे ओ।
५१:२ अपने पिता अब्राहम ते तुहानू पैदा करने आली सारा गी दिक्खो, कीजे मैं
उसी अकेला बुलाया, ते उसी आशीष दित्ती ते उसी बधाया।
५१:३ क्योंकि प्रभु सिय्योन गी दिलासा देग, ते ओस दे सारे उजाड़ थाहरें गी दिलासा देग;
ते उदे जंगलें गी अदन दे समान ते उदे रेगिस्तान गी अदन दे समान बनाई देग
प्रभु दा बाग; उदे च खुशी ते खुशी मिलग।
धन्यवाद, ते राग दी आवाज़।
५१:४ हे मेरे लोक, मेरी गल्ल सुनो; ते हे मेरी कौम, इक व्यवस्था आस्ते मेरा कान दे
मेरे कोलां निकली जाह्ग, ते मैं अपने फैसले गी इक रोशनी आस्तै आराम करगा
जनता दा।
५१:५ मेरा धर्म नेड़े ऐ; मेरा उद्धार चली गेया, ते मेरी बाहं
लोकें दा न्याय करग; द्वीप मेरे ते मेरी बांह उप्पर इंतजार करंगन
केह़ ओह़ भ़रोसा करङन।
51:6 अपनी अक्खीं आकाश च उप्पर चुक्की लैओ, ते थल्ले दी धरती गी दिक्खो, कीजे
आकाश धुंए दे समान लुप्त होई जाग, ते धरती बुढ़ा होई जाग
कपड़े दे समान, ते उदे च रौहने आले बी इसी चाल्ली मरन।
लेकन मेरा उद्धार हमेशा लेई रौगा, ते मेरी धार्मिकता नेई होग
खत्म कर दिया।
५१:७ हे धर्म गी जानने आले लोक, जिंदे दिल च, मेरी गल्ल सुनो
मेरा नियम ऐ; तुस मनुखें दी निंदा कोलां मत डरो, ते ना डरो
उंदी गालियां।
५१:८ कीजे पतंग उनेंगी कपड़े दे समान खाग, ते कीड़ा खाग
ओह ऊन दे समान, लेकन मेरा धार्मिकता युगांत ते मेरा उद्धार होग
पीढ़ी दर पीढ़ी।
51:9 जाग जाओ, जाग जाओ, ताकत पाओ, हे प्रभु दी बांह; जागे, जिवें में
प्राचीन काल च, पुरानी पीढ़ियें च। क्या तू ओह नेईं जेड़ा कटदा ऐ
राहाब, ते अजगर गी घायल करी दित्ता?
51:10 क्या तू ओह नेईं ऐ जिसने समुंद्र गी सुक्की दित्ता ऐ, बड़ा गै गहरे दा पानी;
जेस ने समुंदरे दी गहराई गी मुक्तिदाताएं दे गुजरने दा रस्ता बनाई दित्ता ऐ
उप्पर?
51:11 इस आस् ते परमेसरे दे छुड़ाए गेदे लोक बापस औङन, ते गांदे होई औङन
सिय्योन गी; ते उंदे सिर उप्पर अनन्त आनन्द होग
खुशी ते आनन्द पाओ; ते दुख ते शोक दूर होई जांगन।
५१:१२ मैं, मैं गै ऐं जेह्ड़ा तुसें गी दिलासा दिंदा ऐ;
मरने आले मनुख ते मनुख दे पुत्तर कोला डरो
घास दे रूप च बनाया गेदा;
51:13 ते अपने बनाने आले प्रभु गी भुल्ली जाओ, जिसने फैलाया ऐ
आकाश ते धरती दी नींह् रक्खी; ते डरदा पेया ऐ
लगातार हर रोज अत्याचारी दे गुस्से दे कारण, जिवें ओह
नष्ट करने के लरए तैमाय थे? ते अत्याचारी दा गुस्सा कित्थे ऐ?
५१:१४ कैद वनवास जल्दी करदा ऐ तां जे ओह् ढीला होई जा ते उसी ढीला करी सकै
ना गै गड्ढे च मरे, ते ना गै उंदी रोटी खत्म होई जा।
51:15 लेकन मैं तेरा परमातमा यहोवा हां, जिसने समुंद्र गी बंडी दित्ता, जिसदी लहरें गर्जना कीती
सेनाएं दा प्रभु उंदा नां ऐ।
51:16 ते मैं अपनी गल्ल तेरे मुंह च पाई लेता ऐ, ते तुगी ढक दित्ती ऐ
मेरे हत्थ दी छाया, तां जे मैं आकाश गी रोपना ते बिछाना
धरती दी नींह् बनाओ, ते सिय्योन गी आख, “तू मेरा लोक ओ।”
51:17 जाग जाओ, जाग जाओ, खड़ो जाओ, हे यरूशलेम, जिसने पीले दे हत्थ च
प्रभु उदे गुस्से दा प्याला; तू प्याले दा मल पीला
काँपते हुए, और उन्हें निचोड़ना।
५१:१८ उन सारे पुत्तरें च उसी मार्गदर्शन करने आला कोई नेई ऐ, जिनेंगी ओह लेई आया ऐ
अग्गें बधी जा; ना ते कोई बी ऐ जेड़ा उसी सारे पुत्तरें दे हत्थै च पकड़ी लैंदा ऐ
कि उसने परवरिश कीती ऐ।
५१:१९ ए दो गल्लां तेरे कोल आईयां न; तेरे उप्पर कुन दुखी होग ?
उजाड़, ते विनाश, ते अकाल, ते तलवार;
क्या मैं तुगी दिलासा देना ?
51:20 तेरे पुत्तर बेहोश होई गेदे न, सारे गलीएं दे सिरें उप्पर लेटे दे न, जिय्यां ए
जाल च जंगली बैल;
तेरा परमातमा।
51:21 इस आस् ते तू दुखी ते नशे च, लेकन मदिरे कन्ने नेई, एह़ सुनो।
51:22 तेरा प्रभु यहोवा ते तेरा परमात्मा जेड़ा अपने मुद्दे दी गुहार लांदा ऐ, एह् आखदा ऐ
लोकें, दिखो, मैं तेरे हत्थै थमां काँपने दा प्याला कड्डी लेदा ऐ।
मेरे गुस्से दे प्याले दा मल बी; तू फिरी उसी फिरी नेई पीना।
५१:२३ लेकन मैं उसी दुखी करने आलें दे हत्थ च पाई देगा; जो है
तेरी प्राण गी आखया, “ प्रणाम करो, तां जे अस उस पार चली सकचे
शरीर गी जमीन दे समान ते गली दे समान, उंदे उप्पर चली जाने आलें गी।