उत्पत्ति
12:1 परमेसरे ने अब्राम गी ग् लाया हा, “अपने मुल्ख थवां निकली जाओ
तेरे रिश्तेदारें ते तेरे पिता दे घरै थमां उस मुल्ख तकर, जिसी मैं दस्सी देगा
तू:
१२:२ ते मैं तुगी इक बड्डी राष्ट्र बनागा, ते तुगी आशीष देगा ते बनाई देगा
तेरा नां बड़ा; ते तू आशीष बनी जागे।
12:3 ते मैं उनें गी आशीष देगा जेड़े तुसें गी आशीष दिंदे न, ते जेके तुसें गी श्राप दिंदा ऐ, उसी श्राप देगा।
ते तेरे च धरती दे सारे कुल आशीष होंगन।
12:4 उस बेले अब्राम चली गेया, जिय्यां प्रभु ने उसी आखेआ हा; ते लूत दे कन्ने चली गेया
उसी, ते अब्राम पंचहत्तर साल दा हा
हरन जी।
12:5 अब्राम ने अपनी घरेआली साराई ते अपने भ्राऽ दे पुत्तर लूत ते उंदे सारें गी लेई लेआ
पदार्थ जो उनेंगी इकट्ठा कीता हा, ते जिंदे च उनेंगी पाई लेदा हा
हारन; ते कनान दे देश च जाने आस्ते निकले; ते च
कनान दे देश च ओह आए।
12:6 अब्राम उस देश च जाइयै सिकेम दे थाहर च गेया
मोरेह दा मैदान। ते कनानी उस वेले उस देश च हा।
12:7 ते परमेसरे अब्राम गी प्रगट होईये आखया, “मैं तेरे वंश गी देगा।”
इस देश गी, ते उने प्रगट होने आले प्रभु आस्ते इक वेदी बनाई
उसी दे।
12:8 ते उत्थूं दा बेथेल दे पूरब च इक पहाड़ उप्पर चली गेआ, ते...
पश्चिम च बेथेल ते पूरब च हाई दा डेरा लाया
उथे उसने परमेसरे आस् ते इक वेदी बनाई ते उदे नां दा पुकार कित्ता
नाथ.
12:9 अब्राम अब्राम दक्षिणी बक्खी जाइयै रवाना होई गेआ।
12:10 ते उस देश च अकाल होया, ते अब्राम मिस्र च चली गेया
उथे प्रवास करना; की वे देस च अकाल बड़ा बड्डा हा।
12:11 जदुं ओह़ मिस्र च दाखल होने दे नेड़े आई गेया, तां ओह़
उदी घ़रेआली सराय गी ग् लाया, “ दिक् खो, अऊं जानना ऐ के तू इक गोरी जनानी ओ।”
दे खने के लरए:
12:12 इस आस् ते ऐसा होग कि जदु मिस्र दे लोक तुसेंगी दिक् खङन, तां
ओह़ ग् लाङन, ' ए उदी घ़रेआली ऐ।'
तुगी जिंदा बचाओ।
12:13 आखना, तू मेरी भैन ओ, तां जे मेरे कन्ने भला होई जा
तेरे खातिर; ते मेरा प्राण तेरे कारण जिंदा रौह्ग।
12:14 जदुं अब्राम मिस्र च आया, तां मिस्री लोक
उस जनानी गी दिक्खेआ जे ओह् बड़ी गोरी ऐ।
12:15 फिरौन दे सरदारें बी उसी दिखिये फिरौन दे सामने उसी तारीफ किता।
ते उस जनानी गी फिरौन दे घर लेई गेया।
12:16 उन अब्राम गी उदे आस्ते अच्छी गुहार लाया, ते उंदे कोल भेड़ें ते बैल हे।
ते ओह गधे, ते पुरुष दास, ते दासी, ते ओह गधे, ते
ऊंटें।
12:17 ते परमेसरे ने फिरौन ते उंदे घरै गी बड्डे-बड्डे विपत्तियें कन्नै सताया
सराय अब्राम दी पत्नी।
12:18 फिरौन ने अब्राम गी बुलाया ते आखया, “ ए के तू कित्ता ऐ।”
मेरे कोल ? तूँ मिगी की नेई दस्सेया के ओह़ तेरी घ़रेआली ऐ?
12:19 तू क्यों आखया, “ओह मेरी भैन ऐ? तो भैं उसे अऩने ऩास रे जा वकता था
घ़रेआली, इस आस् ते ह़ुन अपनी घ़रेआली गी दिक् खो, उसी ह़ोईये जाओ।
12:20 फिरौन ने अपने लोकें गी उदे बारे च आज्ञा दित्ती, ते उने उसी भेजी दित्ता।
ते उदी घ़रेआली ते उदे जे किश बी हा।