उत्पत्ति 12:1 परमेसरे ने अब्राम गी ग् लाया हा, “अपने मुल्ख थवां निकली जाओ तेरे रिश्तेदारें ते तेरे पिता दे घरै थमां उस मुल्ख तकर, जिसी मैं दस्सी देगा तू: १२:२ ते मैं तुगी इक बड्डी राष्ट्र बनागा, ते तुगी आशीष देगा ते बनाई देगा तेरा नां बड़ा; ते तू आशीष बनी जागे। 12:3 ते मैं उनें गी आशीष देगा जेड़े तुसें गी आशीष दिंदे न, ते जेके तुसें गी श्राप दिंदा ऐ, उसी श्राप देगा। ते तेरे च धरती दे सारे कुल आशीष होंगन। 12:4 उस बेले अब्राम चली गेया, जिय्यां प्रभु ने उसी आखेआ हा; ते लूत दे कन्ने चली गेया उसी, ते अब्राम पंचहत्तर साल दा हा हरन जी। 12:5 अब्राम ने अपनी घरेआली साराई ते अपने भ्राऽ दे पुत्तर लूत ते उंदे सारें गी लेई लेआ पदार्थ जो उनेंगी इकट्ठा कीता हा, ते जिंदे च उनेंगी पाई लेदा हा हारन; ते कनान दे देश च जाने आस्ते निकले; ते च कनान दे देश च ओह आए। 12:6 अब्राम उस देश च जाइयै सिकेम दे थाहर च गेया मोरेह दा मैदान। ते कनानी उस वेले उस देश च हा। 12:7 ते परमेसरे अब्राम गी प्रगट होईये आखया, “मैं तेरे वंश गी देगा।” इस देश गी, ते उने प्रगट होने आले प्रभु आस्ते इक वेदी बनाई उसी दे। 12:8 ते उत्थूं दा बेथेल दे पूरब च इक पहाड़ उप्पर चली गेआ, ते... पश्चिम च बेथेल ते पूरब च हाई दा डेरा लाया उथे उसने परमेसरे आस् ते इक वेदी बनाई ते उदे नां दा पुकार कित्ता नाथ. 12:9 अब्राम अब्राम दक्षिणी बक्खी जाइयै रवाना होई गेआ। 12:10 ते उस देश च अकाल होया, ते अब्राम मिस्र च चली गेया उथे प्रवास करना; की वे देस च अकाल बड़ा बड्डा हा। 12:11 जदुं ओह़ मिस्र च दाखल होने दे नेड़े आई गेया, तां ओह़ उदी घ़रेआली सराय गी ग् लाया, “ दिक् खो, अऊं जानना ऐ के तू इक गोरी जनानी ओ।” दे खने के लरए: 12:12 इस आस् ते ऐसा होग कि जदु मिस्र दे लोक तुसेंगी दिक् खङन, तां ओह़ ग् लाङन, ' ए उदी घ़रेआली ऐ।' तुगी जिंदा बचाओ। 12:13 आखना, तू मेरी भैन ओ, तां जे मेरे कन्ने भला होई जा तेरे खातिर; ते मेरा प्राण तेरे कारण जिंदा रौह्ग। 12:14 जदुं अब्राम मिस्र च आया, तां मिस्री लोक उस जनानी गी दिक्खेआ जे ओह् बड़ी गोरी ऐ। 12:15 फिरौन दे सरदारें बी उसी दिखिये फिरौन दे सामने उसी तारीफ किता। ते उस जनानी गी फिरौन दे घर लेई गेया। 12:16 उन अब्राम गी उदे आस्ते अच्छी गुहार लाया, ते उंदे कोल भेड़ें ते बैल हे। ते ओह गधे, ते पुरुष दास, ते दासी, ते ओह गधे, ते ऊंटें। 12:17 ते परमेसरे ने फिरौन ते उंदे घरै गी बड्डे-बड्डे विपत्तियें कन्नै सताया सराय अब्राम दी पत्नी। 12:18 फिरौन ने अब्राम गी बुलाया ते आखया, “ ए के तू कित्ता ऐ।” मेरे कोल ? तूँ मिगी की नेई दस्सेया के ओह़ तेरी घ़रेआली ऐ? 12:19 तू क्यों आखया, “ओह मेरी भैन ऐ? तो भैं उसे अऩने ऩास रे जा वकता था घ़रेआली, इस आस् ते ह़ुन अपनी घ़रेआली गी दिक् खो, उसी ह़ोईये जाओ। 12:20 फिरौन ने अपने लोकें गी उदे बारे च आज्ञा दित्ती, ते उने उसी भेजी दित्ता। ते उदी घ़रेआली ते उदे जे किश बी हा।