उत्पत्ति २:१ इस चाल्ली आकाश ते धरती ते उंदी सारी सेना खत्म होई गे। २:२ ते सतमें दिन परमात्मा ने अपने बनाये दा कम्म खत्म कित्ता; ते ओह सतमें दिन अपने सारे कम्में कोला आराम कित्ता। २:३ ते परमेसरे सतमें दिन गी आशीष दित्ती ते उसी पवित्र कित्ता; उने अपने सारे कम्में थमा आराम कीता हा, जेड़े परमात्मा ने बनाया ते बनाया हा। २:४ एह् आकाश ते धरती दी पीढ़ियां न, जदूं ओह् हे जिस दिन यहोवा परमात्मा ने धरती ते आकाश बनाया। २:५ ते धरती उप्पर होने थमां पैह्ले खेतर दे हर इक पौधे ते हर इक जड़ी-बूटी खेतर दे उगने कोला पैह्लें गै, कीजे परमातमा परमातमा ने बरखा नेई कीती ही धरती उप्पर, ते जमीन गी जोतने आला कोई बी नेई हा। 2:6 लेकन धरती उप्पर इक धुंध चली गेई ते सारे चेहरे गी पानी दित्ता जमीन गी। 2:7 ते परमातमा परमातमा ने मनुख गी जमीन दी धूड़ कन्ने बनाया ते सांस च पाई लेया उदे नाक दे छेद जीवन दी सांस; ते मनुख इक जिंदा प्राणी बनी गेया। 2:8 ते परमेसरे परमेसरे ने अदन च पूरब च इक बाग लाया; ते उथे उस ने रखेया आदमी जिसगी उसने बनाया हा। 2:9 ते प्रभु परमात्मा ने जमीन थमां हर इक बूह्टे उगाया दिखने च सुखद, ते खाने आस्तै बी अच्छा; जिंदगी दा पेड़ भी च बाग़ दे बिच्च, ते भलाई-बुरे दे ज्ञान दा पेड़। 2:10 बाग़ गी पानी देने आस् ते अदन थवां इक नदिया निकली गेई। ते उथे तों ही होया बखरी गे, ते चार सिरें च बनी गे। 2:11 पैह्ले दा नां पिसोन ऐ, ओह सारे गी घेरदा ऐ हवीला दे देश, जित्थे सोना ऐ; २:१२ ते उस देश दा सोना अच्छा ऐ, ते ओत्थे बदेली ते गोमेद दा पत्थर ऐ। २:१३ ते दूई नदिया दा नां गिहोन ऐ सारे इथियोपिया दे देश गी घेरदा ऐ। २:१४ ते तीसरी नदिया दा नां हिद्देकेल ऐ अश्शूर दे पूरब पासे। ते चौथी नदिया यूफ्रेटिस ऐ। 2:15 ते परमातमा परमातमा ने उस मनुख गी लेइयै अदन दे बाग च पाई दित्ता सजना ते रखना। 2:16 ते परमातमा परमातमा ने उस मनुख गी आज्ञा दित्ती, “ बाग दे हर इक बूह्टे दा।” तू मुफ्त च खा सकदे ओ। 2:17 लेकन भलाई ते बुराई दे ज्ञान दे बूटे दा फल तू नेई खाओ उसी: कीजे जिस दिन तू ओस दा खाओगे, तू जरूर मरी जागे। 2:18 ते यहोवा परमात्मा ने आख्या, “ मनुख अकेला होना अच्छा नेईं ऐ; में उसी उसदे लेई इक मदद मिलने आह्ला बनाग। 2:19 ते धरती च परमातमा परमातमा ने मैदान दे हर इक जानवर गी बनाया, ते... हवा दा हर मुर्गी; ते उनेंगी आदम दे कोल लेई आया के ओह़ केह़ चांह़दा ऐ उन्हें गी बुलाना, ते आदम हर इक जीव गी जे किश बुलाया, ओह गै हा उसदा नाम। 2:20 आदम ने सारे पशुएं, ते हवा दे पंछियें ते... खेत दे हर जानवर; लेकन आदम आस्ते कोई मदद नेई मिली उदे लेई। 2:21 ते परमेसरे परमेसरे आदम उप् पर गहरी नींद आई, ते ओह़ सुत्ती गेया। ते ओस ने अपनी इक पसली गी लेई लेया, ते ओस दे बदले मांस गी बंद करी ओड़ेया। 2:22 ते पसली, जेड़ी प्रभु परमात्मा ने मनुख कोला लेई लेदी ही, उसी जनानी बनाई दित्ती, ते... उसे उस आदमी दे कोल लेई आया। 2:23 आदम ने आख्या, “ ए मेरी हड्डियें दी हड्डी ते मेरे शरीर दा मांस ऐ क्योंकि ओह मनुख कोलां कड्डी गेदी ही। 2:24 इस आस् ते मनुख अपने पिता ते मां गी छड्डी लैग ते चिपकग उदी घरेआली गी, ते ओह इक शरीर होंगन। 2:25 ते ओह़ दवैं नंगे हे, ओह़ मानू ते उदी घ़रेआली, ते उनेंगी शर्म नेई आई।