उत्पत्ति
२:१ इस चाल्ली आकाश ते धरती ते उंदी सारी सेना खत्म होई गे।
२:२ ते सतमें दिन परमात्मा ने अपने बनाये दा कम्म खत्म कित्ता; ते ओह
सतमें दिन अपने सारे कम्में कोला आराम कित्ता।
२:३ ते परमेसरे सतमें दिन गी आशीष दित्ती ते उसी पवित्र कित्ता;
उने अपने सारे कम्में थमा आराम कीता हा, जेड़े परमात्मा ने बनाया ते बनाया हा।
२:४ एह् आकाश ते धरती दी पीढ़ियां न, जदूं ओह् हे
जिस दिन यहोवा परमात्मा ने धरती ते आकाश बनाया।
२:५ ते धरती उप्पर होने थमां पैह्ले खेतर दे हर इक पौधे ते हर इक जड़ी-बूटी
खेतर दे उगने कोला पैह्लें गै, कीजे परमातमा परमातमा ने बरखा नेई कीती ही
धरती उप्पर, ते जमीन गी जोतने आला कोई बी नेई हा।
2:6 लेकन धरती उप्पर इक धुंध चली गेई ते सारे चेहरे गी पानी दित्ता
जमीन गी।
2:7 ते परमातमा परमातमा ने मनुख गी जमीन दी धूड़ कन्ने बनाया ते सांस च पाई लेया
उदे नाक दे छेद जीवन दी सांस; ते मनुख इक जिंदा प्राणी बनी गेया।
2:8 ते परमेसरे परमेसरे ने अदन च पूरब च इक बाग लाया; ते उथे उस ने रखेया
आदमी जिसगी उसने बनाया हा।
2:9 ते प्रभु परमात्मा ने जमीन थमां हर इक बूह्टे उगाया
दिखने च सुखद, ते खाने आस्तै बी अच्छा; जिंदगी दा पेड़ भी च
बाग़ दे बिच्च, ते भलाई-बुरे दे ज्ञान दा पेड़।
2:10 बाग़ गी पानी देने आस् ते अदन थवां इक नदिया निकली गेई। ते उथे तों ही होया
बखरी गे, ते चार सिरें च बनी गे।
2:11 पैह्ले दा नां पिसोन ऐ, ओह सारे गी घेरदा ऐ
हवीला दे देश, जित्थे सोना ऐ;
२:१२ ते उस देश दा सोना अच्छा ऐ, ते ओत्थे बदेली ते गोमेद दा पत्थर ऐ।
२:१३ ते दूई नदिया दा नां गिहोन ऐ
सारे इथियोपिया दे देश गी घेरदा ऐ।
२:१४ ते तीसरी नदिया दा नां हिद्देकेल ऐ
अश्शूर दे पूरब पासे। ते चौथी नदिया यूफ्रेटिस ऐ।
2:15 ते परमातमा परमातमा ने उस मनुख गी लेइयै अदन दे बाग च पाई दित्ता
सजना ते रखना।
2:16 ते परमातमा परमातमा ने उस मनुख गी आज्ञा दित्ती, “ बाग दे हर इक बूह्टे दा।”
तू मुफ्त च खा सकदे ओ।
2:17 लेकन भलाई ते बुराई दे ज्ञान दे बूटे दा फल तू नेई खाओ
उसी: कीजे जिस दिन तू ओस दा खाओगे, तू जरूर मरी जागे।
2:18 ते यहोवा परमात्मा ने आख्या, “ मनुख अकेला होना अच्छा नेईं ऐ; में
उसी उसदे लेई इक मदद मिलने आह्ला बनाग।
2:19 ते धरती च परमातमा परमातमा ने मैदान दे हर इक जानवर गी बनाया, ते...
हवा दा हर मुर्गी; ते उनेंगी आदम दे कोल लेई आया के ओह़ केह़ चांह़दा ऐ
उन्हें गी बुलाना, ते आदम हर इक जीव गी जे किश बुलाया, ओह गै हा
उसदा नाम।
2:20 आदम ने सारे पशुएं, ते हवा दे पंछियें ते...
खेत दे हर जानवर; लेकन आदम आस्ते कोई मदद नेई मिली
उदे लेई।
2:21 ते परमेसरे परमेसरे आदम उप् पर गहरी नींद आई, ते ओह़ सुत्ती गेया।
ते ओस ने अपनी इक पसली गी लेई लेया, ते ओस दे बदले मांस गी बंद करी ओड़ेया।
2:22 ते पसली, जेड़ी प्रभु परमात्मा ने मनुख कोला लेई लेदी ही, उसी जनानी बनाई दित्ती, ते...
उसे उस आदमी दे कोल लेई आया।
2:23 आदम ने आख्या, “ ए मेरी हड्डियें दी हड्डी ते मेरे शरीर दा मांस ऐ
क्योंकि ओह मनुख कोलां कड्डी गेदी ही।
2:24 इस आस् ते मनुख अपने पिता ते मां गी छड्डी लैग ते चिपकग
उदी घरेआली गी, ते ओह इक शरीर होंगन।
2:25 ते ओह़ दवैं नंगे हे, ओह़ मानू ते उदी घ़रेआली, ते उनेंगी शर्म नेई आई।