एस्थर ने दी 7:1 तां राजा ते हामान रानी एस्टर दे कन्ने भोज करने आए। 7:2 राजा ने दूए दिन एस्टर गी फिरी आखया शराब, रानी एस्थर, तेरी विनती की ऐ? ते तुसेंगी दित्ता जाग। ते तेरी केह मंग ऐ ? ते एह् आधे तकर पूरा होई जाग राज्य दा। 7:3 उस बेले एस्तेर रानी ने जवाब दित्ता, “जेकर मैं तेरे उप्पर अनुग्रह पाई लेआ ऐ।” दर्शन, हे राजा, ते जेकर राजा गी पसंद आवै तां मेरी जान मेरे उप्पर दित्ती जा याचिका, ते मेरे लोकें गी मेरे आग्रह उप्पर: 7:4 कीजे अस बेची गेदे आं, मैं ते मेरी लोक, नष्ट होने, मारे जाने ते... नाश हो जाओ। पर जेकर अस गुलाम ते गुलाम आस्तै बिकदे तां मैं अपना जीभ, हालांकि दुश्मन राजा दे नुकसान दा मुकाबला नेईं करी सकेआ। 7:5 उस बेले राजा अहशूर ने जवाब दित्ता ते एस्टर रानी गी आखया, “ कौन ऐ।” ओह्, ते ओह् कुत्थें ऐ, जेह्ड़ा अपने दिलै च ऐसा करने दी हिम्मत करदा ऐ? 7:6 एस्तेर ने आख्या, “विरोधी ते दुश्मन ए दुष्ट हामान ऐ।” अदूं हामान राजा ते रानी दे सामने डरदा हा। 7:7 ते राजा मदिरा दे भोज च उठियै अपने गुस्से च चली गेआ महल दा बाग, ते हामान खड़ोईये एस्तेर कोला अपनी जान दी गुहार लाना लगी पेया रानी गी; कीजे उने दिक् खेया के उदे खलाफ बुराई दा फैसला कीता गेदा ऐ राजा. 7:8 फिर राजा महल दे बाग़ च बाग़ चली आया शराब दा भोज; ते हामान उस बिस्तर उप्पर पेई गेदा हा, जित्थें एस्टर हा। फिर राजा ने आख्या, “ क्या ओह घरै च मेरे सामने रानी गी बी जबरदस्ती करग ? जियां गै राजा दे मुंह च वचन निकली गेया, तां उनेंगी हामान दा मुंह ढकया। ७:९ उस बेले हरबोना, इक कोठरी ने राजा दे सामने आखया, “ दिखो।” पचास हाथ ऊंची फांसी बी, जेड़ी हामान ने मोर्दकै आस्तै बनाई ही। जेस ने राजा आस्ते भलाई कित्ती ही, ओह हामान दे घर च खड़ोते दा ऐ। अदूं राजा ने आख्या, “उस उप्पर फांसी देओ।” 7:10 तां उने हामान गी उस फांसी उप्पर फांसी देई दित्ती, जेड़ी उने मोर्दकै आस्ते तैयार कीती ही। फिर राजा दा गुस्सा शान्त हो गया।